شماری از مقام‌های سابق بریتانیا در مقاله‌ای برای روزنامه گاردین، گفته‌اند برای جلوگیری از فاجعه انسانی در افغانستان، جامعه بین‌المللی باید به فراخوان کمک ۵ میلیارد دالری سازمان ملل لبیک بگوید.
آنها همچنین خواهان حفظ نظام مالی افغانستان از جمله پرداخت معاش کارمندان ملکی شدند.
از سرگیری حمایت فنی از بانک مرکزی افغانستان برای جلوگیری از سقوط اقتصادی و همچنین آزادسازی محدود و مدیریت شده ذخایر ارزی افغانستان بخش دیگر از خواست این گروه است.
حمایت از صندوق بازسازی افغانستان به عنوان مکانیزم قابل اعتماد برای کمک‌های جامعه بین‌المللی بخشی از پیشنهادات این گروه است. البته با این شرط که پول این صندوق به دست طالبان نیفتد.
نویسندگان این مطلب گفتند که تمام این موارد باید با حفظ سیاست عدم شناسایی طالبان تعقیب شود.
این کارشناسان امنیتی و سیاسی که قبلا در پست‌های مهم دولتی کار کرده‌اند می‌گویند که وضعیت موجود افغانستان را در وضعیتی قرار داده که در ۴۰ سال گذشته سابقه نداشته است.
آنها هشدار می‌دهند که فروپاشی اقتصادی به مرگ و رنج بسیاری منجر خواهد و خطر تروریزم و مهاجرت جمعی را در این کشور به‌دنبال خواهد داشت.
این نویسندگان کمک ۲۸۶ میلیون پوندی بریتانیا را مهم اما ناکافی می‌دانند.
آنها خواهان برگزاری کنفرانس بین‌المللی کمک به افغانستان شده و گفته اند که بین دو نوع کمک باید فرق گذاشت: پولی که برای آوردن فشار سیاسی بر طالبان می‌توان از دادن آن خودداری کرد، مثل پولی که برای ساخت جاده، بند آب و غیر استفاده می‌شود؛ و پولی که نهادهای دولتی را قادر می‌کند عرضه خدمات اولیه را ادامه دهند و مانع فروپاشی اقتصادی شوند.