موسسه سیاستگذاری مهاجرت در مقالهای به بررسی وضعیت پناهندگان افغان در ایران پرداخته است. در این مقاله آمده است که جمعیت جهانی پناهندگان تا میانه سال ۲۰۲۴ به ۳۷.۸ میلیون نفر رسیده، که ۱۶ درصد آنها، معادل یکی از هر شش پناهنده، از افغانستان هستند.
این مقاله که روز سهشنبه، ۱۸ جدی منتشر شد، به تحلیل عواملی پرداخته است که موجب افزایش مهاجرت از افغانستان به ایران در دورههای مختلف شده است.
طبق این مقاله، تقریباً ۹۰ درصد از ۶.۱ میلیون پناهنده افغان در جهان، در کشورهای همسایه ایران و پاکستان زندگی میکنند.
مؤسسه امریکایی سیاستگذاری مهاجرت نوشته است که تا میانه سال ۲۰۲۴، ایران بزرگترین میزبان پناهندگان در جهان بوده و از ۳.۸ میلیون نفر میزبانی کرده است که ۹۹ درصد آنها شهروندان افغانستان بودهاند.
در این مقاله همچنین اشاره شده است که ۵۰۰ هزار افغان در ایران بدون اسناد معتبر اقامتی هستند و صدها هزار افغان پس از بازگشت طالبان به افغانستان، از ایران اخراج شدهاند.
این مقاله که به بررسی عوامل مختلف تحریک مهاجرت از سال ۱۹۷۹ تا ۲۰۲۴ در افغانستان پرداخته، همچنین میگوید که این مهاجرتها شامل پنج دوره اصلی از مهاجرت اجباری افغانها به ایران بوده است.
این دورهها به تناسب تحولات تاریخی در افغانستان از جمله کودتای هفتم ثور، جنگ شوروی، جنگ داخلی افغانستان، ظهور طالبان، دوره جمهوریت و بازگشت طالبان به قدرت در سال ۲۰۲۱، بودهاند.
طبق این مقاله، جمعیت پناهندگان افغان در ایران پس از انقلاب هشتم ثور بیش از دو میلیون نفر بود.
در زمان خروج شوروی و جنگ داخلی، بیش از چهار میلیون نفر، با ظهور طالبان در ۱۹۹۶ حدود دو میلیون نفر، در دوران جمهوریت تا دو میلیون نفر و پس از بازگشت دوباره طالبان، بیش از یک میلیون نفر به ایران پناه آوردند.
این مقاله نشان میدهد که جنگهای داخلی، بحران سیاسی و اقتصادی و محدودیتها بر آزادیهای فردی از تحریک مهاجرت در دورههای مختلف بودهاند.
براساس این مقاله، احساسات ضدمهاجرتی علیه افغانها در ایران نیز افزایش یافته و پناهندگان افغان با موانع گستردهای برای ادغام روبرو هستند.
