او روز یکشنبه (۱۹ قوس) در پیامی به مناسبت هفتادوپنجمین سالروز تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر در حساب کاربری خود در اکس نوشت که طالبان حقوق و آزادیهای بنیادی مردم از جمله حقوق مدنی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی به ویژه زنان و دختران را بهصراحت نقض کرده است.
درخواست یوناما از طالبان
نمایندگی سیاسی ملل متحد در افغانستان، یوناما، از طالبان خواست که تعهدات حقوق بشری را بهعنوان سنگبنای آینده صلحآمیز و باثبات بپذیرد و از آن حمایت کند.
یوناما گفته: «با وجود بهبود وضعیت امنیتی پس از اگست ۲۰۲۱، وضعیت حقوق بشر در افغانستان همچنان وخیم است».
رزا اوتونبایوا، رئیس یوناما در بیانیهای به مناسبت هفتادوپنجمین سالگرد تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر به مقامات طالبان یادآوری کرد که «افغانستان بهعنوان یک کشور، عضو معاهدات بینالمللی حقوق بشر بوده و در آن نقش تاریخی داشته است».
فرستاده ویژه دبیرکل سازمان ملل در بیانیه خود بار دیگر به «تبعیض سیستماتیک علیه زنان» و طرد آنها از زندگی روزمره و حوزه عمومی اشاره کرده است.
خانم اوتونبایوا افزوده است که علاوه بر محدودیتهای شدید اعمال شده بر زنان و دختران، یوناما به مستندسازی مصادیق قتل غیرقانونی، شکنجه و بدرفتاری، تنبیه بدنی، دستگیری و بازداشت خودسرانه و سایر موارد نقض حقوق زندانیان ادامه میدهد.
در بیانیه رئیس یوناما آمده است کسانی که در دفاع از حقوق بشر، به ویژه حقوق زنان و دختران صحبت میکنند، با دستگیری و بازداشت خودسرانه، تهدید و سانسور مواجه میشوند.
درخواست آزادی فعالان حقوق بشر از بند طالبان
در همین حال، گزارشگر ویژه حقوق بشر ملل متحد نیز به مناسبت فرارسیدن هفتاد و پنجمین سالگرد اعلامیه حقوق بشر، خواهان آزادی مدافعان حقوق بشر از جمله چهار فعال زن از بند طالبان شده است.
ریچارد بنت همچنین از مدافعان حقوق بشر افغان در داخل و خارج از افغانستان ستایش کرده است.
در حال حاضر ژولیا پارسی، منیژه صدیقی، ندا پروانی و پریسا آزاده، از اعضای جنبش زنان معترض افغانستان در بازداشت طالبان به سر میبرند.
گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در شبکه اجتماعی اکس نوشت که مدافعان حقوق بشر افغان عزم باورنکردنیای در راستای مبارزه برای تامین برابری، عدالت و کرامت انسانی نشان دادهاند.
طالبان در بیش از دو سال گذشته افزون بر فعالان حقوق بشر، شمار دیگر از منتقدان حکومت این گروه از جمله استادان دانشگاه را هم بازداشت کرده است.
بنابر گزارش نهادهای حقوق بشر، هیچگونه روند حقوقی معیاری در دستگاه قضایی طالبان برای دادرسی عادلانه بازداشتشدگان وجود ندارد.
پیش از این سازمان ملل همچنین نسبت به وضع سلامت فعالان زن در بند طالبان ابراز نگرانی کرده بود.
در یک مورد، منابع آگاه در گفتوگو با افغانستاناینترنشنال انتقال یکی از زنان معترض به نام ژولیا پارسی را از زندانهای طالبان به بیمارستان تایید کرده بودند.
طالبان پس از به قدرت رسیدن دوباره در ماه اسد ۱۴۰۰، با صدور دستورهای متعدد محدودیتهای گستردهای بر زنان وضع کرده است. شماری از مدافعان حقوق بشر، اقدمات طالبان در قبال زنان را «حذف سازمانیافته زنان» از صحنه اجتماعی و «آپارتاید جنسیتی» خواندهاند.
سازمان ملل در دهم دسامبر ۱۹۴۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر را در پاریس تصویب کرد.
