یک جنبش زنان معترض افغانستان حذف جایزه بازداشت حقانی را «توهین به قربانیان تروریسم» خواند

جنبش شنبههای ارغوانی اعلام کرد که حذف جایزه بازداشت سراجالدین حقانی و دو عضو دیگر شبکه حقانی، «توهینی ناامیدکننده به قربانیان تروریسم» است.

جنبش شنبههای ارغوانی اعلام کرد که حذف جایزه بازداشت سراجالدین حقانی و دو عضو دیگر شبکه حقانی، «توهینی ناامیدکننده به قربانیان تروریسم» است.
این جنبش متشکل از زنان معترض افغانستان، روز پنجشنبه در بیانیهای نوشت اقدام اخیر امریکا، به معنای «تقدیر و ستایش از جنایات ضدبشری طالبان» و نشانهای از «رویکرد سودمحور» در سیاست جهانی است.
در این بیانیه آمده است در حالی که قربانیان تروریسم و جنایات طالبان، چشمانتظار عدالت و خواستار محاکمه اعضای این گروهاند، اقدام امریکا همزمان با شدت گرفتن سرکوب زنان افغانستان و نقض گسترده حقوق بشر، پیام خطرناکی به جامعه بینالمللی مخابره میکند.
جنبش شنبههای ارغوانی، حذف جایزه امریکا برای بازداشت اعضای شبکه حقانی را قربانی کردن عدالت و حقوق بشر توصیف کرده است.
در بیانیه همچنین هشدار داده شده که «عادیسازی روابط با طالبان و رویکرد نرم و تسامحآمیز در برابر این گروه، رنج مردم افغانستان را عمیقتر کرده و روند نابودی تدریجی حقوق زنان، شکنجههای طاقتفرسا و تحمیل تبعیضهای ساختاری را در افغانستان تسریع و تشدید خواهد کرد.»
جبنش شنبههای ارغوانی همچنین از اتحادیه و پارلمان اروپا خواسته که است که در برابر روند عادیسازی روابط کشورهای اروپایی، بهویژه کشور ناروی، با طالبان موضع قاطع و مسئولانه اتخاذ کند.
این در حالی است که اخیرا یک هیئت امریکایی به ریاست آدام بولر، نماینده رئیسجمهور ایالات متحده در امور گروگانها، و با حضور زلمی خلیلزاد، فرستاده پیشین امریکا برای صلح افغانستان، به کابل سفر کرد.
این نخستین سفر مقامات امریکایی به کابل از زمان به قدرت رسیدن طالبان در افغانستان بود. هیئت امریکایی در کابل با امیرخان متقی، وزیر خارجه طالبان دیدار کرد.
به دنبال این سفر، وزارت خارجه امریکا به افغانستان اینترنشنال تایید کرد که در حال حاضر جایزهای برای دستگیری سراجالدین حقانی، وزیر داخله طالبان وجود ندارد. با این حال این وزارت گفت سراج الدین حقانی و شبکه حقانی از فهرست افراد و سازمانهای تروریستی امریکا حذف نشده اند.

کارولین لیویت، سخنگوی کاخ سفید، از اداره بایدن بهخاطر پاسخگو نکردن مقامهای دخیل و مسئولیتناپذیری در مورد خروج «فاجعهبار» امریکا از افغانستان انتقاد کرد و آن را «نفرتانگیز» خواند.
خانم لیویت که به پرسش خبرنگاران درباره افشای اطلاعات چتگروه مقامهای ارشد امنیتی امریکا پاسخ میداد، گفت اداره ترامپ به نگرانیهای مربوط به امنیت ملی دموکراتها و رسانههای جریان اصلی که از نحوه خروج فاجعهبار امریکا از افغانستان چشمپوشی کردند، گوش نخواهد سپرد.
سخگوی کاخ سفید گفت بهدلیل بیکفایتی حکومت پیشین امریکا، ۱۳ سرباز ایالات متحده در هنگام خروج از افغانستان جانهای خود را از دست دادند.
کارولین لیویت تاکید کرد که اداره قبلی، حتی یک نفر را هم بهدلیل خروج «فاجعهبار» امریکا از افغانستان مورد پاسخگویی قرار نداد و جو بایدن، رئيسجمهور وقت امریکا گفت که «این عملیات عالی بود.»
سخنگوی کاخ سفید گفت که چنین عملکردی «نفرتانگیز» و از نظر رئيسجمهور و وزیر دفاع کنونی امریکا، «غیرقابل قبول» است.
او توضیح داد که مایک والتز، مشاور امنیت ملی کاخ سفید، مسئولیت کامل اضافه شدن ناخواسته یک روزنامهنگار به چتگروه مقامهای ارشد دولت را پذیرفته است. خانم لیویت با اشاره به نگرانیها درباره افشای اطلاعات حساس درباره عملیاتهای ارتش امریکا، گفت: «ما با نهایت جدیت به امنیت، ایمنی و رفاه نیروهای خود در سراسر جهان مینگریم.»
پیشتر جفری گلدبرگ، سردبیر مجله آتلانتیک پیشتر بهطور سهوی به چتگروه اپلیکیشن سیگنال مقامهای ارشد امریکا، از جمله وزیر دفاع و معاون دونالد ترامپ، اضافه شده بود.
این گروه با هدف هماهنگی اقدامات مربوط به حوثیها، از جمله حمله به مواضع این گروه در یمن، تشکیل شده بود.

مایکل کوگلمن، از مدیران مرکز پژوهشی ویلسون در واشنگتن میگوید که به رغم سفر هیئت امریکایی به کابل و برداشتن جایزه تعیینشده برای دستگیری رهبران شبکه حقانی، تحول عمدهای در روابط امریکا و طالبان رخ نه داده است.
به باور او، با توجه به حضور داعش خراسان در افغانستان و زندانیان امریکایی، حکومت ترامپ بهدنبال تعامل محدود با طالبان است.
به گفته او، واشنگتن با در نظر گرفتن نفوذ فزاینده چین و ایران در افغانستان، سعی دارد از گسترش قدرت رقبای خود در این کشور جلوگیری کند.
پس از سفر هیئت امریکایی و حذف جوایز تعیینشده برای رهبران شبکه حقانی، برخی گزارشها حاکی از آن بود که ایالات متحده قصد دارد سفارت خود را در کابل بازگشایی کند.
ذبیحالله مجاهد، سخنگوی طالبان، خواستار واگذاری سفارت افغانستان در واشنگتن به این گروه شد و گفت که امریکا میتواند سفارت خود را در کابل فعال کند.
کوگلمن روز چهارشنبه در مقالهای در فارن پالیسی نوشت که رویکرد ترامپ در قبال طالبان و افغانستان «معاملهگرایانه» است.
این پژوهشگر جنوب شرق آسیا در اندیشکده ویلسون باور دارد که حذف نام رهبران شبکه حقانی از فهرست افراد تحت تعقیب ایالات متحده، سفر هیئت امریکایی به کابل و رهایی جورج گلزمن، شهروند امریکایی که در اسارت طالبان بود، نشاندهنده تغییر قابلتوجه در سیاست واشنگتن نسبت به طالبان از زمان بازگشت این گروه به قدرت در سال ۲۰۲۱ است.
کوگلمن توضیح داد که دولت بایدن به دلیل نگرانیهای جدی درباره سیاستهای طالبان در قبال زنان و دختران، از هرگونه امتیازدهی به این گروه خودداری میکرد، اما دولت ترامپ رویکردی عملگرایانهتر را در پیش گرفته است.
او افزون که واشنگتن ظاهراً بر این باور است که میتواند با رهبران میانهرو طالبان در کابل تعامل کند، بدون آنکه مجبور باشد با حلقه تندرو هبتالله در قندهار، که مایل به مذاکره با غرب نیست، وارد گفتوگو شود.
او همچنین اشاره کرد که طالبان از اولویت دولت ترامپ در زمینه آزادی گروگانها بهعنوان اهرم فشار استفاده میکند و تلاش دارد با واشنگتن وارد مذاکره شود تا خواستههای خود را محقق کند. این خواستهها شامل بازگرداندن زندانیان گوانتانامو، لغو جوایز تعیینشده، دریافت کمکهای مالی، و حتی کاهش تحریمها میشود.
کوگلمن در بخشی دیگر از مقاله نوشت که در معامله ترامپ با طالبان نباید جنبه ژئوپلیتیکی را نادیده گرفت. او توضیح داد که نفوذ چین و ایران در افغانستان رو به افزایش است و ایالات متحده تلاش دارد از این روند جلوگیری کند.
او تصریح کرد: «چین که در ابتدا نسبت به تعامل با طالبان محتاط بود، اکنون بهدنبال قراردادهای سرمایهگذاری و گسترش روابط دیپلوماتیک با این گروه است. ایران نیز اخیراً تمایل بیشتری به همکاری با طالبان نشان داده است.»
او افزود: «ممکن است دولت ترامپ در حال اجرای یک بازی درازمدت باشد؛ به این امید که با افزایش محدود تعامل با طالبان، بدون به رسمیت شناختن رسمی این گروه، بتواند نفوذ رقبای خود در افغانستان را محدود کند.»

خانجان الکوزی، عضو اتاق تجارت و سرمایهگذاری افغانستان، اعلام کرد که با ایجاد مشکلات در دروازه تورخم در حوزه تجارت، مسیرهای جایگزینی به سوی آسیای میانه پیدا کردهاند. او افزود که افغانستان در سال گذشته ۵۰۰ میلیون دالر کالا به هند صادر کرد.
رقم صادرات افغانستان به هندوستان در سال ۲۰۲۳ به ۶۶۷ میلیون دالر میرسید. صادرات افغانستان کالاهایی چون میوه خشک و سبزیجات بوده است.
تورخم در طول سال گذشته چندین بار به روی تردد بازرگانان و مسافران بسته شده است. در آخرین مورد، این گذرگاه کلیدی تجاری به مدت یک ماه مسدود بود.
الکوزی روز چهارشنبه در یک نشست خبری با اشاره به بسته شدن این گذرگاه تجاری اظهار داشت که کالاهای تاجران افغانستان در کشورهای آسیای میانه به فروش رسیده است. با این حال، او خاطرنشان کرد که تاجران در بخش میوه و سبزیجات تازه متحمل زیان شدهاند. وی گفت: «هرگاه یکی از دروازههای پاکستان به روی تجارت بسته شود یا مشکلی ایجاد کند، ما مسیر جایگزینی از طریق آسیای میانه پیدا کردهایم.»
پیشتر، اتاق تجارت و سرمایهگذاری افغانستان اعلام کرده بود که بسته شدن تورخم باعث خسارت دهها میلیون دالری به تاجران افغانستان و پاکستان شده است. برخی منابع میزان خسارت تاجران را ۶۵ میلیون دالر و برخی دیگر بیش از ۹۰ میلیون دالر برآورد کردهاند.
خانجان الکوزی اعلام کرد که در سال ۱۴۰۳، حجم واردات از ۱۰ میلیارد دالر به بیش از ۱۱ میلیارد دالر افزایش یافته است.
او افزود که صادرات در سال گذشته به ۱.۷۸ میلیارد دالر رسید که در مقایسه با سال ۱۴۰۲ تفاوت قابلتوجهی نداشت.
هند پس از فروپاشی دولت پیشین، تمامی روابط تجاری، بازرگانی و مردمی با افغانستان را بهطور کامل قطع کرده بود. اما در یک سال اخیر، این کشور از طریق بندر چابهار روابط بازرگانی با افغانستان را از سر گرفته است.
هند همچنین بهتازگی روابط دیپلوماتیک خود با طالبان را گسترش داده و سفارت افغانستان در این کشور به طالبان واگذار شده است. شماری از دیپلوماتهای طالبان نیز فعالیت خود را در هند آغاز کردهاند.
در مقابل، روابط بازرگانی افغانستان با پاکستان بهطور چشمگیری کاهش یافته است. روزنامه نیشن پاکستان گزارش داد که صادرات پاکستان به افغانستان ۵۲ درصد کاهش یافته است.

جان ساپکو، مسئول سابق دفتر سیگار، در گفتوگوی اختصاصی با افغانستان اینترنشنال اظهار داشت که فساد گسترده حکومت و اشتباهات کشورهای غربی باعث بازگشت طالبان به قدرت شد.
وی با اشاره به تجربه ۱۲ ساله خود در افغانستان گفت که روند خروج نیروهای امریکایی از این کشور برای او و بسیاری از امریکاییها مایه شرمساری بوده است.
ساپکو در بخشی از صحبتهایش گفت که افغانستان به اداره فعلی ایالات متحده اهمیت کمتری دارد. از این رو، میزان کمک به افغانهای بیبضاعت کاهش یافته است.
او گفت که اداره فعلی ایالات متحده امریکا تحمل واگذاری کمکها به طالبان را ندارد که شاید در دولت قبلی این امر رعایت نمیشد.وی بیان کرد که ایالات متحده پس از حملات یازدهم سپتامبر برای گرفتن انتقام از عاملان این رویداد وارد افغانستان شد، اما در ادامه، اهداف این کشور تغییر کرد و بدون در نظر گرفتن شرایط افغانستان، قصد داشت آن را به ناروی کوچک بدل کند.
سربازرس پیشین ایالات متحده در امور بازسازی افغانستان به عوامل شکست ایالات متحده در افغانستان پرداخت. او از عدم شناخت درست از افغانستان، فساد و حمایت از عناصر ضد حقوق بشر به عنوان دلایلی یاد کرد که موجب برگشت دوباره طالبان به قدرت شد.
جان ساپکو گفت که حمایت امریکا از چهرههای فاسد در پولیس و واحدهای نظامی باعث شد تا حمایت بسیاری از مردم افغانستان از دست برود.
او به نقل از نظامیان سابق این کشور و ناظران گفت: «هر بار که ارتش امریکا یک غیرنظامی افغان را میکشت، در واقع سه یا چهار تروریست جدید به وجود میآمدند.»
ساپکو با اشاره به فساد گسترده در حکومت پیشین افغانستان اظهار داشت که این وضعیت سبب از دست رفتن حمایت مردم عادی شده بود. این مقام سابق امریکایی تاکید کرد که اشتباهات ایالات متحده و حکومت پیشین افغانستان زمینهساز بازگشت طالبان به قدرت شد.
او خاطرنشان کرد که امریکا شناخت درستی از افغانستان نداشت و افرادی را که پیشتر از قدرت کنار زده شده بودند، دوباره به قدرت بازگرداند.
ساپکو افزود که مشکلات بسیاری وجود داشت؛ یکی از این مشکلات، جریان حجم عظیمی از پول در سیستم بدون هدف مشخص بود.
او گفت: «در ۲۰ سال هیچ حکومتی در امریکا، چه دموکرات و چه جمهوریخواه، تمایلی به حضور طولانیمدت در افغانستان نداشت. در ابتدا هدف اصلی یافتن و مجازات عاملان حملات یازدهم سپتامبر و خارج شدن از آ بود، اما بعدها این هدف تغییر کرد. تصمیم گرفتیم افغانستان را به ناروی کوچک تبدیل کنیم، بدون اینکه بررسی کنیم آیا چنین هدفی در افغانستان واقعبینانه است یا نه.»
ساپکو تاکید کرد که باید پرسید آیا پروژههایی از این دست در کشورهای ناپایداری مانند افغانستان میتواند موفق باشد و آیا اینگونه ماجراجوییهای خارجی در چنین کشورهایی به نتیجه مطلوب میرسد یا خیر.

یک مرد معترض در اسلو با حمل پلاکاردی خونین به واگذاری سفارت افغانستان در اسلو به طالبان اعتراض کرد. این معترض خاموش در مقابل وزارت خارجه ناروی و خیابانهای اسلو، با پوشیدن لباس سفید با لکههای شبیه خون، خواستار جلوگیری از تسلیمی سفارت افغانستان به طالبان شد.
هفته گذشته افغانستان اینترنشنال در یک گزارش اختصاصی فاش کرد که ناروی یک دیپلومات طالبان را پذیرفته است.
منابع گفتند که وزارت خارجه ناروی نجیبالله شیرخان، دیپلومات طالبان را به عنوان سکرتر اول این سفارت پذیرفته است و برای او کارت اقامت دیپلوماتیک یک ساله صادر کرده است.
شماری از نهادهای مدنی افغانستان به این تصمیم اعتراض کرده اند.
یک شاهد عینی به افغانستان اینترنشنال گفت که مرد معترض ناشناس سخن نمیزد. روی سرش یک خانه کارتنی است، خانهای با ریشههای آویزان که درون بوتل آبی فرو رفته اند. تصویری از کارستن توماسن، خبرنگار نروژی که در ۲۲ جدی ۱۳۸۶ در حمله طالبان به هتل سرینا در کابل کشته شد، روی این خانه مقوایی نقش بسته است.
این معترض، زیر عکس، تاریخ دقیق کشته شدن این خبرنگار را با این جمله « یک گلوله جانش را گرفت و یک امضا آرمانش را» نوشته است.
روی این خانه نمادین، تصویری دیگر هم دیده میشد؛ کاریکاتوری از وزیر خارجه ناروی که در دستانش تبری ساختهشده از پرچم این کشور دارد و در حال قطع کردن همان ریشههایی است که از خانه آویزان اند.
معترض در پلاکاردش مفاهیم دموکراسی، ناروی، دیپلوماسی خونین و عبارت «با دیپلوماسیتان ریشههای ما را قطع نکنید» نوشته است.
این معترض نه تنها در برابر وزارت خارجه ناروی، بلکه در خیابانها، ایستگاه قطار، مترو، بس و در میان مردم شهر با پلاکارت خونین با این نمایش اعتراض کرده است.
او توجه زیاد مردم در اسلو را به خود جلب کرد.
مشخص نیست که این اعتراض تا چه زمانی ادامه خواهد یافت.
معترض صحبت نمیکند. از وی درباره دلیل اعتراضش پرسیده شد. او در پاسخ بدون اینکه سخن بزند، بالا گرفتن پلاکاردی پاسخ داد: «مانع تسلیمی سفارت افغانستان به طالبان شوید.»
ناروی درحالی تصمیم به پذیرش دیپلومات طالبان گرفته است که ماه سنبله سال گذشته سفارت افغانستان در این کشور بسته شد. پیش از آن سفارت افغانستان توسط دیپلوماتهای وفادار به حکومت پیشین افغانستان اداره میشد.
