کنفرانس بررسی جنگ افغانستان در مجلس سنای ایالات متحده پس از سخنرانی شماری از جنرالان پیشین امریکایی، دیپلوماتها، مشاوران سیاسی و مقامهای پیشین افغان به پایان رسید. کالین جکسون، رئیس جلسه گفت که پاسخ سوالات مهمی درباره آشتی با طالبان را باید از شرکای افغان شنید.
شرکتکنندگان این کنفرانس روز جمعه، ۲۲ حمل به سوالاتی در باره تصمیمهای کلیدی گرفته شده در سالهای اولیه جنگ امریکا در افغانستان در جلسه عمومی «کمیسیون جنگ افغانستان» در کنگره ایالات متحده پاسخ دادند.
شمیلا چودری، رئیس مشترک این کمیسیون در سخنان خود گفت: «اگر ما نتوانیم آنچه را که در افغانستان اتفاق افتاد توضیح دهیم، خطر این وجود دارد که مفهوم جنگ به یک مفهوم انتزاعی (غیر عینی) تبدیل شود.»
هنری هنک کرامپتون، بازنشسته عملیات سازمان اطلاعات امریکا در این نشست ماموریت سه ماه اول ایالات متحده پس از یازدهم سپتامبر در افغانستان را «موفقیتآمیز» خواند و گفت سازمان سیا و فرماندهی عملیات ویژه ایالات متحده در آن زمان دشمن را در افغانستان شکست داده بود.
با این حال اندرو ناتسیوس، مدیر پیشین آژانس توسعه بینالمللی ایالات متحده، در این نشست درباره فعالیتهای این آژانس در افغانستان از جمله ساخت جادهها، احیای آموزش، ایجاد رسانههای مستقل، ایجاد سیستم بهداشت و تلاش برای جلوگیری از قحطی اشاره کرد. او گفت: «اهداف ایالات متحده در افغانستان هرگز با هم تطابق نیافتند زیرا این اهداف با یکدیگر تضاد داشتند.»
کالین اف جکسون، رئیس مشترک کمیسیون جنگ افغانستان گفت: «ما در این کمیسیون متعهد به بررسی تصمیمات کلیدی جنگ هستیم. اگر بتوانیم نقاط قوت و ضعف جنگ و درسها را برای نسلهای آینده امریکایی منتقل کنیم، شاید بتوانیم نسل آینده را برای مقابله با چالشهای مشابه بهتر آماده کنیم.»
دیوید بارنو، فرمانده پیشین نیروهای امریکایی در افغانستان در این نشست گفت عدم دستیابی به اتحاد در تلاشها، نبود استمرار رهبری و «دشمن با پناهگاه بیرونی» از دلایلی هستند که ماموریت امریکا در افغانستان را تضعیف کردهاند.
در پایان جلسه ۴ ساعته، شمیلا چاودری رئیس جلسه گفت که جنگ افغانستان چالشهای درازمدت موجود در نهادهای ایالات متحده را نشان داد که پیش از جنگ افغانستان نیز وجود داشت. او گفت: «باید از خود بپرسیم که آیا چنین چالشهایی آیا در جاها و جغرافیایی کاملا متفاوت هم پیش خواهد آمد؟»
او در نتیجهگیری نهایی جلسه گفت که به بعضی موضوعات مهم توجه صورت نگرفت؛ موضوعاتی مانند تصمیم به حمله به افغانستان، و این که چه کسانی در آن دخیل بودند.
او همچنان به وضعیت نهادهای استخباراتی امریکا در سالهای اول حضور در افغانستان اشاره کرد و گفت ما میدانیم که عالی نبود اما بعد از مدتی بهتر عمل کردند؛ باید ارزیابی کنیم که این مسئله چه معنایی داشت در شناسایی و نابودی اسامه بن لادن.
کالین جکسون، رئیس دیگر جلسه گفت که در جلسه امروز بسیار درباره آشتی با طالبان صحبت شده است. او گفت: «باید دقیق و مشخص بپرسیم که چه نوع آشتی امکان داشت و تاثیر آن بر ثبات یا بیثباتی افغانستان چه بود. پاسخ این سوالات مهم را فقط افغانها میتوانند بدهند. از این رو باید شرکای افغان خود را دخیل بسازیم. ما گاهی در زمان جنگ این کار را کردیم و گاهی آن ها را نادیده گرفتیم.»
وزیر داخله پیشین افغانستان در نشست «کمیسیون بررسی جنگ افغانستان» در سنای امریکا بهگونه آنلاین شرکت کرد و گفت نظام ریاستجمهوری تشکیلشده در افغانستان قدرت را در دست یک نفر متمرکز کرده بود.
او گفت این تصمیم با توجه به تنوع اجتماعی در افغانستان «مناسب» نبود. او تاکید کرد که نظام شاهی یا پارلمانی در افغانستان میتوانست توازن قدرت را در این کشور ایجاد کند.
آقای داوودزی گفت: «من یکی از معدود افغانهایی بودم که در تصمیمگیریهایی که منجر به بازسازی اردوی ملی افغانستان شد، دخیل بودم. یک اشتباه اساسی در این زمینه، پذیرش اردوی داوطلبانه بود.»
او در این سخنرانی همچنین به نادیده گرفتن تلاشهای صلح طالبان اشاره کرد و گفت طالبان در آن زمان پیشنهاد صلح داده بودند اما حکومت پیشین افغانستان این پیشنهاد را رد کرد.
وزیر داخله پیشین افغانستان گفت: «در اواسط سال ۲۰۰۴ یک هیئت طالبان مخفیانه با من تماس گرفت و فهرستی از ۳۰ رهبر طالبان ارائه داد، که ۱۲ نفر از آنها وزیران سابق و ۱۱ نفر از آنها فرمانداران سابق بودند، از جمله شخصیتهای برجستهای چون حقانی و عبدالکبیر. آنها آمادگی خود را برای آشتی مشروط به دریافت عفو برای اقدامات گذشتهشان اعلام کرده بودند.»
