در حالی که هند هفتاد و پنجمین سال استقلال خود را جشن می‌گیرد، مسلمانان و سایر اقلیت‌ها در این کشور می‌گویند که خود را در محاصره می‌بینند. هند که از سال ۲۰۱۴ توسط حزبی به رهبری نارندا مودی اداره می‌شود، به طور روزافزون در حال ترویج ملی‌گرایی هندو است.
منتقدان می‌گویند که اکثریت‌گرایی هندو در زمان مودی به یک سیاست دولتی واقعی تبدیل شده است، و گروه‌های برتری‌گرای هندو خواستار تبدیل کشور به «راشترای هندو» یا یک کشور انحصاری هندو هستند.
در سراسر کشور، مسلمانان با تبعیض آشکار از سوی نهادهای دولتی و خصوصی مواجه هستند. گروه‌های راستگرای هندوی مورد حمایت حزب مودی بهاراتیا جاناتا این سیاست را در کشور تشویق می‌کند.
الجزیره نوشته است فرقی نمی‌کند مسلمانان چه می‌پوشند، چه می‌خورند، از چه مکان‌هایی برای عبادت و برگزاری مراسم رسمی استفاده می‌کنند، در هر صورت آنها از زمان به قدرت رسیدن مودی در سال ۲۰۱۴ به طور سیستماتیک مورد حمله، ممنوعیت و تخریب قرار گرفته‌اند.
برای اولین بار در تاریخ هند، حزب حاکم این کشور حتی یک نماینده پارلمان مسلمان ندارد.
در سال‌های گذشته بسیاری از ایالت‌های تحت حاکمیت حزب حاکم نیز ین به اصطلاح "جهاد عشق" را تصویب کردند که تغییر دین از طریق ازدواج را جرم‌انگاری می‌کند.
دولت مودی در سال ۲۰۱۹ قانون اصلاح شهروندی را تصویب کرد که به اقلیت‌های غیر مسلمان از کشورهای همسایه تابعیت می‌دهد. تصویب این قانون منجر به تظاهرات بی‌سابقه و حتی خشونت‌های مذهبی در پایتخت شد و حداقل ۵۳ کشته برجا گذاشت.
در ایالت جنوبی کارناتاکا، دولت حجاب را در موسسات آموزشی ممنوع کرد. در سال ۲۰۲۱، در ایالت شمال‌شرقی آسام، دولت قانونی را برای لغو "مدرسه‌های دینی" مسلمانان تصویب کرد.
هفته گذشته، در حوزه انتخابی بنارس، سازمان‌های راستگرای هندو پیش‌نویس ۳۲ صفحه‌ای قانون اساسی «هندو راشترا» را منتشر کردند که هدف آن محروم کردن مسلمانان و مسیحیان از حق رأی است.
بسیاری با نقد قوانین حقوق شهروندی مسلمانان را نقض می‌کند آنرا مصداق جنایت و خیانت به دموکراسی هندی می‌خوانند که زمانی رویایی برای مبارزان دموکراسی در جهان بود.
