گزارشگر ویژه حقوق بشر ملل متحد برای افغانستان تایید کرد که با شماری از فعالان افغان در اسلو گفتوگو کرده است. ریچارد بنت توضیحات بیشتری درباره این نشست دو روزه نداده است. بنت گفت فعالان زن افغان در این نشست بار دیگر برای او الهامبخش بودهاند.
این نشست با میزبانی «انجمن تحقیقات حقوق بشر» در اسلو برگزار شده است.
انجمن تحقیقات حقوق بشر نیز در یادداشتی در شبکه اکس نوشت که در این نشست آقای بنت و شماری از افغانهای ساکن ناروی و فعالان جامعه مدنی، درباره حقوق زنان و فرایندهای پاسخگویی در خصوص نقض حقوق بشر گفتوگو کردند.
برپایه این یادداشت، در این نشست همچنین درباره اثرات محیطی جنگ بر کودکان و نسلهای آینده، نیاز مستمر کمکهای بشردوستانه و افزایش فرصتهای محافظتی برای افغانهای در معرض خطر بحث شد.
این انجمن گفته که در این نشست توصیههایی مبنیبر جلوگیری از عادیسازی [روابط با طالبان] بدون مشاهده تغییرات ملموس، ارائه شده است.
به گفته انجمن تحقیقات حقوق بشر در ناروی، نشست آتی دوحه و گزارش آینده ریچارد بنت نیز شامل موضوعات این گفتوگوها بوده است.
روز سهشنبه، ۲۵ ثور، منابع به افغانستان اینترنشنال خبر دادند که نشستی میان نمایندگان جامعه مدنی افغانستان و اعضای طالبان، در ناروی در حال برگزاری است.
این منابع گفتند که این نشست به دعوت وزارت خارجه ناروی برگزار شده و افزودند دو طرف درباره وضع حقوق بشر و آینده افغانستان گفتوگو میکنند.
همچنین گزارش شد که نمایندگان درباره گفتوگوی سیاسی و توانمندی اقتصادی گفتوگو میکنند.
انتشار این خبر با انتقادهای شماری از فعالان و شهروندان افغان را مواجه شد که مخالف عادیسازی روابط با طالباناند.
گروهی از فعالان زن افغان نیز در مقابل وزارت خارجه ناروی اعتراض کردند.
در پاسخ به این انتقادها، انجمن تحقیقات حقوق بشر در شبکه اکس گفتوگوی مقامهای طالبان با ریچارد بنت را رد کرد.
انجمن تحقیقات حقوق بشر نوشت که دو دیدار جداگانه در اسلو برگزار شد که ریچارد بنت به دعوت این انجمن، تنها با فعالان افغان ساکن ناروی دیدار کرده است.
این انجمن افزود که نمایندگانی که از کابل به ناروی آمدهاند، نه از سوی انجمن دعوت شدهاند و نه نشستی با گزارشگر حقوق بشر ملل متحد داشتهاند.
پیشتر منابع ما گفتند که اعضا و هواداران طالبان که از کابل برای حضور در نشستی به ناروی رفتهاند نظرمحمد مطمئن، قاضی سعید مشک عالم، مطیعالله محمدی، جعفر مهدوی، صالح مزاری، سید یونس آغا، حدید ذاکر و فیض زلاند اند.
تلگراف روز دوشنبه، ۲۴ ثور، در گزارشی به پرتاب مخفیانه مواد مخدر به خاک ایران در مناطق هم مرز با افغانستان از طریق وسیلهای چون منجنیق یا غولک بزرگ توسط کشاورزان افغان پرداخته است.
منجنیق وسیلهای برای پرتاب اشیا است.
تلگراف نوشت که کشاورزان افغان سالها تریاک را از طریق ولایت نیمروز و مرز سیستان و بلوچستان به ایران قاچاق میکردند، اما پس از تسلط طالبان بر افغانستان و منع کشت خشخاش، کشاورزان افغان اکنون راهحل دیگری در پیش گرفتهاند.
جبار، کشاورز افغان، به تلگراف گفت: «طالبان دستگیری افراد به علت مواد مخدر را تشدید کردهاست به همین دلیل است که ما اکنون پرتاب تریاک را در تاریکی شب انجام میدهیم و هر شب از مکانهای مختلف استفاده میکنیم تا از هر گونه برخورد با آنان [طالبان] دوری کنیم.»
او توضیح داد: «با هر پرتاب، حدود نیم کیلوگرام تریاک، ۳۰۰ تا ۴۰۰ متر به داخل ایران انداخته میشود.»
طالبان ممنوعیت کشت کوکنار را با سختگیری ادامه میدهند. این سیاست هفته گذشته باعث نارضایتی مردم در ارگو و درایم شد و شماری از مردم با طالبان درگیر شدند.
کشت مخفی 'طلای سیاه'
ممنوعیت کشت خشخاش بر قیمت مواد مخدر نیز تاثیر چشمگیری داشته است و کشاورزان را واداشته تا بهطور مخفی در باغهای خود کوکنار کشت کنند.
احمد ولی تاکستان خود را در یک روستای دور افتاده در فراه به مزرعه خشخاش تبدیل کرده و با دیوارهای بلند اطراف آن را پوشیده است.
او دو تن از فرزندانش را موظف کرده تا در صورت مشکوک شدن یا آمدن طالبان در اطراف مزرعه، به وی اطلاع دهند. او به تلگراف گفت: «من چندین مزرعه در هلمند و قندهار داشتم، اما طالبان آن را نابود کردند.»
او گفت که یک مقدار تریاک از سال قبل در نزدش باقی مانده و در فروش آن تردید دارد. زیرا، «تریاک کمیاب شده و قیمت آن روز به روز بالا میرود. ۱۰ روز دیگر تا فصل برداشت باقی مانده است، البته اگر تا آن زمان چانس این کار را داشته باشم.»
سود ممنوعیت به جیب طالبان
مقامات طالبان به شرط حفظ هویت به این روزنامه بریتانیایی گفتند که یکی از دلایل عمده منع کشت خشخاش از سوی طالبان، افزایش قیمت تریاک است تا آن دسته از مقامهای طالبان که ذخایر مخفی تریاک و مزارع پنهان کوکنار دارند، «ثروت بیشتری بیندوزند.»
یک مقام طالبان در ولایت هرات به تلگراف گفت: «کل مسئله ممنوعیت برای افزایش قیمتها انجام میشود. بسیاری از آنها [طالبان] به ویژه آنانی که در قندهار نفوذ دارند، صدها کیلوگرام تریاک را ذخیره کردهاند.»
او افزود: «تا دو سال پیش فرمانده من چیزی جز یک موتور سایکل کهنه نداشت، اما اکنون او دو لندکروز و یک خانه مجلل دارد. آنها با از بین رفتن هر مزرعه کوکنار ثروتمندتر میشوند.»
این مقام محلی طالبان میگوید ماه گذشته از نزد یک تاجر در شهر هرات ۱۲۰ کیلوگرام تریاک کشف شد، اما «او به راحتی با قندهار تماس گرفت و به یک مقام بلندپایه وعده ۵۰ کیلوگرام داد، ۲۰ کیلوگرام را بین فرماندهان من تقسیم کرد و توانست از مجازات فرار کند.»
افغانستان به عنوان بزرگترین تولید کننده تریاک در جهان شناخته میشود، اما پس از ممنوعیت کشت خشخاش از سوی طالبان و بر اساس گزارش سازمان ملل، تولید تریاک در این کشور بیش از ۹۰ درصد کاهش یافته است.
به گزارش تلگراف، کشت خشخاش در ولایت هلمند که زمانی حدود قسمت اعظم تریاک افغانستان را تولید میکرد، در سال گذشته به ۲ هزار و ۵۰۰ جریب زمین کاهش یافت.
با اینحال کشت خشخاش در این ولایت صفر نشده است زیرا برخی کشاورزان از شگردهای مختلفی برای کشت و برداشت مواد مخدر استفاده میکنند.
غلام یحیی، کشاورز هلمندی، میگوید که اطراف مزرعه خشخاشش را گندم کاشته است و یک برادرش که طالب است، با او همکاری میکند تا مزرعهاش از تخریب در امان باشد.
او گفت: «من گاهی به او تریاک و پول میدهم و از او تشکر میکنم.» این کشاورز افغان میافزاید که حالا «تریاک طلای سیاه است.»
او قصد دارد مقداری از تریاک را از طریق پسر کاکایش به نیمروز بفرستد و از آنجا در ایران به قیمت بالا بفروشد.
