دغه ورځ په ۱۹۹۶ کال کې د ملګرو ملتونو لهخوا ځکه په دغه نوم ونومول شوه، چې خلک او هېوادونه یو له بل سره د ټلویزیوني خپرونو راکړې ورکړې ته وهڅوي، چې په دې توګه د سولې، ټولنیز او اقتصادي ودې او د ټولنو د کلتوري شتمنیو د پیاوړتیا لپاره له یو بل سره د پروګرامونو راکړه، ورکړه وکړي.
په افغانستان کې لومړنۍ ټلویزیوني خپرونې په ۱۳۵۷ کال کې پیل شوې دي.
د افغانستان د ازادو خبريالانو د ټولنې موندنې ښيي، چې دمګړۍ دغلته ٨٦ ټلويزيونونه فعالیت لري او ٥٤ ټلويزيونونه د اقتصادی ستونزو او وروستیو سیاسي بدلونونو له امله له فعالیته پاتې شوي دي.
هغه ټلویزیونونه چې نن سبا په افغانستان کې خپرونې لري، که له يوې خوا د اقتصادي ستونزو له امله د منځپانګې له کمښت سره مخامخ شوې، له بلې خوا هغه لګېدلي بندیزونه چې د طالبانو لهخوا پرې لګول شوي دغو رسنیو خپل کتونکي هم له لاسه ورکړي.
د دې تر څنګ په تېرو څه د پاسه دوو کالو کې ګڼ مسلکي کسان له افغانستانه وتو ته اړ کړل شوي، چې دغې چارې هم تر ډېره بریده د ټلویزیوني خپرونو په پیکه کېدو کې ونډه لرلې ده.