این نخستین سفر مولانا فضلالرحمان، در راس هیئت ۱۱ نفری از چهرههای مذهبی و بانفوذ پاکستان به کابل، پس از به قدرت رسیدن طالبان در ۲۴ اسد ۱۴۰۰ است.
رسانههای پاکستانی به نقل از منابعی گزارش دادند که این سفر سه هدف مهم دارد: کشاندن پای تحریک طالبان پاکستان (تیتیپی) به میز مذاکره با دولت پاکستان، همکاری طالبان در زمینه تامین امنیت مناطق مرزی در انتخابات سراسری پاکستان که ماه آینده برگزار میشود و کاهش تنش میان کابل و اسلامآباد.
جایگاه مولانا فضلالرحمان در پاکستان
مولانا فضلالرحمان رهبر جمعیت علمای اسلام در پاکستان است. حزب او یکی از مهمترین احزاب اسلامی متحد حکومت پاکستان به شمار میرود.
این حزب در دو ایالت پاکستان، خیبرپختواه و بلوچستان، نفوذ قابل توجهی دارد.
این روحانی دیوبندی در افغانستان به نام «پدر معنوی طالبان» معروف است. این شهرت از حمایتهایی میآید که او در حوزه عمومی از طالبان از خود نشان داده است. در بیست سال گذشته در حالی که او حامیان طالبان در افغانستان به شمار میرفت، اما در پاکستان طرفدار انتخابات و دموکراسی است.
این روحانی حامی طالبان، همیشه در انتخاباتهای پاکستان اشتراک فعال دارد و سابقه چندبار ائتلاف با احزاب سیاسی و نظامیان پاکستانی را دارد. او رابطهای محکم و پیچیده با نظامیان و ارتش پاکستان دارد.
این روحانی پاکستانی در ائتلافی که علیه عمران خان، نخستوزیر پیشین و رهبر حزب تحریک انصاف پاکستان ایجاد شد، نقش کلیدی داشت و شانهبهشانه مریم نواز، دختر نواز شریف علیه عمرانخان شعار داد تا که حکومت او را از طریق پارلمان ساقط کرد.
سفر مولانا فضلالرحمان کمتر از یک هفته بعد از سفر ملا شیرین، والی قندهار به اسلامآباد صورت گرفته که برای کاهش تنش با مقامهای پاکستانی دیدار کرد. اما آیا واقعاً این مهمان ویژه طالبان میتواند سفر پردستاوردی داشته باشد و انتظارات رهبری نظامی و حکومت غیرنظامی را برآورده میکند یا خیر؟
در زیر به هر سه هدف مهم این سفر میپردازیم.
تیتیپی، طالبان و فضلالرحمان
فضلالرحمان، بهعنوان روحانی که عمدتا مشغول کارهای سیاسی است، در میان طالبان افغانستان در گذشته نفوذ و جایگاه مهمی داشت.
تجمعات صلحآمیز و کاروانهای او و همحزبیهایش در ماههای اخیر چند بار هدف حمله قرار گرفتند. تیتیپی در گذشته در کنار طالبان علیه نظام جمهوری در افغانستان میجنگید. نیروهای جنگی که توانایی به چالش کشیدن حکومت پاکستان را دارد. این گروه بهعنوان کارت مهم طالبان افغانستان برای چانهزنی با حکومت پاکستان به شمار میرود.