موسسه صلح امریکا در تحلیلی نوشته است که موضع سازمان ملل برای محکومیت اقدامات طالبان علیه زنان نشان دهنده همبستگی کشورهای عضو در قبال طالبان بود. به باور نویسندگان این تحلیل، بعید است که این فشارها در آینده نزدیک بتواند برای تغییر سیاست‌های جنسیتی طالبان بر این گروه فشار بیاورد.
اندور واتکینز، کارشناس مسایل افغانستان در این تحلیل گفته که فشارهای بین‌المللی ممکن است در کوتاه‌مدت طالبان را به سمت روسیه، چین و ایران به مثابه تنها درهای باز به روی طالبان سوق بدهد.
به باور این کارشناس، این سه کشور علی‌رغم حضور در نشست دوحه و موافقت با موضع شورای امنیت سازمان ملل، با سایر کشورهای همسایه برای عادی سازی روابط با گروه طالبان از خود تمامیل نشان داده‌اند.
آقای واتکینز روابط حسنه طالبان با این کشورها را جایزه‌ای تسلی‌بخشی توصیف می‌کند و می‌گوید که طالبان با داشتن روابط با این کشورها نیازی به تسلیم شدن در برابر فشارهای خارجی ندارد.
بلقیس احمدی، افسر ارشد برنامه‌های موسسه صلح امریکا به عنوان یکی از نویسندگان این تحلیل، امتناع سازمان ملل از دعوت نشدن طالبان به نشست دوحه را گام خوبی برای اعمال فشار بر طالبان خوانده است.
از نظر خانم احمدی، سخنان دبیرکل سازمان ملل مبنی بر اینکه اکنون زمان مناسبی برای دیدار با طالبان نیست، نشان دهنده این پیام به طالبان است که جامعه بین‌المللی نمی‌تواند درخواست این رژیم برای کسب مشروعیت سیاسی را از خواسته‌های بین‌المللی برای اصلاحات حقوقی و مسایل حقوق بشری جدا کند.
آقای گوترش در نشست دوحه تاکید کرد که «ما هرگز در برابر حملات بی‌سابقه و نظام‌مند به حقوق زنان و دختران سکوت نخواهیم کرد.»
به باور نویسندگان این تحلیل، علی‌رغم همبستگی کشورها در برابر سیاست‌های حذفی طالبان علیه زنان، در نشست دوحه اعمال فشار جدیدی علیه مواضع واپس‌گرایانه طالبان صورت نگرفت.
