تمنا زریاب، تمنا رضایی، فریده اکبری، نایره کوهستانی، مدینه دروازی، مرسل عیار، وحیده امیری، زهرا محمدی، رخشانه رضایی، عالیه عزیزی و هدا خموش شماری از زنانی است که نامهایشان در خیابانهای این شهر شمالی فرانسه نصب شده است.
عالیه عزیزی، رئیس پیشین زندان زنانه هرات بود که بعد از ورود طالبان به این شهر در اکتبر ۲۰۲۱ مفقود شد و تا کنون اطلاع جدیدی از او در دست نیست.
تمنا زریاب، نایره کوهستانی، مدینه دروازی، مرسل عیار، وحیده امیری و زهرا محمدی زنانی هستند که در رهبری حرکتهای اعتراضی زنان علیه طالبان نقش داشتند و در دورههای متفاوت توسط طالبان به زندان رفتند.
هدا خموش، نماینده زنان معترض افغانستان در نشست اسلو بود که در برابر امیرخان متقی، رئیس هیأت طالبان در این نشست اعتراض کرد و از او خواست به کابل زنگ بزند تا زنان معترض از زندان رها شوند.
کبری خادمی با انتشار یک بیانیه هنری گفته است که چیدمان او برای ادای احترام به زنانی است که در زمینه حقوق «میلیونها گروگان دیگر زندانی شده توسط طالبان» با هدف «نان، کار و آزادی» مبارزه میکنند.
در بیانیه هنری کبری خادمی آمده است که این پروژه، از جنبش مقاومت زنانی الهام گرفته است که برای رسیدن به حقوق انسانی خود، در برابر طالبان بدون هیچ گونه حمایت بینالمللی ایستاده است.
این هنرمند میگوید زنان بسیاری در افغانستان در حال مبارزه در برابر بربریت و تروریسم طالبانی هستند.
او در صفحه اینستاگرامش فهرست بلندی از نام زنان مبارز را منتشر کرده است.
به دنبال ورود طالبان به کابل در ۱۵ اگست ۲۰۲۱ گروههای خودجوش زنان در کابل و ولایتهای مختلف این کشور به سازماندهی اعتراضات علیه سیاستهای سختگیرانه طالبان دست زدند.
«نان، کار، آزادی» شعار اصلی این اعتراضات بود.
آنها در حرکتهای اعتراضیشان خواهان شکلگیری حکومت قانونی و احترام به حقوق و آزادیهای اساسی شهروندان افغانستان بودند.
این حرکتهای اعتراضی ماهها بعد از تسلط طالبان نیز ادامه یافت.
گروههای خودجوش زنان به گونه پیهم و بعد از هر رویدادی، به خیابان میآمدند و خواستهایی را در مورد آزادیهای شهروندی، رفع فقر، حق آموزش، کار و فعالیت سیاسی زنان مطرح میکردند.
طالبان با سرکوب، بازداشت و شکنجه به این حرکتهای مدنی پاسخ داد.
گزارشهایی از کشتار زنان معترض در شماری از ولایتهای افغانستان به ویژه شهر مزار شریف منتشر شده است.
طالبان شمار زیادی از سازماندهندگان تظاهرات در شهرهای مختلف افغانستان را بازداشت کردند و در مواردی اعترافات اجباری آنها را پخش کردند.
شماری دیگر از این زنان تحت پیگرد جنگجویان طالبان قرار گرفتند و ناگزیر شدند که خود را در حومههای شهر مخفی کنند.
برخی از زنان معترض بعد از آزادی از بند طالبان، اجازه نداشتند درباره نحوه و شرایط بازداشتشان با رسانهها مصاحبه کنند.
کبری خادمی یک پرفورمنس آرتیست اهل افغانستان مقیم پاریس است.
دولت فرانسه در سال ۲۰۱۵ جایزه شوالیه هنر و ادب فرانسه را به کبری خادمی اهدا کرده است.