سفیر پیشین پاکستان: امریکا دیگر ارزشی برای پاکستان قایل نیست

سفیر پیشین پاکستان در ایالات متحده میگوید که اهمیت پاکستان برای امریکا پس از خروج از افغانستان، کاهش یافته است. ملیحه لودی گفت که اولویتهای استراتژیک امریکا تغییر کرده است.

سفیر پیشین پاکستان در ایالات متحده میگوید که اهمیت پاکستان برای امریکا پس از خروج از افغانستان، کاهش یافته است. ملیحه لودی گفت که اولویتهای استراتژیک امریکا تغییر کرده است.
ملیحه لودی، سفیر پیشین پاکستان در امریکا در گفتوگو با شبکه «آری» گفت که اهمیت پاکستان برای ایالات متحده ارتباط نزدیکی با افغانستان دارد.
امریکا اخیراً برنامه موشکی پاکستان را تحریم کرد و آن را تهدیدی برای امنیت ملی خود توصیف دانست. او گفت تولید موشکهای بالستیک دوربرد برای این کشور توجیهی ندارد.
امریکا در زمان حضور در افغانستان، روابطی خیلی خوب با پاکستان داشت و بیش از ۲۰ میلیارد دالر به این کشور در طول دو دهه حضور در افغانستان کمک کرد.
لودی گفت امریکا اکنون دارای منافع و اولویتهای متفاوتی است.
لودی همچنین درباره حزب تحریک انصاف پاکستانی خاطرنشان کرد که نگرانیهای مرتبط به این حزب میبایست قبل از روی کار آمدن ترامپ حل شود.
او هشدارهای کشورهای غربی بهویژه اتحادیه اروپا درباره دادگاههای نظامی در پاکستان را مهم دانست و گفت این کشور بهدلیل استفاده مداوم از دادگاههای نظامی در خطر است.
او تصریح کرد که پاکستان باید نسبت به فشارهای خارجی محتاط باشد و تمرکز اصلی خود را بر محور رسیدگی به مسایل داخلی بگذارد.
ارتش پاکستان معترضان حامی عمران خان را در دادگاههای نظامی محاکمه کرده است. آنها متهم اند که به تاسیسات نظامی حمله کرده اند.

سازمان امدادرسانی برای آوارگان فلسطینی ملل متحد روز سهشنبه اعلام کرد که از آغاز تهاجم اسرائیل تاکنون بیش از ۱۴ هزار و ۵۰۰ کودک در غزه کشته شدهاند. به گفته این سازمان در هر ساعت یک کودک کشته میشود.
آنروا روز سهشنبه در صفحه اکس خود آمار کشتار کودکان در غزه را منتشر کرد و گفت «کشتن کودکان قابل توجیه نیست.»
به گفته این سازمان، کودکانی که زنده ماندهاند نیز از منظر جسمی و روحی آسیب دیدهاند.
پیشتر یافتههای پژوهش مشترک چند موسسه بین المللی نشان داد که ۹۶ درصد از کودکان این منطقه احساس میکنند مرگشان نزدیک است.
در این پژوهش که بر روی ۵۰۰ کودک در غزه انجام شده است، آمده که ۴۶ درصد از کودکان به دلیل آسیبهای روانی و جسمی که تجربه کردهاند، آرزوی مرگ دارند.

رهبران لیتوانیا، استونیا و فنلند که مرز مشترک با روسیه دارند، هشدار دادند ناتو بدون امریکا قادر به دفاع از خود در برابر روسیه نیست. آنها از دیگر اعضای ناتو خواستند تا پیش از بازگشت ترامپ به کاخ سفید، درباره «نحوه واکنش به روسیه» به توافق برسند.
نخستوزیر استونیا گفت که «باید تواناییهای دفاعی سازمان بهدلیل تهدید روسیه» افزایش داده شود.
پیشتر دونالد ترامپ، رئیسجمهور منتخب امریکا از متحدان اروپایی امریکا خواست تا هزینههای دفاعی خود را به ۵ درصد تولید ناخالص داخلی افزایش دهند.
لیتوانیا، فنلند و استونیا بهترتیب ۳.۱۵ درصد، ۲.۱۴ درصد و ۳.۴۳ درصد از تولید ناخالص داخلی خود را برای صرف هزینههای نظامی خود میکنند. این در حالیست که روسیه قرار است سال آینده ۶.۳ درصد از تولید ناخالص داخلی خود را برای بخش دفاعی هزینه کند.
روسیه بارها گفته است که قصدی برای حمله به اعضای ناتو ندارد، اما حمله این کشور به اوکراین کشورهای کوچکتر و نزدیکتر به روسیه را نگران کرده است. این حمله باعث شد که فنلند پس از سالها بیطرفی به ناتو پیوست.
الکساندر استاب، رئیسجمهور فنلند، از فشاری ترامپ بر اروپا حمایت کرد. او گفت کشورها کسری بودجه نظامی خود در چارچوب ناتو را اصلاح کنند.
بهرغم اظهارات ترامپ مبنی بر احتمال خروج از ناتو، استاب گفت که باور ندارد ایالات متحده از آن خارج شود. او گفت: «من فکر میکنم این به نفع ایالات متحده است که در اروپا حضور داشته باشد.»
استاب افزود ارتش این کشور یکی از بزرگترین ارتشهای اروپاست و به «۲۸۰ هزار نیرو» میبالد که «میتوانند در یک هفته بسیج شوند و تا دندان مسلح شوند.»
به گفته او، رهبران ناتو توافق کردهاند که «آنچه در هفتهها و ماههای آینده در اوکراین اتفاق میافتد برای اروپا و ناتو مهم است و مهم است که جاهطلبیهای رئیسجمهور پوتین در اوکراین شکست بخورد.»

هر روز شمار افرادی که در سراسر جهان دچار گرسنگی میشوند یا در تلاش رفع گرسنگی اند، در حال افزایش است و همزمان میزان کمکی که ثروتمندترین کشورهای جهان در این زمینه پرداخت میکنند، در حال کاهش است. این شرایط موجب شده بحران گرسنگی در جهان تشدید شود.
به گزارش رویترز، سازمان ملل متحد سهشنبه ۴ جدی اعلام کرد که این سازمان در بهترین حالت، میتواند برای کمک به حدود ۶۰ درصد از ۳۰۷ میلیون نفری که در سال آینده به کمکهای بشردوستانه در زمینه گرسنگی نیاز دارند، پول جمعآوری کند.
این بدان معناست که ۴۰ درصد نیازمندان دریافت غذا، دستکم ۱۱۷ میلیون نفر، در سال ۲۰۲۵ غذا یا کمکهای دیگر دریافت نخواهند کرد.
دادههای سازمان ملل نشان میدهند که این سازمان تا پایان سال ۲۰۲۴، فقط ۴۶ درصد از ۴۹.۶ میلیارد دالری که قرار بود برای کمکهای بشردوستانه در سراسر جهان جمعآوری کند، به دست خواهد آورد. این دومین سال متوالی است که سازمان ملل کمتر از نیمی از آنچه را که در این زمینه به دنبال آن بود، جمعآوری میکند.
این کمبود، آژانسهای بشردوستانه را مجبور کرده تصمیمات دردناکی، مانند کاهش جیره برای گرسنگان و کاهش تعداد افراد واجد شرایط برای کمک، اتخاذ کند.
عواقب چنین سیاستی در مناطقی مانند سوریه بیش از دیگر نقاط جهان احساس میشود، زیرا در این کشور برنامه جهانی غذا، نهاد اصلی سازمان ملل در زمینه توزیع غذا، به شش میلیون نفر غذا میداد.
رانیا داگاش-کامارا، دستیار مدیر اجرایی سازمان برای مشارکت و بسیج منابع، گفت که برنامه جهانی غذا با توجه به پیشبینیهای خود برای جمعآوری کمکهای مالی در اوایل سال جاری، تعداد افراد مورد نظر خود را به حدود یک میلیون نفر کاهش داد.
داگاش-کامارا در ماه مارچ از کارکنان برنامه جهانی غذا در سوریه بازدید کرد و در مصاحبهای گفت سیاست آنها این بود که «در این مرحله از گرسنگان غذا میگیریم تا گرسنهها را سیر کنیم».
مقامات سازمان ملل دلایل کمی برای خوشبینی در زمینه کاهش شمار گرسنگان دارند، زیرا در زمان درگیریهای گسترده، ناآرامیهای سیاسی و تغییرات اقلیمی شدید، به قحطی دامن زده میشود.
تام فلچر، معاون دبیرکل سازمان ملل در امور بشردوستانه و هماهنگکننده امداد اضطراری، به رویترز گفت: «ما مجبور شدهایم پاسخ به درخواست کسانی که نیاز شدید دارند را کاهش دهیم.»
فشارهای مالی و تغییر سیاستهای داخلی، تصمیمات برخی از کشورهای ثروتمند را در مورد اینکه به چه میزان و به چه نهادی کمک کنند، تغییر داده است.
آلمان، یکی از بزرگترین اهداکنندگان کمک به برنامه غذایی سازمان ملل، در چارچوب سیاست کاهش هزینههای عمومی خود، ۵۰۰ میلیون دالر از کمکهای بشردوستانه خود کم کرد.
کابینه این کشور کاهش یک میلیارد دالر دیگری در کمکهای بشردوستانه را برای سال ۲۰۲۵ توصیه کرده است. پارلمان جدید آلمان پس از انتخابات فدرال در ماه فبروری در مورد برنامه هزینههای سال آینده تصمیمگیری خواهد کرد.
همچنین سازمانهای بشردوستانه منتظرند ببینند دونالد ترامپ، رئیسجمهور منتخب ایالات متحده، پس از آغاز دومین دوره ریاستجمهوری خود در جنوری چه پیشنهادی در این زمینه ارائه میکند.
مشاوران ترامپ نگفتهاند که او چگونه در مورد کمکهای بشردوستانه تصمیمگیری میکند، اما او در اولین دوره ریاستجمهوری خود به دنبال کاهش بودجه ایالات متحده در این زمینه بود.
ناکامی کشورهای بزرگ در کاهش بودجه برای طرحهای جهانی، شکایت دایمی ترامپ بوده و او اکنون مشاورانی را استخدام کرده که میگویند احتمال کاهش کمکهای خارجی وجود دارد.
این در حالی است که ایالات متحده نقش اصلی را در پیشگیری و مبارزه با گرسنگی در سراسر جهان ایفا میکند و این کشور طی پنج سال گذشته ۶۴.۵ میلیارد دالر کمک بشردوستانه ارائه کرده است.
این میزان دستکم ۳۸ درصد از کل چنین کمکهایی است که سازمان ملل ثبت کرده است.
اکثر کمکهای بشردوستانه به سازمان ملل فقط از طریق سه کمککننده ثروتمند اصلی جهان تامین میشود: ایالات متحده، آلمان و کمیسیون اروپا.
این سه منبع، ۵۸ درصد از ۱۷۰ میلیارد دالر کمک ثبت شده سازمان ملل را در پاسخ به بحرانهای ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۴ تامین کردند.
بر اساس بررسی رویترز از دادههای کمکهای سازمان ملل، سه قدرت دیگر، چین، روسیه و هند، در مجموع کمتر از یک درصد از کمکهای بشردوستانه سازمان ملل را در همان دوره به خود اختصاص دادند.
ناتوانی در از بین بردن کمبود بودجه یکی از دلایل عمدهای است که سیستم جهانی برای مقابله با گرسنگی و جلوگیری از قحطی تحت فشار شدید قرار گرفته است.
فقدان بودجه کافی، همراه با موانع لجستیکی ارزیابی نیاز و ارائه کمکهای غذایی در مناطق درگیری، که در آنجا بسیاری از بدترین بحرانهای گرسنگی رخ میدهد، تلاشها برای دریافت کمکهای کافی به گرسنگان را کاهش میدهد.
پیشتر بر اساس آمارها اعلام شده بود نزدیک به ۲۸۲ میلیون نفر در ۵۹ کشور و منطقه از جمله سودان، میانمار، افغانستان در سال ۲۰۲۳ با سطوح بالایی از ناامنی غذایی حاد مواجه بودند.

پس از دههها بحث، نتایج مطالعات گروهی از محققان کانادایی نشان میدهد که ترتیب تولد میتواند تاثیر معناداری بر شخصیت افراد داشته باشد. براساس یافتههای این تحقیق، فرزندان میانی در مقایسه با دیگر فرزندان خانواده، در زمینه همکاری با دیگران عملکرد بهتری دارند.
بر اساس گزارش گاردین در این پژوهش گسترده، محققان با بررسی دادههای مربوط به ۷۰۰ هزار داوطلب انگلیسیزبان به نتایج قابل توجهی دست یافتند.
یافتههای این مطالعه نشان میدهد که فرزندان میانی در مقایسه با دیگر فرزندان خانواده، در زمینه همکاری با دیگران عملکرد بهتری دارند. علاوه بر این، پژوهشگران دریافتند افرادی که در خانوادههای پرجمعیتتر بزرگ شدهاند، بیشتر به مشارکت و همکاری با دیگران تمایل نشان میدهند.
پیشینه تاریخی پژوهش
نقطه آغاز این پژوهشها به سال ۱۸۷۴ باز میگردد. فرانسیس گالتون که خود کوچکترین عضو خانوادهای با نه فرزند بود، مطالعهای روی گروهی از دانشمندان انگلیسی انجام داد. او در این پژوهش به کشف جالبی دست یافت، بیشتر این دانشمندان فرزند اول خانواده بودند. این یافته گالتون را به نتیجهگیری مهمی رساند. به نظر او، والدین معمولا توجه و رسیدگی بیشتری به فرزند نخست خود نشان میدهند و همین توجه ویژه، زمینهساز پیشرفتهای علمی و فکری بیشتر در فرزندان اول میشود.
دههها بعد، آلفرد آدلر، روانشناس اتریشی، این نظریه را مطرح کرد که فرزندان اول به طور معمول وظیفهشناستر و مسئولیتپذیرتر هستند، در حالی که فرزندان کوچکتر خانواده به دلیل تلاش برای متمایز شدن، تمایل به استقلال و خلاقیت بیشتری دارند. آدلر فرزندان میانی را صلحجو میدید، هرچند برخی دیگر آنها را «فرزندان فراموش شده» میدانستند.
یافتههای کلیدی پژوهش
مایکل اشتون و کیبوم لی، استادان روانشناسی دانشگاههای براک و کلگری کانادا، در این پژوهش گسترده به نتایج متنوع و جالبی دست یافتند. نخستین یافته آنها تایید نتایج مطالعات پیشین بود، فرزندان اول از نظر هوشی امتیاز بالاتری نسبت به فرزندان بعدی کسب کردند. اما پژوهش آنها ابعاد جدیدی را آشکار کرد.
آنها مشاهده کردند افرادی که با خواهر و برادران بیشتری بزرگ شدهاند، در دو ویژگی مهم شخصیتی، نخست، تمایل بیشتر به سازگاری و کنار آمدن با دیگران، و دوم، صداقت و فروتنی در رفتار امتیاز بالاتری کسب کردند. این محققان همچنین دریافتند که فرزندان میانی در مقایسه با فرزندان اول و آخر خانواده، در این ویژگیهای رفتاری عملکرد بهتری داشتند.
به عنوان مثال، آنها نشان دادند اگر یک تکفرزند و یک فرد از خانواده شش نفره به طور تصادفی انتخاب شوند، به احتمال ۶۰ درصد، فردی که در خانواده بزرگتر رشد کرده است، در کنار آمدن با دیگران و ایجاد روابط مثبت موفقتر خواهد بود.
محققان معتقدند این نتایج میتواند دلایل منطقی داشته باشد. زندگی با خواهر و برادران بیشتر، به طور طبیعی نیاز به همکاری و سازگاری بیشتری دارد. همچنین، فرزندان میانی به دلیل موقعیت خاص خود در خانواده، ناگزیر به برقراری ارتباط موثر با خواهر و برادران بزرگتر و کوچکتر خود هستند که این امر میتواند به تقویت مهارتهای اجتماعی و همکاری در آنها منجر شود.
با این حال، اشتون و لی تاکید میکنند که اگرچه این تفاوتها در مقیاس بزرگ معنادار هستند، نمیتوان صرفا بر اساس ترتیب تولد یا اندازه خانواده درباره شخصیت یک فرد خاص قضاوت کرد.
این دو پژوهشگر در نشریه پروسیدینگز آو نشنال آکادمی آو ساینس مینویسند که تعداد فرزندان خانواده در مقایسه با ترتیب تولد، تاثیر بیشتری بر شکلگیری شخصیت دارد، البته هر دو عامل در کنار هم در رشد شخصیتی افراد نقش دارند.
این یافتهها میتواند به درک بهتر ما از چگونگی شکلگیری شخصیت در بافت خانواده کمک کند.

پس از نشر ویدیوهای آتش زدن یک درخت کریسمس در نزدیکی شهر حما، روز سهشنبه صدها معترض در مناطق مسیحی دمشق به خیابانها ریختند. این حادثه باعث هراس بیشتر بین مسیحیان و اقلیتهای مذهبی از قدرتگیری اسلامگرایان افراطی در سوریه شده است.
گروه پیروز هیئت تحریر شام سوریه اعلام کرد که درخت کریسمس توسط جنگجویان خارجی، از گروهی دیگر به آتش کشیده شده و وعده داد که این تزئینات بازسازی خواهد شد.
به گفته دیدهبان حقوق بشر سوریه، این جنگجویان از گروه اسلامگرایان انصار التوحید بودند.
در ویدئوی دیگری که در شبکههای اجتماعی منتشر شده، یک رهبر مذهبی از گروه هیئت تحریر شام ادعا کرد که افرادی که درخت را آتش زدند، "سوری" نبودهاند و وعده داد که آنها مجازات خواهند شد. او گفت: "درخت بازسازی خواهد شد و تا صبح فردا روشن خواهد شد."
احمد شرع معروف به ابو محمد جولانی، فرمانده پیشین شاخه القاعده در جنگ داخلی سوریه که اکنون رهبری دولت انتقالی را در سوریه به دست گرفته، وعده داده است که از حقوق اقلیتها و زنان حفاظت خواهد کرد.
به رغم وعدههای او، شهروندان سوری هراس دارند که اسلامگرایان افراطی با قبضه کامل قدرت، حقوق و آزادیهای مدنی در این کشور را سلب کنند.
