این فعال حق آموزش دختران روز جمعه به مناسبت هشتم مارچ، روز جهانی زن، در نشستی با حضور شماری از فعالان برجسته حقوق زنان گفت که سیاست طالبان در قبال زنان مقطعی نیست، بلکه یک سیاست کاملا سنجیده و محاسبه شده است.
خانم یوسفزی جامعه جهانی را متهم کرد که به نحوی از کنار مسئله حقوق زنان افغان میگذرد. او گفت: «انگار که زیاد مسئله مهمی نیست. به نظرم مساله خیلی مهمی است. اگر بخواهیم طالبان و ایدئولوژی آنها را به چالش بکشیم.»
این جوانترین برنده جایزه صلح نوبل که در دروان مکتب توسط طالبان پاکستانی در سال ۲۰۱۲ در منطقه سوات مورد حمله قرار گرفت و زخمی شد، گفت که طالبان نه تنها کودکی دختران را از آنها ربوده، بلکه آینده آنها را نیز گرفته است.
او افزود: طالبان با محروم کردن دختران از تحصیل، آینده آنها را نیز سلب کرده است.
به گفته خانم یوسفزی افغانستان تنها کشوری در جهان است که دختران نمیتوانند آموزش شان را تکمیل کنند. این فعال آموزش زنان و دختران افزود که در کنار زنان و دختران افغان ایستاده است و از فعالان زن که زندگی شان را به خاطر آینده افغانستان به خطر انداختهاند، ستایش کرد.
در این نشست نایره کوهستانی، فعال حقوق زن افغان که بهدلیل سازماندهی اعتراضات خیابانی در کابل بازداشت شده بود و شماری دیگر از فعالان حقوق زن هم سخنرانی کردند.
شرکت کنندگان زیر عنوان «بحثی درباره آپارتاید جنسیتی در افغانستان» راجع به بدتر شدن وضعیت حقوق زنان و دختران و خشونتهای جنسی و آپارتاید جنسیتی بحث کردند.
سخنرانان این برنامه همچنین درباره تلاشها برای تضمین عدالت برای کسانی که مورد بدرفتاری قرار گرفتهاند و شناسایی جنایت آپاتاید جنسیتی صحبت کردند.
از سنبله ۱۴۰۰ (آگست ۲۰۲۱) که طالبان به قدرت باز گشته است، این گروه یک سری فرمانها، دستورات و سیاستهای را علیه زنان و دختران و دیگرباشان جنسی صادر کرده است. دستکم ۸۵ فرمان صادر شده متمرکز بر سلب حقوق زنان و دختران در افغانستان است.