محمد منصور، رئیس صحت عامه طالبان در ولایت پکتیا گفته که این نوع کلینیک که بر اساس «اصول شریعت» و طب ایجاد شده است در اکثر ولایات وجود ندارد.
افغانستان یکی از ده کشوری است که زنان در آن بیشترین آمار مرگ را در هنگام زایمان دارد. بر اساس آمار سازمان ملل، هر دو ساعت یک زن در افغانستان در هنگام زایمان جان خود را از دست میدهد.
بر اساس آخرین آمار سازمان جهانی بهداشت در هر ۱۰۰ هزار تولد در افغانستان، ۶۳۸ زن جان خود را از دست میدهند، در حالی که این رقم در فرانسه به هشت نفر میرسد.
با این حال به گفته ترژ واتردال، مدیر کمیته ناروی برای افغانستان در مناطق دورافتاده این رقم حتی به پنج هزار مورد مرگ میرسد.
کمیته ناروی برای افغانستان میخواهد در چهار ولایت دیگر افغانستان نیز کلینیکهای مشابهی را برای جلوگیری از مرگومیر مادران افغان بسازد.
نورخانم احمدزی، هماهنگ کننده صحی یک سازمان پزشکی غیر دولتی در کابل گفته فروپاشی نظام صحی در افغانستان باعث شده تا زنان بیشتری به دلیل عدم دسترسی به امکانات پزشکی جان خود را در هنگام ولادت از دست بدهند.
او میگوید که هزینه هر ولادت در بیمارستانها حدود دو هزار افغانی است و زنان به دلیل مشکلات اقتصادی ترجیح میدهند در خانه زایمان کنند.
براساس آماری که سازمانهای غیر دولتی در بخش صحت باروری در افغانستان ارائه میکنند حدود ۴۰ درصد از زنان افغان در خانه زایمان میکنند، اما در مناطق دورافتاده این رقم به ۸۰ درصد میرسد.
به گفته این سازمانها جان زنان باردار زمانی بیشتر به خطر میافتد که شوهر یا مادر شوهرها اغلب از بستری شدن زنان در بیمارستان امتناع میورزند.
«شرم» از نشان دادن بدن هنگام زایمان و تحت نظر تیم پزشکی نیز از عواملی است که باعث میشود تا زنان برای دسترسی به زایمان مصون به مراکز صحی مراجعه نکنند.
محدودیت طالبان بر فعالیت سازمانهای غیر دولتی نیز از موانعی است که به دسترسی زنان به صحت باروری و زایمان ضربه وارد کرده است.
رئیس کمیته ناروی برای افغانستان میگوید که علاوه بر این، طالبان میخواهد از شر تیمهای سیار پزشکی خلاص شود زیرا این گروه نمیتواند پیامهای صحی برای پیشگیری از بارداری را کنترول کند.
فیلیپه ریبیرو، مدیر پزشکان بدون مرز در افغانستان به خبرگزاری فرانسه گفت: «امروزه دسترسی به مراقبتهای دوران بارداری و پس از زایمان برای یک زن حتی پیچیدهتر شده است.»
به گفته آقای ریبیرو، فروپاشی سیستم صحی افغانستان و قطع حمایت ساختاری کمککنندگان و از سویی دیگر فرار کارمندان صحی و متخصصان پزشکی زن باعث میشود تا زنان در افغانستان همچنان در معرض مرگ و میر بالای هنگام زایمان قرار بگیرند.
