برخی از این دختران دانشآموز با شعار 'حمایت از دختران برای ادامه تحصیل' از نهادهای بینالمللی خواستند که برای رفع ممنوعیت آموزش از سوی طالبان تلاش کنند.
در بیش از دو سال گذشته صدها هزار دختر دانشآموز از آموزش محروم شدند.
چکامه، دانشآموز میگوید: « روز آخر مکتب فکر میکردم تمام دنیا برویم بسته شده است، من میخواستم زمان متوقف شود و در آن لحظه بماند.»
او از آینده تاریکی که در انتظارش است، میترسد و میگوید احساس میکند از تمام دنیا عقب مانده است. او میگوید: «چرا همه رو به جلو میروند جز ما دختران افغان که باید به عقب برگردیم؟»
فایزه یک دانشآموز دیگر که آخرین صنف خود را در مکتب دخترانه گوهرشاد هرات به پایان رساند، میگوید ناامیدی که امروز احساس کرد، هرگز در زندگی خود فراموش نخواهد کرد.
او درباره آخرین روز مکتب رفتنش گفت: «وقتی میخواستم از مکتب بیرون شوم یک سرباز طالب که در درب ورودی مکتب ایستاده بود برای من و هم صنفیهایم گفت دیگر درس خواندن تمام شد شما اجازه برگشت به مکتب را ندارید.»
اسما، دانش آموز یک مکتب خصوصی به افغانستان اینترنشنال گفت که نمیخواست صنف شش را تمام کند چون با گذشت هر روز به خانه نشستناش نزدیکتر میشد، واقعیتی که پذیرفتنش برای او خیلی سخت است.
اوگفت: «امیدوار بودیم که تا پایان سال تحصیلی، طالبان اجازه رفتن دختران به مکتب را بدهند ولی این انتظار بیهوده بود و سال تحصیلی به پایان رسید.»
در دو سال گذشته طالبان به درخواستهای بینالمللی برای بازگشایی مکاتب دخترانه بیاعتنایی کرده است.
مقامهای طالبان گفتهاند که هنوز شرایط مناسب برای بازگشت زنان و دختران به نهادهای تحصیلی فراهم نشده است و زمانی را نیز برای بازگشت آنها تعیین نکردهاند.
