دیوید بابایان، مشاور رئیس‌جمهور خودخوانده آرتساخ گفت ۱۲۰ هزار نفر ارمنی‌های ساکن قره‌باغ قصد دارند این منطقه را به مقصد ارمنستان ترک کنند.
بابایان گفت بیش از «۹۹.۹۹ درصد» از ارمنی‌های قره‌باغ نمی‌خواهند به عنوان بخشی از آذربایجان زندگی کنند.
به گزارش خبرگزاری رویترز، بابایان گفت هنوز مشخص نیست که این مهاجرت جمعی از طریق گذرگاه لاچین، که تنها راه زمینی ارتباطی منطقه با ارمنستان است، انجام خواهد شد یا خیر.
باکو در ۹ ماه گذشته عبور و مرور از طریق این گذرگاه را به شدت محدود کرده است.
همزمان یکی از ارمنی‌های ساکن قره‌باغ در مصاحبه با گاردین گفت که پس از تسلط کامل جمهوری آذربایجان بر منطقه، آن‌ها نسبت به سرنوشت خود به‌شدت نگران هستند.
او افزود که در ۹ ماه گذشته باکو قصد داشته با جلوگیری از ورود مواد غذایی به قره‌باغ «نسل‌کشی» به راه اندازد.
او تاکید کرد که برای ارمنی‌ها ماندن در قره‌باغ، با توجه به اتفاقات اخیر، «بسیار خطرناک» خواهد بود.
این در حالی است که باکو می‌گوید هیچ قصدی برای آسیب رساندن به آن‌ها ندارد و حقوق آن‌ها را تضمین خواهد کرد.
نیروهای نظامی آذربایجان روز ۲۸ سنبله عملیاتی نظامی را در منطقه قره‌باغ کوهستانی آغاز کردند که در پی آن دست‌کم ۲۷ نفر کشته و ۲۰۰ نفر زخمی شدند.
یک روز پس از این حمله، رهبران ارمنی‌های قره‌باغ با پیشنهاد روسیه برای آتش‌بس موافقت کردند و شروط حکومت باکو را پذیرفتند.
همزمان مردم خشمگین در ارمنستان از نیکول پاشینیان، رئیس‌جمهور ارمنستان خواسته‌اند که به دلیل ناتوانی در حفظ قره‌باغ استعفا کند.
جمهوری آذربایجان و ارمنستان سه سال پیش و پس از حدود سه دهه، بار دیگر با یکدیگر درگیر شدند و پس از چندین هفته، آتش‌بسی تحت حمایت مسکو امضا شد.
براساس توافقات صورت گرفته، آذربایجان موفق شد بخش‌های بزرگی از قره‌باغ را تحت کنترل خود درآورد.
با این حال، تنش‌ها بین باکو و ایروان پس از آن همچنان ادامه یافت و هرازگاهی به درگیری نظامی منجر می‌شد.
قره‌باغ بر اساس قوانین بین‌المللی بخشی از جمهوری آذربایجان شناخته می‌شود، اما بیشتر جمعیت در این منطقه را ۱۲۰ هزار ارمنی تشکیل می‌دهند. این منطقه در جنگ اوایل دهه ۱۹۹۰ بین دو کشور از کنترل جمهوری آذربایجان خارج شد.