به تازگی هیئتی از سپاه پاسداران ایران با برخی از رهبران سیاسی افغانستان در ترکیه دیدار کرده است. دیدار پنهانیکه دو طرف درباره آن چیزی نگفتند. اما چند منبع به افغانستان اینترنشنال گفتند که جنرالهای سپاه به این چهرههای سیاسی توصیه کرده که از نزدیکی با پاکستان خودداری کنند.
این سفر، دو هفته بعد از سفر هیئت سازمان استخبارات ارتش پاکستان به ترکیه انجام میشود. دو هفته پیش هیئتی از آیاسآی، برای دیدار با شماری از رهبران سیاسی مخالف طالبان به استانبول رفت. جزئیات این دیدار نیز بیرون داده نشد.
دیدار هیئت استخبارات پاکستان و سپاه پاسداران با شماری از مخالفان طالبان در ترکیه پس از سفر مقامات پاکستان به تاجیکستان و کابل انجام شده است.
در اوج تنشهای سیاسی طالبان و پاکستان، در اوایل ماه جدی، عاصم ملک، رئیس آیاسآی به تاجیکستان رفت. تاجیکستان تنها کشوری در منطقه است که به گونه جدی منتقد سیاستهای طالبان است و پایگاه سیاسی و نظامی جبهه مقاومت ملی نیز در دوشنبه قرار دارد.
رئیس آیاسآی، در سفرش به دوشنبه، با رهبری جبهه مقاومت ملی دیدار کرد. برخی از اعضای جبهه مقاومت ملی گفتند که اسلامآباد به گفتوگو تمایل نشان داده است.
از سوی دیگر، عباس عراقچی، وزیر خارجه جمهوری اسلامی به دیدار رهبران طالبان به کابل رفت. برای نخستین بار، هیئتی به سطح وزیر خارجه از ایران با مقامهای طالبان گفتوگو کرد.
طالبان سفر عراقچی به کابل را، آغاز فصل تازه روابط دو طرف خواند.
با نگاه به روابط طالبان و اسلامآباد در سه ونیمسال گذشته، تنش میان دو طرف به شدت درحال افزایش است. شاهد آن از درگیریهای مرزی مرگبار تا حمله هوایی ارتش پاکستان به خاک افغانستان است که بیش از ۳۰ کشته برجای گذاشت. اسلام آباد گفت که رهبران تحریک طالبان را هدف قرار دادهاست.
پاکستان بارها هشدار داده که اگر طالبان برای مهار رهبران طالبان پاکستانی در افغانستان اقدام نکند، دست به کار خواهد شد.
پس از به قدرت رسیدن طالبان در افغانستان، طالبان پاکستانی به چالش جدی برای اسلام آباد بدل شده است.
روابط تهران و طالبان هم پر فراز و نشیب بوده است. طالبان در جریان سه سال گذشته علاوه بر درگیریهای مرزی با ایران بر سر حقابه اختلاف نظرهایی داشته است.
اما با تیره شدن روابط طالبان با پاکستان، طالبان روابط خود را با جمهوری اسلامی تقویت کرده است.
این دو کشور همسایه، با توجه به نفوذ شان در درون اداره طالبان و اشراف بر وضعیت افغانستان، خوب میدانند که تحولات افغانستان در چه مسیری پیش میرود.
رهبران افغانستان هم در گذشته و هم حالا، همواره پاکستان و ایران را متهم کرده اند که دوگانه بازی میکنند. چنانچه، در دو دهه گذشته، باوجود روابط رسمی دولت با دولت، با طالبان نیز روابط نزدیکی داشتند و از این گروه حمایت مالی و تسلیحاتی کردند.
نبود ابتکار عمل
تحولات و دگرگونی در نظامهای افغانستان، همواره از بیرون رقم خورده است. نقش اسلامآباد، بیش از هر کشور دیگری در این تحولات برجسته بوده و این را اکثر مقامها و رهبران پیشین به گونه رسمی و غیر رسمی بیان کرده اند.
به نظر میرسد چهرههای سیاسی مخالف طالبان روی تهران و اسلام آباد حساب باز کرده و تصور می کنند دو کشور همسایه افغانستان از آنها پشتیبانی خواهند کرد. در ۲۴اسد ۱۴۰۰، روز سقوط افغانستان، همین چهرههای سیاسی به رهبری محمد یونس قانونی، به پاکستان رفتتند.
این هیئت در اسلام آباد بود که طالبان وارد کابل شد و این رهبران آواره و هرکدام به کشوری رفتند. در سه ونیم سال گذشته هم هیچگونه اقدام و طرح عملی را برای آینده افغانستان مطرح نکردهاند.
حالا، بیشتر این چهرههای سیاسی در ترکیه مستقر اند. بزرگترین اقدام آنها، جریان سیاسی زیرنام "شورای عالی مقاومت برای نجات افغانستان" است. آنها تنها در روزهای مناسبتی و سالروز درگذشت و کشته شدن رهبران پیشین، نشست مجازی برگزار میکنند.
گاهی به دنبال واکنش نهادهای بینالمللی درباره موضوعی، این جریان بیانیههای صادر میکند.
در اقدام دیگر، در ماه قوس امسال شماری از اعضای این شورا و برخی نهادهای مدنی، جریان سیاسی دیگری، زیرنام " مجمع ملی نجات افغانستان" را تشکیل دادند.
با تشکیل دومین جریان سیاسی نیز در موضع و رویکرد این سیاستگران تغییر نیامده است.
این امر، زبان طالبان را تیزتر کرده است. این گروه بارها گفته که گزینه دیگری برای اداره افغانستان وجود ندارد.
حتا مردم افغانستان اکنون ناامید شده اند که جریان سیاسی مقتدری که بتواند در برابر طالبان قدعلم کند، وجود ندارد.
رهبرانی که خود ابتکار عمل نداشته باشند و منتظر دریافت علامات از اسلامآباد و تهران باشند، وضعیت در افغانستان بهبود نخواهد کرد.
نسل میانه و جوان افغانستان هم نتوانسته اند که در این سه سال و اندی، یک چتر واحد تشکیل دهند و با کشورهای جهان وارد مذاکره شوند تا به جهان و طالبان ثابت کنند که آینده افغانستان در دست آنها است.
با چنین وضعیت، دورنمایی روشنی برای افغانستان به زودی متصور نیست.
چرا که حمایت پاکستان از گروهها و جریانهای سیاسی در افغانستان، همواره براساس منافع شان بودهاست.
حالا جنرالان و هیئت استخبارات خود را دنبال مهرههای سابق فرستاده، تا اگر منافع این کشورها را تامین کنند، از حمایت برخوردار خواهند بود.
این است که افغانستان همواره دستخوش بازی استخباراتی کشورها شده و هرگز از گذشته درس گرفته نشده است.
نظرسنجی نشریه سان در قالب گزارشهای سالانه سلامت نشان میدهد خستگی با ۲۷ درصد، شایعترین دلیل بیمیلی به رابطه جنسی است. پس از آن، مشکلات نعوظ و استرس به ترتیب با ۲۸ و ۱۲ درصد، از دیگر دلایل مهم این بیمیلی اند.
داکتر جانین دیوید، متخصص سلامت، رابطه جنسی را یکی از نیازهای اساسی انسان میداند که بر سلامت تاثیر مستقیم دارد.
او معتقد است اگرچه رابطه جنسی تنها عنصر سازنده یک رابطه عاشقانه نیست، اما اجتناب از آن میتواند به کاهش عزت نفس و احساس شرم در هر دو طرف منجر شود.
وقتی یکی از طرفین علاقهاش را به رابطه جنسی از دست میدهد، طرف مقابل دچار تردیدهایی میشود، آیا من مقصرم؟ آیا هنوز جذابم؟ آیا خیانتی در کار است؟ اما واقعیت این است که در بیشتر موارد، این بیمیلی دلایل دیگری دارد که ارتباطی به طرف مقابل ندارد.
۱-مشکلات سلامتی
دکتر دیوید معتقد است مشکلات سلامتی مهمترین دلیل دوری از رابطه جنسی هستند.
بیماران قلبی-عروقی به دلیل ترس از حمله قلبی یا سکته و افراد مبتلا به چاقی و دیابت به طور کلی فعالیت جنسی کمتری دارند.
در مردان مبتلا به دیابت، روند کاهش فعالیت جنسی ۱۵ سال سریعتر از حد معمول است. این بیماری با آسیب به رگهای خونی و اعصاب، احتمال اختلال نعوظ را تا سه برابر افزایش میدهد.
درد مزمن نیز علاوه بر کاهش لذت رابطه جنسی، میتواند با ایجاد افسردگی و اضطراب باعث کاهش میل جنسی شود. داروهای ضدافسردگی و ضداضطراب نیز چنین تاثیری دارند.
برای حل این مشکلات، مشورت با پزشک درباره تغییر داروها یا استفاده از درمانهای مناسب توصیه میشود.
۲- تاثیر هورمونها
نوسانات هورمونی علاوه بر تاثیر بر سلامت پوست، خلقوخو، انرژی و خواب، میتوانند میل جنسی را نیز تحت تاثیر قرار دهند.
دکتر دیوید در این زمینه به سان میگوید: «چرخه قاعدگی، بارداری و یائسگی میتوانند باعث تغییرات هورمونی و کاهش میل جنسی در زنان شوند.»
در چرخه قاعدگی، میل جنسی زنان هنگام تخمکگذاری به دلیل افزایش استروژن و تستوسترون به اوج میرسد، اما یک هفته پیش از قاعدگی به دلیل افزایش پروژسترون کاهش مییابد.
یائسگی نیز که به طور معمول بین ۴۵ تا ۵۱ سالگی رخ میدهد، میتواند با ایجاد علائمی مانند خشکی واژن، رابطه جنسی را دشوار کند.
در این موارد، مراجعه به پزشک و استفاده از درمانهای هورمونی مانند درمان جایگزینی هورمون (HRT) که شامل استفاده از هورمونهای جایگزین است، میتواند کمککننده باشد.
۳- خستگی
خستگی و کمبود خواب، شایعترین دلیل کاهش روابط جنسی است. نظرسنجی نشریه سان نشان میدهد ۲۷ درصد افراد این عامل را دلیل اصلی میدانند.
از این میان، ۳۶ درصد زنان گفتهاند آنقدر خسته هستند که حتی نمیتوانند به رابطه جنسی فکر کنند.
هوپ فلین، کارشناس روابط، میگوید که خستگی ناشی از کار طولانی یا ورزش، نه تنها انرژی را تخلیه میکند، بلکه میتواند رابطه جنسی را ناخوشایند کند.
او پیشنهاد میکند زمانی را در تقویم برای رابطه جنسی مشخص کنید و اگر میدانید عصرها خستهتر هستید، صبحها یا آخر هفتهها را انتخاب کنید. در صورت تداوم خستگی با وجود خواب و تغذیه مناسب، با پزشک مشورت کنید.
۴- اختلال نعوظ
بر اساس نظرسنجی نشریه سان، ۲۸ درصد خوانندگان این نشریه به دلیل اختلال نعوظ رابطه جنسی کمتری دارند.
به گفته دکتر دیوید، حدود نیمی از مردان بالای ۴۰ سال و بیش از یکچهارم مردان زیر ۴۰ سال با این مشکل روبهرو هستند.
او پیشبینی میکند با افزایش سن جامعه، چاقی، دیابت نوع دو و بیماریهای قلبی-عروقی، این آمار بیشتر هم خواهد شد.
اختلال نعوظ میتواند نشانهای از بیماریهای جدیتر باشد. عوامل جسمی مانند مشکلات عروقی، عصبی و هورمونی، و عوامل روانی مانند استرس و اضطراب در بروز آن نقش دارند.
اگرچه این مشکل با افزایش سن شایعتر میشود، اما در بیشتر موارد قابل درمان است و گزینههای درمانی متنوعی برای آن وجود دارد.
۵- استرس
در نظرسنجی نشریه سان، ۱۲ درصد از خوانندگان استرس را عامل اصلی کاهش روابط جنسی میدانند.
به گفته کارشناسان، بسیاری از ما حتی متوجه نیستیم که در وضعیت استرس مزمن زندگی میکنیم و این وضعیت میتواند چه تاثیری بر سلامت و روابط جنسیمان میگذارد.
به باور فلین نگرانیهای مداوم درباره کار، مسائل مالی و خانوادگی میتواند آرامش را مختل و فضای صمیمیت را تخریب کند.
او برای کاهش استرس پیشنهاد میکند، موقع رفتن به اتاق خواب تلفنها را کنار بگذارید، هنگام شام درباره نگرانیهایتان با یکدیگر صحبت کنید یا آخر هفتهها با هم ورزش کنید و در صورت تداوم استرس با پزشک مشورت کنید.
۶- یکنواختی رابطه جنسی
گاهی مشکل پزشکی خاصی وجود ندارد و تنها تکرار مداوم روالی یکسان باعث کاهش علاقه به رابطه جنسی میشود.
به گفته فلین، تکرار مداوم همان روشهای قدیمی میتواند رابطه جنسی را خستهکننده و بیروح کند.
او پیشنهاد میکند برای ایجاد انگیزه، از تغییرات کوچک شروع کنید. با شریک زندگیتان درباره علایق و خواستههایتان صحبت کنید، مکانهای متفاوتی را امتحان کنید و حتی میتوانید با استفاده از لوازم جانبی تنوع ایجاد کنید. فقط مطمئن شوید هر تغییری با توافق و رضایت هر دو طرف انجام میشود.
۷- اختلافهای مداوم
مشاجرههای پی در پی میتواند میل جنسی را از بین ببرد. فلین معتقد است وقتی احساسات منفی، سوتفاهم یا رنجش بین دو نفر وجود دارد، نمیتوان انتظار رابطه جنسی خوب داشت، چون رابطه جنسی به اعتماد و ارتباط عاطفی نیاز دارد.
او توصیه میکند به جای درگیر شدن بر سر مسائل کوچک، روی مشکل اصلی تمرکز کنید.
هنگام بالا گرفتن بحث، کمی فاصله بگیرید و پس از آرام شدن، دوباره گفتوگو کنید. در این گفتوگوها، خوب به حرفهای یکدیگر گوش دهید و از قطع کردن صحبت طرف مقابل خودداری کنید.
اگر نمیتوانید مشکل را حل کنید، مراجعه به مشاور رابطه میتواند کمککننده باشد.
۱۰- عزت نفس پایین
گاهی عزت نفس پایین میتواند دلیل اصلی دوری از رابطه جنسی باشد. احساس نامطلوب بودن، نگرانی از تصویر بدن، ترس از قضاوت شدن یا اضطراب عملکرد میتواند باعث دوری از رابطه جنسی شود.
تغییرات طبیعی بدن مانند بارداری، تغییرات وزن، پیری یا بیماری میتوانند این احساسات را تشدید کنند.
فلین توصیه میکند قبل از صحبت درباره مسائل جنسی، به تقویت اعتماد به نفس شریک زندگیتان بپردازید. میتوانید با لحنی همدلانه بگویید: «احساس میکنم اخیرا کمی از هم دور شدهایم» و نظر او را جویا شوید.
این گفتوگوی صمیمانه میتواند به شریک زندگیتان کمک کند تا احساس ارزشمندی و دوست داشته شدن کند.
