شماری از پناهجویان افغان که از ترس طالبان به اوکراین فرار کرده و سپس به بریتانیا پناهنده شده اند، نگران اند برای پروسس پرونده‌های‌شان به رواندا فرستاده شوند. یک پناهجوی افغان می‌گوید: «من از دو جنگ - افغانستان و اوکراین - فرار کردم و دیگر نمی‌خواهم بلاتکلیفی‌ام بیشتر شود.»
نادر نام مستعار این پناهجوی افغانستان است که همراه با ۴۶ پناهجوی سومالیایی، عراقی و افغانستانی در ماه می سال جاری با قایق بادی از کانال مانش عبور کردند و خود را به بریتانیا رساندند.
نادر، یک ورزشکار حرفه‌ای هنرهای رزمی است. او می‌گوید که یک ماه قبل از فروپاشی دولت افغانستان، ترس و ناامنی فزاینده‌ای در کابل وجود داشت که او را وادار به گرفتن ویزای اوکراین کرد.
پس از آن که طالبان کنترل کابل را به دست گرفتند، نادر ۳۰ ساله به همراه همسرش به شهر بندری اودسا در جنوب اوکراین گریخت و در آنجا به مدت ۹ ماه زندگی کردند.
حمله روسیه به اوکراین نادر را مجبور کرد تا شهر بندری اوسا را به مقصد پولند ترک کند. از آنجا قبل از ورود به بریتانیا به آلمان و فرانسه سفر کرد.
به گزارش روزنامه انگلیسی‌زبان اندیپندینت، نادر که همسرش باردار و در آستانه وضع حمل است، می‌گوید که اگر دولت بریتانیا به فرستادن پناهجویان به رواندا ادامه دهد، رواندا گزینه‌ای مناسب برای او نیست.
اکثریت پناهجویان افغان پس از حمله روسیه، اوکراین را ترک کرده اند. به گفته نگاره میرداد، یکی از مسئولان سفارت افغانستان پولند، پس از حمله روسیه به اوکراین، نزدیک به ده هزار افغان از اوکراین وارد پولند شدند. شمار زیادی این پناهجویان پولند را به مقصد کشورهایی چون بریتانیا و جرمنی ترک کرده اند.
بسیاری از کسانی که از راه غیررسمی وارد بریتانیا شده اند، به ایندیپندنت گفتند که سفرشان به انگلستان با پای پیاده، بس، قطار و دریا مملو از عدم اطمینان، ظلم، بی‌عدالتی، تهدید به مرگ و ناامیدی بوده است.
فواد که نزدیک به یک دهه برای نیروهای ویژه افغان کار می‌کرد و آموزش‌های نظامی را از نیروهای ایالات متحده و بریتانیا دریافت کرده بود، پس از به قدرت رسیدن طالبان زندگی خود را «بی‌معنا» یافت. افغان‌های مانند فواد با خطر مرگ مواجه شدند.
فواد از کابل گریخت و همسر، سه دختر و یک پسرش را پشت سر گذاشت. او به ایندیپندنت گفت: «هر شب به آنها فکر می‌کنم و گریه می‌کنم.»
سفر فواد به انگلستان برای او نزدیک به هفت ماه طول کشید و فقط هزینه حمل و نقل ۹ هزار دالر برای او تمام شد. او که برای رسیدن به بریتانیا پاکستان، ایران، ترکیه و ایتالیا را طی کرد، به ایندیپندنت گفت که فرار از دست طالبان و عبور از کانال مانش مانند دوبار فرار از مرگ بود.
فواد از دولت بریتانیا می‌خواهد از افغان‌ها مثل اوکراینی‌های متواری از جنگ استقبال کند. او می‌گوید: «بی‌انصافی که بار دیگر به رواندا فرستاده شویم. من احساس ناامیدی می‌کنم، ذهنم درگیر خانواده‌ام در افغانستان و مسئله فرستادن به رواندا است.»
رحیمی، ۲۲ ساله، یکی از پیمانکاران نیروهای امریکایی و ناتو در افغانستان در ۷ فبروری ۲۰۲۲ به انگلستان رسید و برای درخواست پناهندگی به لندن رفت.
او می‌گوید: «ما را بین دو جهنم - رواندا و طالبان- قرار ندهید.»
او می‌افزاید: «بهتر است که با محاکمه طالبان روبرو شویم تا این که به رواندا برویم.»
دولت بریتانیا اوایل سال جاری گفت همه مهاجرانی که از طریق کانال مانش وارد این کشور شده اند، تا تاییدی درخواست‌های پناهندگی شان به رواندا فرستاده خواهند شد.
سخنگوی نخست وزیر این کشور گفت که دولت حکم دادگاه اروپایی حقوق بشر را که ماه گذشته خواستار توقف این روند شد، بررسی خواهد کرد، اما «همه گزینه‌ها روی میز است.»
