محبوبه سراج، از چهره‌های شناخته‌شده افغانستان، می‌گوید که تحریم و انزوای افغانستان بیشتر از حکومت طالبان به مردم عادی افغانستان آسیب می‌زند.
او در گفتگو با رادیو سی‌بی‌سی کانادا، به انتقاد از آن دسته فعالان حقوق زن پرداخت که خواستار تحریم بیشتر و شدیدتر طالبان اند.
سراج گفت که این فعالان تاثیرات تحریم و انزوای افغانستان را احساس نمی‌کنند و به این دلیل، مشکلی با تشدید تحریم‌ها ندارند.
او گفت: «ما وقتی در اینجا [افغانستان] نیستیم، می‌توانیم خواستار تحریم‌های شدید شویم. اما، اگر آن‌ها تاثیر تحریم‌ها را هر روز در زندگی خود احساس کنند، از خواست [تحریم شدید طالبان] صرف نظر خواهند کرد.»
او افزود: «جهان فکر می‌کند که تحریم‌ها بالای حکومت [طالبان] اثر می‌گذارد، اما تحریم‌ها بالای مردم اعمال می‌شود. فقیران بالاترین هزینه را می‌پردازند.»
روز دوشنبه گروهی از زنان در استانبول مخالفت خود را با عادی‌سازی روابط کشورها با طالبان ابراز کردند. آن‌ها هشدار دادند که کشورهای جهان روی حقوق زنان با طالبان معامله نکنند.
تا اکنون هیچ کشوری طالبان را به رسمیت نشناخته است و شرط به رسمیت شناسی طالبان را رعایت حقوق بشر و تشکیل حکومت فراگیر گفته‌اند.
دولت‌های غربی برخلاف خواست شماری از چهره‌ها و گروه‌های فعال سیاسی و مدنی، از تشدید تحریم‌ها علیه طالبان به خاطر نگرانی از بدترشدن وضعیت افغانستان پرهیز کرده‌اند.
برعکس، سراج خواستار «گفتگوهای جدی دیپلوماتیک، دادوگرفت میان دو طرف و تلاش جدی برای نجات افغانستان» است.
پس از به قدرت رسیدن طالبان، دیپلومات‌های غربی به طور پیوسته با نمایندگان این گروه در قطر و کابل دیدار کردند و عمدتاً بر تشکیل حکومت فراگیر و رعایت حقوق بشر، به ویژه حقوق زنان تاکید کردند. اما، فرمان‌های اخیر رهبر طالبان نشان داد که هشدارها و تلاش‌های دیپلومات‌های غربی و منطقه نتیجه‌ای نداشته است.
شماری از آنان اکنون به این باور رسیده‌اند که «حلقه تندرو قندهار» اهمیتی به تعامل با جهان نمی‌دهد و بر دیدگاه‌ها و سیاست‌های ایدیولوژیک خود پافشاری دارند.
سراج با خوشبینی گفت که حضور فعالان و چهره‌های شاخص زن می‌تواند وضعیت افغانستان را تغییر دهد.
او گفت: «من نمی‌خواهم بگویم که همه باید برگردند. فعلاً، فرصت خوبی نیست. اما، اگر بیرون نمی‌شدند شاید وضعیت متفاوت می‌بود.»