شورای عالی مقاومت ملی برای نجات افغانستان در ترکیه، متشکل از شخصیت‌های سیاسی و جهادی و همچنین جبهه مقاومت ملی به رهبری احمد مسعود تاکنون به این اظهارات آقای رحمانی واکنشی نداشته‌اند.

آقای رحمانی در بخشی از یادداشت خود تاکید کرده «برای اولین‌بار کشورهای متخاصم در افغانستان برای جلوگیری از جنگ داخلی تمام عیار، هرچند به صورت موقت و تاکتیکی، یک توافق نانوشته دارند. از این رو، کشورهایی که دور اول طالبان از احزاب و شخصیت عمدتا تاجیک، هزاره و اوزبیک حمایت می‌کردند، روی خوشی به جنگ علیه طالبان نشان نمی‌دهند.»

او می‌گوید چین، روسیه، کشورهای آسیای میانه و ایران از یک سو در صدد جلوگیری از افتادن افغانستان به یک جنگ ویران‌گر داخلی می‌باشند و از سوی دیگر تلاش می‌کنند تا دستکم به گونه صوری «حلقه تنگ حکومت طالبان» را فراخ‌تر ساخته و حکومت فراگیر را به صورت اسمی و یا رسمی تحقق بخشند.

کشورهایی که آقای رحمانی از آن‌ها نام برده، روابط نزدیکی با طالبان دارند. شماری از این کشورها دیپلومات‌های طالبان را پذیرفته‌اند و علاوه بر ارتباطات سیاسی، مبادلات اقتصادی نیز با طالبان دارند.

آقای رحمانی به ایالات متحده هم اشاره کرده و گفته است «امریکایی‌ها پس از خرابی بازی دوحه توسط شیوخ امارات؛ استراتیژی خود را بر عدم جنگ داخلی در افغانستات تا پایان انتخابات ریاست جمهوری آن‌ کشور متمرکز کرده و با متحدان خود در حال رایزنی با شورای عالی مقاومت و شخصیت‌های موثر هستند و صد البته در پی حفظ وضعیت موجود می‌باشند.»

این نماینده پارلمان پیشین افغانستان با طرح این سوالات که آیا طالبان دولتی فراگیر را ایجاد خواهد کرد و به انتخابات تن در خواهد داد و اینکه آیا طالبان مشارکت سیاسی و حقوق شهروندی و حقوق زنان و آزادی رسانه‌ها را به رسمیت خواهد شناخت، تاکید کرده است که باتوجه به «ماهیت ایدئولوژیک و تنگ نظرانه قومی طالبان» این گروه هرگز به مطالبات و مقوله‌های فوق اهمیت نخواهد داد.

به باور این سیاستمدار، ادامه این وضعیت به مواضع امریکایی‌ها در آینده بستگی دارد، این کشور تا پایان انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۴ سیاستی متفاوت و نه لزوما سازنده‌ای را در قبال طالبان اتخاذ نموده، بنابراین سناریوهای متخلفی متصور است که تحقق هریک به نوع روابط طالبان و اتفاقات داخل امریکا بستگی دارد.