مقامهای امریکایی: ترامپ بگرام را جز با حمله نظامی نمیتواند به دست آورد
مقامهای کنونی و سابق امریکا میگویند طرح دونالد ترامپ برای پسگرفتن پایگاه هوایی بگرام در افغانستان چیزی شبیه یک حمله دیگر نظامی به افغانستان است. به گفته آنها، چنین اقدامی با استفاده از هزاران سرباز و تجهیزات نظامی پیشرفته ممکن است.
دونالد ترامپ، رئیسجمهور امریکا روز پنجشنبه در نشست خبری مشترک با کییر استارمر، نخستوزیر بریتانیا، اعلام کرد که «در تلاش هستیم پایگاه هوایی بگرام را پس بگیریم.» او گفت که طالبان «چیزهایی از ما میخواهند. ما آن پایگاه را میخواهیم.»
مقامهای امریکایی گفتند که پسگیری میدان بگرام کار سادهای نیست. یکی از آنها که هویتش فاش نشده، به رویترز گفت: «چنین اقدامی نیازمند دهها هزار نیروی نظامی، هزینههای سنگین برای بازسازی پایگاه و یک عملیات تدارکاتی پیچیده است. حتی پس از تصرف، تامین امنیت اطراف بگرام کار بسیار دشواری خواهد بود.»
یک مقام امریکایی که نخواست نامش فاش شود، به رویترز گفت که هیچ برنامهای برای تصرف نظامی پایگاه هوایی بگرام وجود ندارد.
یک مقام پیشین وزارت دفاع امریکا گفت که «مزیت نظامی خاصی در آن منطقه نمیبینم. خطراتش بیشتر از منافعش است.»
با این حال، ترامپ بر استراتژیکبودن این میدان تاکید کرده و گفته است که بگرام به تاسیسات اتمی چین نزدیک است. شماری از مقامهای امریکایی نیز به سیانان گفتند که این پایگاه، ارزش تجسسی و نظارتی دارد.
ترامپ بارها از بایدن انتقاد کرد که باید نیروهای محدودی در بگرام نگه میداشت، اما این انتقاد بیشتر استفاده از ماجرای خروج نیروهای امریکایی برای حمله سیاسی به حکومت بایدن است. ترامپ با اینکه بر اهمیت بگرام تاکید میکند اما در سال ۱۳۹۹ توافقی را با طالبان امضا کرد که بر اساس آن تمام نیروهای امریکایی باید از افغانستان بیرون شوند.
طالبان گفتهاند که آنها حضور نیروهای معدود امریکایی در افغانستان را در جریان مذاکرات دوحه رد کرده بودند.
ذاکر جلالی، دستیار امیرخان متقی، وزیر خارجه طالبان، در واکنش به اظهارات دونالد ترامپ، رئیسجمهور امریکا درباره پس گرفتن پایگاه استراتژیک بگرام در شمال کابل، گفت که ترامپ یک تاجر موفق است و سخنانش درباره بگرام را در چارچوب یک معامله مطرح کرده است.
دونالد ترامپ روز پنجشنبه در نشست مشترک خبری با نخستوزیر بریتانیا، بار دیگر از کنترول بگرام سخن گفت و اعلام کرد که این پایگاه، که در فاصلهای نزدیک به زرادخانه هستهای چین قرار دارد، بازپس گرفته خواهد شد.
جلالی بلافاصله به اظهارات ترامپ واکنش نشان داد و در اکس نوشت: «دونالد ترامپ، فراتر از سیاست، یک تاجر و معاملهگر موفق است و یادآوری پسگیری بگرام را نیز در قالب یک معامله بیان کرده است.»
ترامپ در اظهاراتش گفت که طالبان از امریکا درخواستهایی دارند و باید در بدل آن کنترول بگرام را به امریکا واگذار کنند.
این مقام وزارت خارجه طالبان افزود که افغانستان و ایالات متحده نیاز به تعامل با یکدیگر دارند و میتوانند روابط اقتصادی و سیاسی بر اساس احترام متقابل و منافع مشترک برقرار کنند، اما هرگونه حضور نظامی امریکا در افغانستان غیرقابل قبول است.
ذاکر جلالی همچنین تصریح کرد که «حضور نظامی خارجی هرگز در تاریخ از سوی افغانها پذیرفته نشده و این موضوع در مذاکرات دوحه نیز بهطور کامل رد شد.» وی افزود که درهای تعامل در حوزههای دیگر همچنان باز است.
فشار بر تیم امنیت ملی برای بازپسگیری بگرام
سه منبع آگاه به سیانان گفتهاند که دونالد ترامپ ماههاست از مسئولان امنیت ملی خود خواسته است تا راهی برای پسگیری پایگاه هوایی بگرام پیدا کنند.
منابع به سیانان گفتهاند که گفتوگوها درباره بازگرداندن پایگاه به کنترول ایالات متحده حداقل به ماه مارچ بازمیگردد. ترامپ و مقامات ارشد امنیت ملی او بر این باورند که پایگاه بگرام به چند دلیل حیاتی است: نظارت بر چین به علت نزدیکی افغانستان به این کشور؛ دسترسی به عناصر نادر معدنی و معادن افغانستان؛ ایجاد یک مرکز ضدتروریستی برای هدف قرار دادن داعش؛ و احتمالاً بازگشایی یک مکان دیپلوماتیک.
با این حال، یکی از منابع گفت که تحقق همه این اهداف نیازمند حضور نظامی امریکا در افغانستان است.
هنوز مشخص نیست طالبان چگونه یا تا چه حد با امریکا برای واگذاری کنترول این پایگاه کلیدی همکاری میکند، اما ترامپ روز پنجشنبه اشاره کرد که ایالات متحده ابزاری برای اعمال نفوذ بر طالبان دارد.
ترامپ به خبرنگاران گفت: «ما در تلاشیم آن را پس بگیریم، چون طالبان به چیزهایی از ما نیاز دارند. ما آن پایگاه را میخواهیم.»
این نخستینبار نیست که ترامپ بحث بازپسگیری بگرام را مطرح میکند. او تقریبا در اکثر سخنرانیهای خود از خروج حکومت بایدن از افغانستان و واگذاری بگرام انتقاد کرده است. برخی ناظران میگویند که مساله افغانستان برای ترامپ صرفا موضوعی برای حمله به اداره بایدن است.
اظهارات ترامپ درحالی مطرح میشود که روابط ایالات متحده و طالبان همچنان پرتنش است. امریکا خواهان آزادی شهروندان خود از نزد طالبان است و هیئتی را نیز به کابل فرستاده است، اما به نظر میرسد سفر این هیئت نتیجهبخش نبوده است.
امریکا همچنین مانع سفر برخی مقامات طالبان به نشستهای منطقهای شده است. بهتازگی وزیر خارجه طالبان نتوانست در نشست کشورهای اسلامی در قطر شرکت کند و سفر متقی به پاکستان و هند نیز لغو شد.
این اقدامات واکنش متحدان منطقهای طالبان از جمله روسیه، ایران و چین را در پی داشته است.نماینده چین در شورای امنیت گفت که امریکا به علت آزاد نشدن شهروندانش از بازداشت طالبان، با سفر متقی مخالفت کرده است.
ایالات متحده امریکا اعلام کرده است که از تاریخ ۲۹ سپتمبر، معافیت بندر چابهار از تحریمها لغو میشود. با عملیشدن این تصمیم، دسترسی افغانستان به بازارهای منطقهای و سرمایهگذاریهای بزرگ هند در این بندر با بنبست جدی روبهرو خواهد شد.
معافیت بندر چابهار نخست در سال ۲۰۱۸ از سوی واشنگتن صادر شد تا مسیر مطمئنی برای کمک به بازسازی و توسعه افغانستان فراهم شود. اما وزارت خارجه امریکا اکنون تاکید کرده است که در چارچوب سیاست «فشار حداکثری» علیه ایران، این استثنا لغو میشود. بهگفته این وزارت، هر شرکت یا نهادی که از طریق این بندر فعالیت کند، در معرض تحریمهای ایالات متحده قرار خواهد گرفت.
هند در سال ۲۰۲۴ یک توافقنامه ۱۰ ساله با ایران برای اداره و توسعه بندر چابهار امضا کرد. این بندر در جنوبشرق ایران موقعیت دارد و از سال ۲۰۱۸ عملاً زیر مدیریت دهلی نو قرار گرفته است. برای افغانستان، چابهار بهعنوان یک شریان حیاتی تجارتی عمل میکرد؛ مسیری که بدون وابستگی به خاک پاکستان، امکان ارتباط مستقیم با هند و دیگر کشورها را فراهم میکرد. همچنان این بندر، پل ارتباطی هند با آسیای مرکزی نیز شمرده میشود.
هند تا کنون بیش از ۱۲۰ میلیون دالر در زیرساختهای این بندر سرمایهگذاری کرده و برنامههایی برای افزایش ظرفیت آن تا ۵۰۰ هزار کانتینر در سال و اتصال به شبکه ریلی ایران تا سال ۲۰۲۶ روی دست دارد.
لغو معافیت اما دهلی نو را با چالشهای جدی روبهرو میکند. شرکتها و نهادهای هندی فعال در چابهار ممکن است مشمول جریمهها و محدودیتهای امریکا شوند؛ موضوعی که میتواند بر عملیات باربری، سرمایهگذاریهای آینده و روند توسعه پروژه اثر مستقیم بگذارد.
برای افغانستان، پیامد این تصمیم فراتر از یک اختلاف میان واشنگتن و تهران است. در صورت محدودشدن یا مسدودشدن مسیر چابهار، افغانستان بار دیگر ناگزیر خواهد شد از مسیرهای دشوار و پرچالش پاکستان استفاده کند؛ آنهم در شرایطی که روابط طالبان با اسلامآباد پرتنش است و پاکستان بارها راههای تجارتی و بنادر خود را بهروی بازرگانان افغان مسدود کرده است.
چابهار تنها یک پروژه اقتصادی نیست، بلکه در معادلات ژئوپولیتیک منطقه جایگاه ویژه دارد. برای هند، این بندر وزنهای در برابر بندر گوادر پاکستان است که با پشتیبانی چین توسعه یافته است. اما برای افغانستان، چابهار، شریانی حیاتی برای اقتصاد کشور است؛ شریانی که سرنوشت آن اکنون در گرو تنشهای دیپلوماتیک قدرتهای جهانی قرار دارد.
کارشناسان هشدار میدهند که لغو معافیت امریکا میتواند مسیر ترانزیتی افغانستان از طریق چابهار را بهطور جدی مختل کند. این در حالی است که افغانستان بیش از هر زمان دیگری به مسیرهای بدیل برای صادرات و واردات کالاهای اساسی نیاز دارد.
خالد حنفی، وزیر امر به معروف طالبان، در مراسمی در کابل محتسبان این وزارت را «برگزیدگان خداوند» برای اجرای شریعت اسلامی توصیف کرد.
حنفی با تاکید بر این که «تطبیق احکام شرعی دلیل اصلی آفرینش انسان است»، گفت این ماموریت بدون امر به معروف و نهی از منکر تحققپذیر نیست.
در خبرنامه رسمی این وزارت که روز پنجشنبه ۲۷ سنبله منتشر شد، آمده است که حنفی خطاب به محتسبان گفته است: «الله تعالی شما را برای تطبیق شریعت اسلامی برگزیده است. در کارهای خود تقوا، تواضع، جرات، تعهد، اخلاص، راستی و رضایت خداوند را در نظر بگیرید.»
طالبان در سنبله ۱۴۰۳ قانون امر به معروف و نهی از منکر را توشیح کردند. بر اساس این قانون، محتسبان اصلیترین بازوی اجرایی به شمار میروند و در تمام ولایتها فعالیت دارند. این قانون اختیارات گستردهای به آنان داده است؛ از دخالت در امور شخصی شهروندان، مانند نوع پوشش و مدل موی سر، تا بازداشت و مجازات افراد متهم.
سخنان حنفی بار دیگر نشان میدهد که طالبان برای کارمندان ردهپایین وزارت امر به معروف نیز جایگاه مذهبی ـ قدسی قایل هستند. به گفته منتقدان، چنین نگرشی جایگاه ماموران دولتی طالبان را از چارچوب اداری و سیاسی فراتر میبرد و آنان را در موقعیتی بالاتر از سایر شهروندان قرار میدهد.
طالبان پیشتر نیز برای رهبر خود، هبتالله آخندزاده، که او را «امیرالمومنین» میخوانند، قداست ویژهای قایل شدهاند. فرامین او در نگاه طالبان همسنگ احکام شرعی دانسته میشود و غیرقابل نقد و پرسش است. در ماههای گذشته، دهها تن از شهروندان به دلیل انتقاد از فرمانهای هبتالله آخندزاده بازداشت و زندانی شدهاند.
سازمانهای بینالمللی حقوق بشر میگویند محتسبان وزارت امر به معروف و نهی از منکر طالبان نقش محوری در اجرای محدودیتها و قوانین اجتماعی دارند و اقدامات آنها با نقض گسترده حقوق بشر همراه است.
گزارشها حاکی است دهها زن و دختر در شهرهای مختلف مثل کابل و هرات به دلیل عدم رعایت حجاب مورد نظر محتسبان بازداشت شدهاند و فعالیتهای رسانهای و شبکههای اجتماعی نیز تحت نظارت محتسبان قرار دارد.
محتسبان امر به معروف سالانه هزاران مرد افغان را بهدلیل طرز پوشش، مدل مو یا سبک زندگی مجازات میکنند.
اعمال اختیارات گسترده محتسبان باعث محدود شدن آزادی بیان، تحصیل، امنیت شخصی و حقوق اساسی زنان و اقلیتها شده و آنان را در معرض فشار و سرکوب اجتماعی قرار میدهد.
برنامه جهانی غذا هشدار داد که با وقوع حوادث طبیعی پیدرپی، وضعیت گرسنگی در افغانستان رو به وخامت گذاشته است.
این سازمان متعلق به ملل متحد خاطرنشان کرد که پیش از فرا رسیدن زمستان و مسدود شدن مسیرها در این کشور، به بودجه فوری برای ذخیره کردن مواد غذایی نیاز دارد.
رانیا داگاش، معاون برنامه جهانی غذا پنجشنبه ۲۷ سنبله، در یک پیام ویدیویی گفت در حال حاضر در افغانستان مجموعهای از بحرانها، میلیونها نفر را تا مرز نابودی کشانده است.
این مقام برنامه جهانی غذا گفت افغانستان امروزه به طرز بیپیشینه شاهد افزایش گرسنگی و گسترش سوءتغذیه است. جاری شدن سیل، خشکسالیها و به ویژه زلزله در شرق کشور نیاز به کمکهای فوری را به شدت افزایش دادهاند.
سازمان ملل در ۱۹ سنبله درباره بحران انسانی رو به گسترش در افغانستان هشدار داد. ملل متحد گفت بیش از ۹ میلیون نفر، یعنی حدود یکچهارم جمعیت کشور، با ناامنی حاد غذایی روبهرو اند.
برنامه جهانی غذا پیشتر هشدار داده بود که در سال ۲۰۲۵ میزان سوءتغذیه حاد در افغانستان به بالاترین سطح خواهد رسید و بیش از ۴.۷ میلیون کودک و زن نیازمند درمان فوری خواهند بود.
قطع اینترنت فایبر نوری توسط طالبان در چند ولایت، شهروندان و فعالان را نگران کرده و در چند روز اخیر روایتهای مختلفی در مورد این که طالبان کدام نوع اینترنت را در افغانستان قطع میکند، ایجاد شده و به سردرگمی دامن زده است.
طالبان از روز دوشنبه ۲۴ سنبله، خدمات اینترنت فایبر نوری را در ولایت بلخ قطع کرد و این محدودیت در چند روز گذشته به ۱۲ ولایت دیگر افغانستان گسترش یافته است.
مشخص نیست که طالبان تنها به قطع اینترنت وایفای بسنده میکند یا دست مردم از اینترنت تلفن های هوشمند نیز قطع خواهد شد. طالبان تنها قطع اینترنت فایبر نوری را تایید کرده و علت آن را «جلوگیری از منکرات» عنوان کرده است.
اینترنت فایبر نوری
طالبان شبکه فایبر نوری که افغانستان را به پنج کشور منطقه وصل کرده، مسدود کرده است.
اینترنت فایبر نوری که به آن اینترنت «پهنای گسترده» نیز میگویند، اینترنت ثابت و پرسرعت است که به دلیل پهنای باند بالا دادهها را سریع منتقل میکند. به عبارت سادهتر، فایبر نوری اینترنتی است که از طریق خطوط ثابت مانند دیاسال و کیبل به خانهها و دفاتر وصل است.
یکی از متخصصان حوزه فناوری مخابراتی که به دلیل مسائل امنیتی هویتش محفوظ خواهد بود، روز پنجشنبه به افغانستان اینترنشنال گفت که اینترنت با پهنای بالای باند و ثابت در مقابل اینترنت موبایل یا «اینترنت سیار» قرار دارد که با سیمکارت و پایه مخابراتی کار میکند.
افغانستان تولیدکننده مستقل اینترنت نیست و برای دسترسی به شبکه جهانی به کشورهای همسایه وابسته است.
ظرفیت اصلی از راه کیبلهای فایبر نوری و بخشی هم از طریق لینکهای مایکروویو از ایران، پاکستان، تاجیکستان، اوزبیکستان و ترکمنستان وارد میشود. این مسیرها در مرزها به شبکه داخلی متصل شده و مدیریت آن عمدتاً در اختیار وزارت مخابرات و شرکت دولتی افغانتلکام قرار دارد.
به این ترتیب، اینترنتی که در شهرها از راه کیبل یا فایبر به خانهها و دفاتر میرسد، عملاً بر پایه همین مسیرهای مرزی کار میکند و هرگونه محدودیت یا قطع در این سطح بلافاصله زندگی و کار روزمره شهروندان را متاثر میکند.
منابع به افغانستان اینترنشنال میگویند هبتالله آخندزاده دستور داده برای تامین اینترنت ادارات دولتی و نمایندگیهای دیپلوماتیک، باید یک شرکت جدید ایجاد شود.
احتمال دارد طالبان تنها به شبکه سلام، یک شرکت دولتی اجازه توزیع محدود اینترنت را بدهد.
آیا اینترنت موبایل قطع شده است؟
این نوع اینترنت تاکنون قطع نشده است. مسئول یکی از شرکتهای خدمات اینترنتی به افغانستان اینترنشنال گفت که بر اساس دستور رهبر طالبان، تنها به شمارههای واتساپ محدودی که مجوز ویژه طالبان دارند و تحت نظارت خواهند بود، خدمات اینترنتی ارائه خواهد شد.
وبسایت نتبلاک که سرعت اینترنت را نظارت میکند، اختلال در اینترنت افغانستان را تایید کرد. همچنین دادههای وبسایت IODA، دسترسی به اینترنت ولایت بلخ حدود ۲۵ درصد کاهش یافته است. دادهها نشان میدهد که سرعت اینترنت در افغانستان از ۱۵ سنبله از ساعت ۶ شام به شدت کاهش یافت اما در ۲۲ سنبله کمی بهتر شد، ولی به حالت قبلی خود برنگشت.
کاهش ۲۵درصدی اینترنت در بلخ
متخصصان میگویند که اینترنت موبایل و اینترنت ثابت و پنهای گسترده (broadband)از نظر فنی لازم و ملزوم یکدیگر هستند. ظرفیت اصلی اینترنت از طریق کیبلهای فایبر نوری و لینکهای بینالمللی وارد کشور میشود.
اپراتورهای موبایل، هرچند اینترنت را از راه دکلهای رادیویی (۳جی، ۴جی یا ۵جی) به مشترکان میرسانند، اما در نهایت برای اتصال به شبکه جهانی به همین بستر پهنای گسترده نیاز دارند.
هرگاه اینترنت ثابت در سطح ملی محدود یا قطع شود، اپراتورهای موبایل مجبورند حجم کمتر و پهنای باند محدودتری را بین مشترکان توزیع کنند. نتیجه آن افت شدید سرعت اینترنت است.
ممکن است شبکه موبایل روی گوشی همچنان «۴جی» یا «۵جی» نشان دهد، اما در عمل توان انتقال داده به قدری پایین میآید که اینترنت برای کارهای روزمره بدرد بخور نیست.
یکی از متخصصان فناوری گفت که احتمال دارد طالبان شبکههای ۴جی را بهطور رسمی به ۳جی یا استانداردهای پایینتر تبدیل نکنند، اما در نبود فایبر نوری بهعنوان بستر اصلی انتقال داده، ظرفیت پهنای باند کاهش مییابد که کیفیت و سرعت اینترنت عملاً پایینتر از سطح ۳جی خواهد بود.
اشتباه افغان تلیکام که هبتالله را حساس کرد
پروژه فایبر نوری در افغانستان از سال ۲۰۰۷ آغاز شد و ستون فقرات ملی اینترنت شکل گرفت؛ اما این شبکه در آن زمان تنها در اختیار ادارات دولتی، دفاتر و موسسات قرار داشت و دسترسی عمومی به آن فراهم نبود.
در سالهای بعد به تدریج گسترش یافت و در سال ۲۰۲۲ نخستین مجوز برای اجرای FTTH (فایبر تا خانه) در افغانستان صادر شد که اینترنت پر سرعت متصل به فایبر نوری را به خانههای مردم رساند.
این متخصص میگوید به جای ایجاد ساختار روشن و طرزالعمل شفاف، پروژه فایبر نوری بیشتر به یک منبع درآمد برای برخی از مقامهای طالبان تبدیل شد و «حتا طرزالعمل مشخصی برای فروش و توزیع خدمات وجود نداشت و جوازها در فضایی مبهم صادر شدند.»
به گفته او، شرکتهای خصوصی فعال در حوزه فایبر خانگی با اعتراض افغانتلکام روبهرو شدند. به گفته او، افغانتلکام که خود را از عرصه رقابت در این زمینه عقب میدید، علاقه داشت که اینترنت «فایبر تا خانه» را انحصاری به دست بگیرد. به همین دلیل آنها به هبتالله آخندزاده، رهبر طالبان، هشدار دادند که اینترنت «فایبر به خانه» میتواند تبعات اخلاقی بدی داشته باشد.
به باور این متخصص، مسئولان افغانتلکام به رهبر طالبان گفته بودند که اگر این اینترنت از سوی شبکه دولتی کنترول نشود، مردم «شبیه این که پیش زنان برهنه نشسته باشند»، به زنان در جهان دسترسی دارند.
به گفته او، این هشدارهای افغانتلکام که بیشتر به دلایل اقتصادی مطرح شد، موجب بدبینی هبتالله به فایبر نوری شد و او نیز پس از پرسوجوی بیشتر به این نتیجه رسید که اینترنت پرسرعت موجب «ترویج فساد» میشود.
منابع آگاه میگویند که یکی از مقامهای طالبان در نشستی بهطور طنزآمیز گفته است: «فایبر نوری مثل زنی است که در خانه پیش شما نشسته باشد؛ دیگر فاصلهای باقی نمیماند.»
با ممنوعیت اینترنت پرسرعت، افغانستان در کنار کشورهایی چون کوریای شمالی و ترکمنستان قرار خواهد گرفت که بدترین نقاط جهان از نظر دسترسی به اینترنت هستند.
منابع به افغانستان اینترنشنال گفتند اداره اترا در حال برنامهریزی برای محدودسازی سرعت اینترنت موبایل است.
متخصصان فناوری میگویند اینترنت موبایل یا دیتای سیمکارت هنوز در بسیاری از ولایتها فعال است، اما بهدلیل افزایش فشار کاربران، کیفیت آن بهشدت پایین آمده و کندی و ناپایداری جدی بهوجود آمده است.
سرمایهگذاری میلیونی روی شبکه فایبر نوری
معصومه خاوری، وزیر پیشین مخابرات افغانستان در سال ۱۳۹۹ اعلام کرد که دولت برای اجرای پروژه فایبر نوری ۱۵۰ میلیون دالر سرمایهگذاری کرد. بیش از نیم این هزینه از بودجه دولت و بقیه آن مربوط به کمکهای اداره توسعه بینالمللی امریکا بود.
وزیر پیشین مخابرات گفته بود که بیش از پنج هزار کیلومتر فایبر نوری در ۲۸ ولایت تکمیل شده است. روند توسعه شبکه فایبر نوری در اداره طالبان نیز در برخی ولایتها ادامه یافت.
دولت پیشین افغانستان اعلام کرده بود که تا سال ۲۰۲۳ میلادی، ۸۰ درصد شهروندان به اینترنت پرسرعت دسترسی خواهند یافت؛ برنامهای که طالبان آن را متوقف کرده است.