روزنامه گاردین پیروزی طالبان در افغانستان را به «کابوس» تشبیه کرد
روزنامه بریتانیایی گاردین در سرمقاله روز جمعه خود می‌نویسد که یک سال سلطه طالبان بر افغانستان شبیه کابوسی است که همه روزه تشدید می‌شود. این روزنامه به نقل از یک شهروند افغانستان نوشته است که سقوط حکومت قبلی افغانستان «فروپاشی یک رژیم نه بلکه فروپاشی رویاهای یک ملت» بود.
روز دوشنبه یک سال از تصرف کابل توسط طالبان می‌گذرد. گاردین می‌نویسد که برخی از خروج نیروهای خارجی و چشم‌انداز صلح و سرنگون شدن یک حکومت فاسد استقبال کردند. اما با وجود خشونت و بمب‌گذاری‌های انتحاری، حکومت قبلی برای بسیاری دیگر با افزایش امید به زندگی، فرصت‌ها و آرزوهای جدید همراه بود. به گفته سرمقاله‌نویس این روزنامه، زنان در حکومت قبلی، در مناطق روستایی و همچنین شهرهای بزرگ به آموزش و آزادی دسترسی داشتند؛ اما اکنون افغان‌ها با سرکوب طالبان و گرسنگی جمعی زندگی می‌کنند.
گاردین می‌گوید این ادعا که پس از ۲۰ سال شورشگری، طالبان تغییر کرده و میانه‌رو شده اند، نادرست است. به نوشته این روزنامه: «درست است که کشتارهای دسته جمعی، چیزی که همه از آن می‌ترسیدند، محقق نشد. اما طالبان منتقدان و مخالفان خود را خودسرانه بازداشت و شکنجه کرده و کشته اند. رسانه‌ها نیز ساکت شده اند.»
این روزنامه می‌گوید که دختران افغانستان قربانی اختلافات طالبان تندرو و نسبتاً میانه‌رو شده اند. گاردین بسته ماندن مکاتب دخترانه در افغانستان را نیز نتیجه این زدوبندهای داخلی طالبان می‌داند.
این روزنامه همچنین می‌نویسد که طالبان که از یک حرکت شورشی روستایی به دولت رسیده اند، توان برآورده ساختن نیازهای اولیه شهروندان افغانستان را ندارند. در بخشی از سرمقاله گاردین آمده است: «سرکوب شهروندان آسانتر از سیر کردن شکم‌های گرنه آنان است.»
سازمان ملل، بحران اقتصادی در افغانستان را بزرگترین بحران بشردوستانه جهان نامیده است. به نوشته گاردین، این بحران باعث شده تا والدین مجبور به فروش اعضای بدن و حتا کودکان خود شوند.
سرمقاله می‌افزاید که برنامه جهانی غذا تقریباً نیمی از جمعیت افغانستان را را تغذیه می‌کند اما افغان‌ها به کمک‌های توسعه‌ای و اقتصاد کارآمد نیاز دارند.
گاردین می‌گوید حکومت طالبان آنگونه که ادعا می‌کرد، نتوانسته ضامن صلح در افغانستان باشد. شاخه خراسان داعش به حملات خود ادامه داده است. شورش دوباره در شمال شرق کشور افزایش یافته است.
همچنین این واقعیت که ایمن‌الظواهری در کابل زندگی می‌کرد، به احتمال زیاد پیشرفت در مسائل اقتصادی را سخت‌تر خواهد کرد.
به نوشته گاردین، واشنگتن تمایلی ندارد که به نقش و مسئولیت خود در افغانستان بپردازد. اکنون نگرانی عمومی جهان تا حد زیادی به سمت اوکراین جلب شده است. با این حال زنان و مردانی که جرأت کرده علیه ظلم طالبان اعتراض می‌کنند و دختران نوجوانی که مخفیانه به مکتب می‌روند و در مجموع همه افغان‌ها سزاوار وضعیت بهتری هستند.