در پی اعتصاب غذای فعالان زن افغان از جمله تمنا زریاب پریانی، وزارت خارجه آلمان گفته که ارسال کمک به افغانستان را «تعدیل» کرده است. این وزارت در ایمیلی در پاسخ به سوال افغانستان اینترنشنال نوشته که به جایی کمک می‌فرستد که زنان می‌توانند کار کنند.
فیلیپ هرتزوگ، از بخش رسانه‌ای وزارت خارجه آلمان در این ایمیل خود به افغانستان اینترنشنال نوشت که مقام‌های این وزارت با این معترضان تماس دارد و به مشورت با آنها و فعالان مدنی افغانستان ارزش قایل است.
این مقام وزارت خارجه آلمان در ایمیل خود تاکید کرده آلمان در صورتی و در جایی کمک می‌فرستد که تضمین شود که این کمک‌ها به زنان و کودکان می‌رسد.
آقای هرتزوگ، افزوده دولت فدرال این کشور در رویکرد خود در قبال طالبان ثابت‌قدم است.
او توضیح داد: «ما نقض حقوق بشر توسط طالبان، به ویژه تبعیض سیستماتیک علیه زنان و دخترانی را که به زور از زندگی عمومی در افغانستان بیرون رانده می‌شوند، به شدت محکوم می‌کنیم».
آقای هرتزوگ درباره اصلاحاتی که در روند ارسال کمک‌های بشردوستانه به افغانستان آورده، توضیح داده است: «ما در جایی که زنان می‌توانند به کار خود ادامه دهند و در جایی که می‌توانیم تضمین کنیم که زنان و کودکان می‌توانند به این کمک‌ها در دسترس باشند، کمک می‌کنیم».
پیشتر قطع فوری کمک‌های مالی به طالبان، یکی از خواست‌های اساسی زنان فعال افغان بود که در شهر کلن اعتصاب غذا کرده بودند.
با این حال وزارت خارجه آلمان در ایمیل خود درباره دیگر خواست‌های زنان معترض از جمله، به رسمیت شناختن آپارتاید جنسیتی در افغانستان تحت کنترول طالبان، چیزی نگفته است.
تمنا زریاب پریانی، فعال معترض افغان و همراهانش که از دهم تا ۲۱ سنبله در شهر کلن آلمان اعتصاب غذا کردند، پیشتر گفته بود دولت آلمان هنوز پاسخ قناعت‌بخش به خواست‌های او ارائه نکرده است.
خانم پریانی، که در ۲۱ سنبله به اعتصاب غذای خود پایان داد، گفت به‌زودی وارد دومین مرحله دادخواهی خود می‌شود تا مقامات آلمان و سازمان ملل را پاسخگو نگهدارد.
تمنا زریاب پریانی گفته است در ۲۰ سنبله با گئورگ کلوسمان، رئیس بخش افغانستان و پاکستان در وزارت خارجه آلمان مذاکره یکساعته انجام داده ولی این دیپلومات آلمانی به سوالات اصلی او پاسخ نداده است.
این فعالا حقوق زنان افزوده است: «معترضان چند سوال مشخص و واضح را از آقای کلوسمان پرسیدند: آیا آلمان حاضر است آپارتاید جنسیتی در افغانستان را به‌رسمیت بشناسد؟»
خانم پریانی گفته است: «اگر پاسخ این است که به‌رسمیت شناختن آپارتاید جنسیتی در افغانستان به یک سازوکار حقوقی و مشوره با حقوقدان‌ها و مقامات قانون‌گذار نیاز دارد، آیا آلمان آماده است این روند را آغاز کند؟ اگر فکر می‌کنید این سازوکار زمان‌گیر است، چقدر زمان خواهد گرفت؟»
این معترض همچنین گفته است: «نماینده وزارت خارجه آلمان هیچ یک از این سوالات را پاسخ نداد».
