منابع به افغانستان اینترنشنال خبر دادند که اداره طالبان به ساکنان شهرک پولیس در کابل دستور داده تا از این منطقه بیرون شوند. به گفته منابع، طالبان به ساکنان ۲۵۰ خانه گفته است که اسناد آنها «نامعتبر» است و باید خانههای خود را تخلیه کنند.
مقامهای طالبان تاکنون رسما در این مورد اظهارنظر نکردهاند.
با این حال، منابع میگویند که طالبان هشدار داده است که اگر ساکنان شهرک پولیس بیرون نشوند، خانههایشان ضبط خواهد شد.
برخی از ساکنان شهرک پولیس به بخش پشتوی افغانستان اینترنشنال گفتهاند که ماموران طالبان از یک ماه گذشته در حال بازرسی خانههای این شهرک بودهاند.
گفته شده طالبان برای ساکنان شهرک پولیس در کابل یک کمیته تشکیل داده است.
یکی از ساکنان این شهرک به افغانستان اینترنشنال گفت طالبان دلایلی ارائه میدهد که غیرقابل قبول است؛ برای مثال به برخی گفتهاند: «شما جوان هستید، باید خانههای خود را تخلیه کنید.»
او میگوید طالبان میخواهد با بیرون کردن مردم از شهرک پولیس، افراد خود را جابجا کند.
ساخت شهرک پولیس در سال ۱۹۸۴ میلادی با بودجه وزارت داخله وقت در زمینی به مساحت ۱۸۱ هکتار انجام شد و در حال حاضر صدها خانواده در آن زندگی میکنند.
این شهرک عمدتا محل سکونت خانوادههای افسران پولیسی است که در دوران حکومت نجیبالله، رئیس جمهور سابق افغانستان کشته شدند.
ساکنان این شهرک شکایت دارند که در حدود چهار دهه گذشته در این شهرک زندگی کردهاند، اما اکنون به آنها گفته شده است که آنجا را ترک کنند.
به گفته منابع، طالبان ساکنان شهرک پولیس را تهدید کرده است که درباره اخراج اجباری با رسانهها و سازمانها صحبت نکنند و هیچ شکایتی هم در این مورد نداشته باشند.
یکی دیگر از ساکنان شهرک پولیس گفته است: « طالبان دروازه خانههایمان را میکوبند، زن و بچههایمان را به زور بیرون میکنند، اموالمان را تصاحب میکنند. این دیگر ظلم نیست، این نسلکشی خاموش است.»
او مدارکی را به افغانستان اینترنشنال فرستاد که نشان میدهد سی سال در این منطقه ساکن بودهاند و آپارتمان متعلق به آنهاست. با این حال او میگوید که طالبان گفته است: «شما پنجشیری هستید، اینجا جای شما نیست.»
کارزار ریشهکنی فلج اطفال که از سال ۱۹۸۸ بدینسو از سوی سازمان بهداشت جهانی و شرکایش آغاز شد، بهرغم موفقیتهای چشمگیر در بسیاری از نقاط جهان، در افغانستان و پاکستان بهدلیل چالشهای متعدد به بنبست رسید است.
افغانستان و پاکستان تنها کشورهایی در جهان هستند که انتقال ویروس فلج اطفال تاکنون در آن متوقف نشده است؛ کارزار جهانی ریشهکنی فلج اطفال در دهه گذشته بیشترین تمرکز و بودجه خود را به این دو کشور اختصاص داده است.
اسوشیتدپرس با استناد به برخی اسناد، گفتههای کارکنان و کارشناسان فلج اطفال گزارش داده است که در این دو کشور، مسئولان مدارک مرتبط به واکسیناسیون را جعل کردهاند، افراد نامناسب را برای واکسیناسیون انتخاب کردهاند، تیمها را در طول کمپینهای گسترده به مناطق موردنظر اعزام نکردهاند.
در این گزارش آمده که در افغانستان و پاکستان بیاعتمادی گسترده به واکسنها وجود دارد، سیستمهای بهداشتی و زیرساختهای این دو کشور ضعیفند، روستاهای دورافتاده سخت قابل دسترسی هستند، برخی مراجع فرهنگی و مذهبی مخالفت با واکسیناسیون دارند، و صدها کارمند فلج اطفال و نیروهای امنیتی به دلیل ارتباط با ابتکار جهانی هدف حملات قرار گرفته و کشته شدهاند.
بیشتر بخوانید: سازمان بهداشت جهانی از چهار برابر شدن موارد فلج اطفال در افغانستان خبر داد
در چندین مورد مرتبط به افغانستان و پاکستان، مقامات سازمان جهانی بهداشت گزارش کردهاند که «واکسندهندگان مدیریت واکسن را نمیدانستند» و واکسیناسیون به درستی انجام نشدهاند.
گزارش ماه آگوست ۲۰۱۷ از قندهار افغانستان نشان میدهد مقامات محلی و دیگران در انتخاب واکسندهندگان دخالت کردهاند، «که منجر به انتخاب داوطلبان کمسن و بیسواد شده است.»
بر مبنای یافتههای اسوشیتدپرس، تیمهای واکسیناسیون در افغانستان با عجله کار میکردند و «هیچ برنامهای برای نظارت یا سرپرستی وجود نداشت.»
یک تیم واکسیناسیون نوزاد در افغانستان در سال ۲۰۱۷ فقط نیمی از منطقه تعیینشده را پوشش داد و ۲۵۰ خانواده کاملا از واکسیناسیون جا ماندند. بزرگان روستا گفتند حداقل دو سال هیچکس به آنجا مراجعه نکرد.
کارکنان و مقامات بهداشتی افغانستان و پاکستان این مشکلات را تایید کرده و گفتهاند که تلاشهای خانه به خانه برای واکسیناسیون با موانع فرهنگی، شایعات بیاساس درباره واکسنها و فقر و جابهجایی مردم در منطقه مواجه است.
یکی از کارکنان به اسوشیتدپرس گفت: «اکثر مواقع وقتی برای واکسیناسیون به در خانه میرویم، سرپرست خانه یا مرد خانه نیست.» و افزود: «بسیاری افراد ناراحت میشوند که غریبهای در را بزند و با زن خانه صحبت کند.»
در جنوب شرق افغانستان، مادری که پنج فرزند دارد، میگوید خودش مایل است کودکانش را علیه فلج اطفال واکسینه کند اما شوهر و دیگر مردان خانواده دستور دادهاند واکسیناسیون رد شود.
آنها به شایعات غلطی باور دارند که میگوید واکسن باعث عقیم شدن کودکان میشود. زن که نخواست نامش فاش شود، گفت: «اگر اجازه بدهم، کتک میخورم و از خانه بیرونم میکنند.»
با اینحال دکتر جمال احمد، مدیر بخش فلج اطفال سازمان جهانی بهداشت، معتقد است که مقامات طی ۱۲ تا ۱۸ ماه آینده میتوانند انتقال فلج اطفال را پایان دهند. هدف نهایی ریشهکنی سال ۲۰۲۹ تعیین شده است.
این کمپین اعلام کرده که امسال باید حدود ۴۵ میلیون کودک در پاکستان و ۱۱ میلیون کودک در افغانستان واکسینه شوند. کودکان معمولا برای واکسینه کامل به چهار دوز دو قطرهای نیاز دارند.
بودجه سالانه این ابتکار حدود یک میلیارد دالر است و جز گرانترین برنامههای بهداشت عمومی است. امسال امریکا از سازمان جهانی بهداشت خارج شده و دونالد ترامپ کمکهای خارجی را قطع کرده است. مقامات سازمان بهداشت به طور خصوصی گفتهاند تأمین مالی دشوار خواهد بود.
سویا کلوسر، استاد بهداشت بینالملل در دانشگاه جانز هاپکینز، گفت پاکستان و افغانستان چند دهه پیش مقاومت کمتری نسبت به واکسیناسیون داشتند. اکنون مردم از تمرکز بر فلج اطفال و کمبود کمک برای بیماریهایی مانند سرخک و سل عصبانی هستند و این موجب نظریههای توطئه شده است.
