یک سازمان جهانی بهداشت هشدار داد اگر ایالات متحده حمایت مالی خود را متوقف کند، ممکن است یک میلیون کودک بهدلیل بیماریهای قابل پیشگیری جان خود را از دست دهند. این سازمان که برای کشورهای فقیر واکسن میخرد، گفت قطع بودجه امریکا فاجعهبار خواهد بود.
سانیا نیشتر، رئیس گاوی به بیبیسی نیوز گفت که کاهش بودجه ایالات متحده «تأثیر فاجعهباری بر امنیت بهداشت جهانی» خواهد داشت.
پیشتر، رویترز نیز گزارش داد که امریکا به کمک مالی از این سازمان جهانی پایان میدهد. امریکا سومین کمک کننده بزرگ این سازمان است.
دکتر نیشتر گفت که سازمان گاوی از ایالات متحده اخطاری درباره پایان کمکهایش دریافت نکرده است، اما «با کاخ سفید و کانگرس گفتوگو میکند» تا ۳۰۰ میلیون دالر برای فعالیتهای خود در سال ۲۰۲۵ و فراتر از آن دریافت کند.
ایالات متحده متعهد شده است ۱.۶ میلیارد دالر برای دوره ۲۰۲۶ تا ۲۰۳۰، حدود ۱۵ درصد کل بودجه گاوی بپردازد.
گاوی پیشتر در بیانیه در اکس گفت: «با حمایت ایالات متحده، ما میتوانیم جان بیش از هشت میلیون نفر را طی پنج سال آینده نجات دهیم و به میلیونها کودک فرصت بهتری برای داشتن آیندهای سالم و مرفه بدهیم.»
بر اساس ارزیابی این سازمان، از سال ۲۰۰۰ که فعالیت خود را آغاز کرده، با کمک به کشورها برای خرید واکسینهای دوران کودکی برای محافظت در برابر بیماریهای کشنده از سرخک تا دیفتری، جان ۱۸.۸ میلیون کودک را نجات داده است.
واشنگتن از زمان روی کار آمدن ترامپ در جنوری ۲۰۲۵، کمکهای خارجی را به شدت کاهش داده است، طوری که حدود ۸۰ درصد از قراردادهای همکاری حکومت امریکا با سازمانهای امدادی و خیریه لغو شدهاند.
رویترز گزارش کرده است نیمهشب ۶ مارچ، ۱۶ حوت ۱۴۰۳، همزمان با آغاز درگیریهای فرقهای در غرب سوریه، مردانی نقابدار به خانههای خانوادههای علوی در محله القدم دمشق حمله و بیش از ۲۰ مرد غیر مسلح را بازداشت کردند.
پیش از این گزارشهای متعددی از حملات به علویان ساکن سوریه منتشر شده بود. دیدهبان حقوق بشر سوریه ۱۸ حوت از وخیمتر شدن وضعیت امنیتی در مناطق ساحلی غرب سوریه خبر داد و گفت طی دو روز یش از هزار نفر در درگیریهای نیروهای امنیتی حکومت جدید سوریه و حامیان علوی بشار اسد کشته شدهاند.
مشخصات ربودهشدگان و علویانی که به قتل رسیدند نشان میدهد عمده آنها، افرادی کهنسال و در برخی موارد دارای نقص مادرزادی بودند. برای نمونه، چهار نفر از کشتهشدگان در دمشق از یک خانواده بودند. یکی از بستگان آنها که از حمله جان سالم به در برده بود، گفت که او در طبقه بالایی خانه مخفی شده بود و کودکان خردسال خانواده را نیز با خود برده بود.
کشتهشدگان شامل محسن محمود بدران، ۷۷ ساله، فادی محسن بدران، ۴۱ ساله، ایهم حسین بدران، ۴۰ ساله که با نقص مادرزادی (دو انگشت در دست راست) متولد شده بود و همین امر او را از خدمت در ارتش معاف کرده بود و فراس محمد معروف، ۴۵ ساله، داماد خانواده بودند.
بستگان این افراد برای یافتن اجساد به بیمارستان مجتهد در مرکز دمشق مراجعه کردند، اما کارکنان اجازه ورود به سردخانه را ندادند و آنها را به شعبه GSS در القدم ارجاع دادند.
جسد چهار مرد دیگر که همان شب ربوده شده بودند، روز بعد در یک باغ در نزدیکی القدم با آثار اصابت گلوله به سر، به سبک اعدام، پیدا شدند. خانوادههای آنها اجساد را بلافاصله به خاک سپردند.
به گفته چهار شاهد، برخی از مردان مسلح خود را اعضای اداره امنیت عمومی معرفی کردند، که از شورشیان سابق تشکیل شده است.
با این حال، سخنگوی وزارت کشور، که این نیرو تحت نظر آن فعالیت میکند، مدعی شد: «نیروهای امنیتی، علویها را بهطور مستقیم هدف قرار ندادهاند و تنها در حال ضبط سلاح از تمام فرقهها هستند.»
فرار از القدم
هبا زیدان، محقق دیدهبان حقوق بشر، خواستار تحقیقات درباره قتلهای فرقهای و گزارشها از ناپدیدشدگان شده است. به گفته او خانوادهها سزاوار پاسخ هستند و عاملان این اقدامات، صرفنظر از وابستگیشان، باید پاسخگو باشند.
یاسر فرحان، سخنگوی کمیته تحقیق در مورد خشونتهای فرقهای، اعلام کرد که این کمیته تنها بر بررسی وقایع مناطق ساحلی تمرکز دارد و هنوز پروندههای دمشق را بررسی نکرده است.
پس از این حوادث، بسیاری از علویهای القدم مجبور به ترک خانههایشان شدند. برخی دیگر از ساکنان گفتند که دیگر به سر کار نمیروند یا فقط در طول روز در شهر تردد میکنند تا از بازداشت احتمالی در امان بمانند.
زنی ۶۰ ساله گفت که قصد فروش خانهاش را دارد زیرا نگران است که شوهر یا پسرانش ربوده شوند.
او در گفتوگو با رویترز تاکید کرد: «بعد از آنچه که اتفاق افتاد، تنها چیزی که میخواهم، این است که از این منطقه بروم.»
پس از سقوط حکومت بشار اسد، در نیمه قوس ۱۴۰۳، نیروهای تحریر شام، به فرماندهی احمد شرع معروف به محمد جولانی، حکومت این کشور را به دست گرفتند. بشار اسد، دیکتاتور سابق سوریه و خانواده او متعلق به اقلیت علویان سوریه بودند، از این رو از ابتدای پیروزی تحریر شام، بیم خشونتهای قومی در این کشور مطرح شد.
