روزنامه لوموند در گزارشی به موضوع دستگیری خودسرانه چهار جوان قندوزی توسط طالبان پرداخته است که به اتهام قتل واکسیناتورها زندانی شده‌اند.

خانواده یکی از این جوانان می‌گوید که فرزند آنها در بازداشتگاه طالبان در کابل به سر می‌برد و با خطر اعدام مواجه است.

لوموند در این گزارش می‌گوید که این جوان تحت شکنجه طالبان مجبور شده تا به جنایات مرتکب نشده اعتراف کند.

در ماه فبروری، هشت واکسیناتور فلج کودکان در ولایت شمالی قندوز و یک تن دیگر در تخار از سوی افراد ناشناس کشته شدند. چهار تن از قربانیان زنان هستند.

پس از این واقعه، طالبان با انتشار ویدیویی اعلام کردند که چهار نفر به دستور جهبه مقاومت این واکیسناتورها را کشته‌اند، اما جبهه مقاومت این ادعا را رد کرد و گفت که طالبان مسئول کشتار آنهاست.

پیش از این، اقارب این افراد به رسانه‌ها گفته بودند که طالبان قصد دارند این جوانان را در میدان اصلی شهر اعدام کنند.

بستگان این جوانان از یوناما و نهادهای حقوق بشری خواستند با هر امکانی که در دست دارند مانع اعدام و ادامه شکنجه این جوانان شوند.

پس از رسانه‌ای شدن این موضوع، شماری از فعالان حقوق بشر نیز در مورد وضعیت صحی این جوانان نگرانی‌شان را ابراز کرده‌اند و خواهان توقف فوری "شکنجه و اعتراف اجباری" متهمان شدند.

ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی طالبان در پاسخ به این نگرانی به رسانه‌ها گفت که پرونده چهار جوان قندوزی هنوز در دست بررسی است و حکمی صادر نشده است.

فرستاده ویژه لوموند می‌نویسد که در افغانستان، تیم‌های واکسیناسیون برای محو فلج کودکان غالبا توسط گروه‌های شورشی هدف قرار می‌گیرند. گروه‌های ستیزه‌جو این افراد را متهم به جاسوسی و عقیم‌سازی جمعیت مسلمانان می‌کنند.

در حالی که طالبان از زمان کسب قدرت گفته‌اند که آماده همکاری با سازمان‌های بین‌المللی هستند، به باور نویسنده گزارش لوموند ترور واکسیناتورها طالبان را در شرمساری قرار داد.

لوموند به نقل از خانواده یکی از این جوانان گزارش داد که او بعد از دستگیری از سوی طالبان با کمک یکی از اعضای طالبان فرار می‌کند اما پس از برگشت به خانه، طالبان دو برادر او را دستگیر کردند.

سمیع یکی از متهمان است. طالبان، پدر سمیع را تهدید می‌کنند که اگر پسرش را تحویل ندهد دخترانش را با خود خواهند برد.

طالبان حتا دو برادر کوچک سمیع را نیز با خود می‌برند و یکی از آن‌ها را شکنجه می‌کنند.

با تهدیدات طالبان پدر سمیع مجبور می‌شود تا از فرزندش بخواهد خود را به طالبان تحویل بدهد. پس از دستگیری سمیع و سه جوان دیگر، خانواده‌های آن‌ها تا ماه جوزا هیچ خبری از سرنوشت آنها دریافت نکردند.

حالا خانواده سمیع می‌گوید که او از آن زمان تا اکنون محاکمه نشده است.

وکیل او توضیح می‌دهد که چندین بار تلاش کرده تا به دفتر استخبارات طالبان در قندوز برود اما تا حالا موفق نشده است. او در صحبت تلفنی با لوموند ابراز تاسف کرده، می‌گوید که به او هیچ فرصتی برای کار روی این دوسیه داده نشده است. به گفته او، هیچ مدرکی برای اثبات اتهامات این چهار جوان ارائه نشده است. او افزود: «هر کس خصوصا یک نوجوان را چند روز شکنجه کنی، به هر چه بخواهی، اعتراف می‌کند.»

بازداشت‌های خودسرانه مانند دستگیری این چهار جوان در حالی صورت می‌گیرد که هیات معاونت سیاسی سازمان ملل متحد در افغانستان در آخرین گزارش خود که در ماه جولای منتشر شد، طالبان را به نقض گسترده حقوق بشر متهم کرد.

در این گزارش آمده است که سازمان ملل متحد ادعاهای مداوم قتل‌های فراقانونی، دستگیری‌ها و بازداشت‌های خودسرانه، شکنجه و بدرفتاری‌های انجام شده توسط مقامات طالبان را مستند کرده است.

خواهر سمیع می‌گوید آخرین بار در ماه اسد مادرش را برای دیدار برادرش همراهی کرده است.

مادر سمیع به لوموند گفته که فرزندش از مشکلات گرده رنج می‌برد و در دیدارش آثار یک زخم را بر روی دست او دیده است.

خواهر سمیع در حالی که با چشمان اشک‌بار دیدار با برادرش را به یاد می‌آورد، به این روزنامه فرانسوی گفته است، سمیع در هر دیدار می‌گوید: «به پدرم بگو مرا از اینجا بیرون کند.»