نورزاد افسی ١٢-٣ دیار سنایی؛ نماینده فوتسال غزنی، قعرنشینی که بار دیگر شکست خورد
در ادامه مسابقات هفته هفتم لیگ برتر فوتسال افغانستان امروز تیم نورزاد نیمروز با نتیجه پرگل ٣-١٢ تیم دیار سنایی غزنی را شکست داد. نیمه نخست این دیدار ١-٧ به سود نورزاد تمام شده بود. تیم دیار سنایی که در هفتههای گذشته روند رو به رشدی نشان داده بود، بار دیگر به روند شکستها بازگشت.
تیم نورزاد نیمروز که هفتهها به دلیل تفاضل گل کمتر نسبت به تیم صداقت در رده دوم قرار داشت، در بازی با تیم دیار سنایی که در قعر جدول ردهبندی است، به دنبال بالا بردن تفاضل گل خود بود تا صدر را از صداقت بگیرد.
این تیم با تفاضل ٩ گل امروز به پیروزی رسید و ضمن گرفتن سه امتیاز و هجده امتیازی شدن، تفاضل گل خود را نیز به مثبت ١٧ رساند.
تیم نورزاد با وجود این پیروزی پرگل بازهم در رده دوم باقی ماند؛ چون تفاضل گل صداقت مثبت ٢٠ است.
تیم دیار سنایی نیز مثل هفتههای گذشته در قعر جدول ردهبندی قرار دارد. این تیم پیش از این روند رو به رشدی نشان داده بود؛ اما این هفته دوباره با تفاضل گل زیاد شکست خورد.
این تیم در ٧ هفته مسابقات از ٢١ امتیاز ممکن فقط ١ امتیاز گرفته و ٢٠ امتیاز دیگر را به حریفانش واگذار کرده است.
در این مسابقه محمد معماریان از تیم فوتسال نورزاد نیمروز به عنوان بهترین بازیکن زمین انتخاب شد.
در ادامه رقابتهای جام جهانی باشگاههای ۲۰۲۵، تیم فوتبال پالمیراس با بازگشت درخشان مقابل اینتر میامی، مساوی ۲-۲ را رقم زد و به عنوان صدرنشین گروه A راهی مرحله یکهشتم نهایی شد. شاگردان خاویر ماسکرانو نیز با همین امتیاز و تفاضل گل کمتر، به عنوان تیم دوم صعود کردند.
در این دیدار که در ورزشگاه «هارد راک» میامی برگزار شد و بیشتر هواداران طرفدار تیم برازیلی بودند، ابتدا میامی با گلهای تادئو آلنده و لوییس سوارز ۰-۲ پیش افتاد؛ اما در ده دقیقه پایانی، پائولینیو و مائوریسیو دو گل پیاپی برای پالمیراس به ثمر رساندند و نتیجه را به تساوی کشاندند.
با این تساوی، تیمهای الاهلی مصر و پورتوی پرتگال که در بازی همزمان به تساوی ۴-۴ رسیدند، از صعود بازماندند.
در مرحله بعد، اینتر میامی به مصاف پاریسنژرمن، قهرمان اروپا و تیم سابق لیونل مسی خواهد رفت. پالمیراس نیز در یک جدال تمامبرازیلی به مصاف بوتافوگو میرود.
واحدالله نژند، ورزشکار مبارزات آزاد افغانستان که قرار بود هفتم سرطان ۱۴۰۴ در هامبورگ آلمان با «یوانیس پالایولوگوس» مشهور به امپراتور یونان مبارزه کند، با اعلام سازمان اوکتاگون، مقابل فریدون شوخنظروف از تاجیکستان در همان روز و در دور ۷۳ مسابقات این سازمان به میدان میرود.
کمتر از پنج روز به آغاز رقابتهای سازمان اوکتاگون زمان مانده و این سازمان حالا اعلام کرده است، که نژند مقابل شوخنظروف به میدان میرود. این چندمینبار است که مسابقات نژند مقابل حریفانش یا لغو میشود و یا تغییر میکند.
واحدالله نژند پیشتر قرار بود در شانزدهم حمل ۱۴۰۴ با محمد گرابینسکی مبارزه کند؛ اما آن مبارزه لغو شد.
واحدالله نژند با لقب «سنگخور» از افغانستان از یازده ریکارد حرفهای خود در مبارزات آزاد ٩ پیروزی کسب کرده و دو بار نیز مغلوب حریفانش شده است.
در سمت دیگر شوخنظروف تاجیکستانی است که از چهار ریکارد حرفهای، هیچ باخت و مساوی ندارد و همه را برده است.
واحدالله نژند، نخستین مبارز افغان است که در سازمان معتبر اوکتاگون مسابقه داده است.
بر اساس گزارش این سازمان، نژند برای سومین پیروزی خود در مسابقات اوکتاگون به میدان میرود.
شوخنظروف تاجیکستانی نیز که رؤیای رسیدن به کمربند قهرمانی در سازمان اوکتاگون را دارد، نخستین تجربه خود را در مسابقات این سازمان پشت سر میگذارد.
این ورزشکار تاجیکستانی در یک اظهارنظر صمیمانه ویدیویی با اعلام احترام به واحدالله نژند گفته است که او دوست ندارد با کسی که همزبان و به قول او هموطناش است، مبارزه کند؛ اما روند مسابقات و برنامهریزی سازمان اینگونه است.
کریستی کاونتری، شناگر پیشین زیمبابوه، روز دوشنبه در مراسم رسمی، ریاست کمیته بینالمللی المپیک (IOC) را از توماس باخ تحویل گرفت. او از روز سهشنبه، رسماً دورهی هشتساله رهبری خود را آغاز میکند و نخستین زن و افریقایی است که در تاریخ ۱۳۱ سالهی این نهاد جهانی به این مقام میرسد.
به گزارش رویترز، هرچند انتظار میرفت تمرکز اصلی IOC در حال حاضر بر بازیهای زمستانی میلان–کورتینا در سال ۲۰۲۶ باشد؛ اما بازیهای المپیک تابستانی ۲۰۲۸ در لسآنجلس، به موضوع اصلی کار کاونتری بدل شدهاند. شرایط سیاسی پرتنش میان دولت ایالات متحده، مقامهای ایالتی و شهری، و اعتراضها نسبت به سیاستهای مهاجرتی امریکا، بازیهای لسآنجلس را در صدر اولویتها قرار داده است.
کاونتری که پیوندهای دیرینهای با امریکا دارد و در دوران فعالیت حرفهایاش در تیم شنای دانشگاه آبرن آلاباما تحصیل و تمرین کرده، گفته است که در تلاش است تا بهزودی با رئیسجمهور ایالات متحده، دونالد ترامپ، دیدار و در مورد آمادگیها برای بازیهای ۲۰۲۸ گفتوگو کند.
نیاز فوری به اصلاحات بازاریابی و تضمین منابع مالی
یکی از چالشهای کلیدی پیشروی ریاست جدید IOC، بازنگری در استراتژیهای بازاریابی این نهاد است. در جریان رقابتهای انتخاباتی، خروج چندین حامی مالی بزرگ از چرخهی حمایتهای المپیکی در یک سال گذشته، زنگ خطر را برای IOC به صدا درآورده بود.
با این حال، وضعیت مالی کمیته هنوز نیرومند توصیف میشود. این نهاد تاکنون برای دورهی ۲۰۲۵ تا ۲۰۲۸ بیش از ۷.۳ میلیارد دالر و برای دورهی ۲۰۲۹ تا ۲۰۳۲ حدود ۶.۲ میلیارد دالر قرارداد اسپانسری و حق نشر امضا کرده است. مذاکرات برای افزایش این مبالغ در جریان است.
کاونتری همچنین قصد دارد فرصتهای تجاری جدیدی را برای حامیان المپیک ایجاد کند؛ بهویژه با توجه به اینکه بازیهای لسآنجلس بهگونهی خصوصی تأمین مالی میشوند و میتوانند بستر مناسبی برای مدلهای تازه درآمدزایی باشند.
تغییر تاریخی برای المپیک
کریستی کاونتری با پیروزی در نخستین دور رأیگیری و شکست شش رقیب دیگر، تاریخ را برای قاره افریقا رقم زد. کمیته بینالمللی المپیک تاکنون تنها تحت رهبری مردان اروپایی یا امریکای شمالی قرار داشت.
او روز دوشنبه در مراسم رسمی، کلید طلایی IOC را از توماس باخ دریافت کرد. باخ در سخنرانیاش گفت:
«با انتخاب کریستی کاونتری، پیامی قوی به جهان ارسال شده است، کمیته بینالمللی المپیک همچنان در حال تحول است. با رهبری او، جنبش المپیک در دستانی توانمند خواهد بود.»
کاونتری نیز در نخستین سخنرانی خود به اعضای IOC گفت:
«افتخار بزرگیست که این مسیر را با شما آغاز میکنم. نمیتوانم برای آینده صبر کنم. میدانم تیمی عالی در کنارم است که در این هشت سال ما را همراهی میکند.»
او وعده داده است که در همین هفته، یک کارگاه دو روزه با اعضای IOC برگزار کند تا نظرات آنها در مورد مسائل کلیدی آینده جمعآوری شود.
کاونتری در طول فعالیت حرفهای خود، هفت مدال المپیک کسب کرده است؛ از جمله مدال طلای شنای ۲۰۰ متر کرال پشت در بازیهای آتن ۲۰۰۴ و پکن ۲۰۰۸.
تیم بسکتبال اوکلاهما سیتی تاندر با پیروزی ۹۱-۱۰۳ مقابل ایندیانا پیسرز در بازی هفتم فاینل لیگ بسکتبال حرفهای امریکا (NBA)، فصل درخشان خود را با قهرمانی به پایان رساند. این نخستین عنوان قهرمانی تاندر از زمان انتقال این باشگاه از سیاتل به اوکلاهما در سال ۲۰۰۸ بهشمار میرود.
در بازی سرنوشتساز که شام روز یکشنبه (۲۲ جون) در سالون «پیکام سنتر» اوکلاهما برگزار شد، شای گیلسالکساندر، بازیکن ارزشمند فصل (MVP)، با ثبت ۲۹ امتیاز و ۱۲ پاس منجر به گل، ستاره میدان بود. او پس از درخشش در این بازی، عنوان بهترین بازیکن فاینلها را نیز کسب کرد و به نخستین بازیکنی بدل شد که از زمان شکیل اونیل در سال ۲۰۰۲، بهصورت همزمان قهرمان امتیازگیری فصل، MVP فصل و MVP فاینل شده است.
در سوی مقابل، تیم ایندیانا پیسرز با بدشانسی بزرگی روبهرو شد؛ زیرا تایریس هلیبرتن، گارد ستاره این تیم، در کوارتر نخست بهدلیل مصدومیت از میدان بیرون رفت و دیگر به بازی برنگشت. گزارش تلویزیونی از مصدومیت جدی او حکایت دارد، گرچه تیم بهصورت رسمی اظهار نظر نکرده است.
این قهرمانی، پایان باشکوهی برای فصلی فوقالعاده بود؛ جاییکه اوکلاهما سیتی تاندر با رکورد ۶۸ پیروزی و ۱۴ شکست، پنجمین بهترین کارنامه تاریخ NBA در فصل عادی را ثبت کرده بود.
از استخرهای آفتابسوز «هراره» تا تالار پرنور لوزان سوئیس، این مسیر ساده نیست؛راهیست که معمولاً مردان، آنهم از نیمکره شمالی جهان آن را طی میکنند اما اینبار، زنی از جنوب آمده است. او اکنون باید با ساختار کهنه قدرت در ورزش جهانی رقابت کند.
کریستی کاونتری، شناگر افسانهای زیمبابوه، اکنون بر بلندترین سکوی مدیریت ورزش جهان ایستاده است: ریاست کمیته بینالمللی المپیک. او نخستین زن، نخستین افریقایی و نخستین رئیس غیراروپایی این نهاد در طول ۱۳۰ سال تاریخ آن است؛ رخدادی که تا دیروز بعید به نظر میرسید، اما امروز به واقعیتی روشن بدل شده است.
کاونتری، دارندهی هفت مدال المپیک—دو طلا، چهار نقره و یک برنز—نهتنها چهرهای برجسته در دنیای ورزش، بلکه الهامی است برای قارهای که همواره سهمی کمتر از شایستگیاش داشته است. پس از پایان دوران قهرمانی، او بهعنوان وزیر ورزش، هنر و جوانان زیمبابوه ایفای وظیفه کرد و سپس به عضویت هیئت اجرایی و کمیسیون ورزشکاران کمیته بینالمللی المپیک درآمد. این پیشینه، دیدگاهی همهجانبه به او بخشیده تا درک درستی از چالشهای فراسوی میدان رقابت داشته باشد.
انتخاب او در نخستین دور رأیگیری، در میان شش نامزد دیگر و بدون تکیه بر لابیهای سنگین، فقط یک پیروزی شخصی نبود؛ لحظهای بود که المپیک تصمیم گرفت صدایی تازه بشنود—نه با فریاد، بلکه با وقار.
کاونتری پس از انتخابش گفت: «هرگز موفقیتی را بهتنهایی تجربه نکردهام. همیشه بخشی از یک تیم بودهام. امروز هم میخواهم بر تجربهی اعضای این تیم جهانی تکیه کنم.»
اما صعود او به قله، فقط با رأی اعضا رقم نخورد. پیش از آن، سالها در استخرها و تالارها، در جلسههای رسمی و در دل تصمیمگیریهای کلان ورزشی، پلهپله مسیری را پیمود که زنان و افریقاییها معمولاً در حاشیهاش قرار داشتند.
در المپیکهای آتن و پکن، با هفت مدال، فراتر از یک قهرمان ظاهر شد—اسطورهای برای نسلی که کمتر شنیده و دیده شده بود. اکنون، کاونتری در لوزان حضور دارد، نه برای نمایش، بلکه برای تصمیمگیری.
ریاست کمیته بینالمللی المپیک صرفاً یک عنوان افتخاری نیست. این نهاد میلیاردها دالر جابهجا میکند، بر سیاستگذاری ورزشی کشورها اثرگذار است و در مرکز معادلاتی ایستاده که مفاهیمی چون دوپینگ، دیپلماسی، اقتصاد و اخلاق را دربر میگیرد.
اما کاونتری آمده تا سبکی تازه در مدیریت وارد کند. بهجای تمرکز قدرت، از گفتوگو سخن میگوید. بهجای نمایش اقتدار، بر شنیدن تأکید دارد و شاید همین رویکرد، مهمترین پیام انتخاب او باشد.
او وعده داده که بهزودی کارگاهی چندروزه با اعضای کمیته برگزار کرده و نقشهی راه چهار سال آینده را ترسیم خواهد کرد؛ اما شاید مهمترین لحظه، همین حالا باشد—لحظهای که تاریخ نوشته میشود؛ نه فقط برای کاونتری، بلکه برای میلیونها دختری که هیچگاه تصویر خود را در رأس قدرت ندیده بودند.
او در یکی از گفتوگوهایش تأکید کرد: «دوست دارم همکاری کنم، شنونده باشم و نظر همه را بشنوم.»
و این صدا، از جنوب آمده است؛ از زنی که روزی در آب، جهان را شکست داد و اکنون بر خشکی ایستاده تا ساختار ورزش جهانی را دگرگون کند.