۲۷ سال قبل در چنین روزی، در جریان حمله طالبان به شهر مزار شریف، هشت دپیلومات و یک خبرنگار ایرانی کشته شدند. اما با گذشت نزدیک به سه دهه از این حادثه، از سرنوشت مجید نوری نیارکی، کارمند دیگر قنسولگری ایران که در هنگام حمله مهاجمان در این نمایندگی حضور داشت، اطلاعی در دست نیست.
در هفدهم اسد ۱۳۷۷ خورشیدی، هم‌زمان با سقوط مزار شریف به‌دست طالبان، مهاجمان به ساختمان قنسولگری جمهوری اسلامی ایران در این شهر حمله کردند.
جمهوری اسلامی آن زمان اعلام کرد که هشت دیپلومات و یک خبرنگار خبرگزاری ایرنا در این حمله جان باختند. ایران طالبان را مسئول این رویداد دانست و گفت که این اقدام «بر خلاف اصول و قواعد بین‌المللی» بوده است.
جمهوری اسلامی آن زمان جسد یک فرد دیگر را در جمع دیگر کشته‌شدگان به عنوان پیکر مجید نوری نیارکی به ایران منتقل کرد.
در میان افراد حاضر در قنسولگری، مجید نوری نیارکی، مسئول حسابداری قنسولگری ایران، نیز حضور داشت. در حالی‌که پیکر جان‌باختگان به ایران منتقل شد، اما خانواده نیارکی می‌گویند جسد او در میان آن‌ها نبوده است و از آن زمان تاکنون سرنخی از سرنوشت وی به دست نیامده است.
دو سال پس از حادثه، خانواده او در نامه‌ای به کوفی عنان، دبیرکل سابق سازمان ملل متحد، خواستار فشار بر طالبان برای روشن‌شدن وضعیت وی شدند.
هر چند در ابتدا جسدی منتسب به نیارکی به ایران منتقل شد، اما خانواده او می‌گویند که چندین آزمایش شناسایی هویت روی این جسد انجام شد و در نهایت مطمئن شدند که این جسد متعلق به نوری نیارکی نیست.
در این نامه آمده بود که جسدی که ابتدا به عنوان پیکر نیارکی معرفی شد، بر اساس آزمایش ژنتیکی با نمونه‌های خانواده‌اش مطابقت نداشته است.
در این نامه همچنین ادعا شده بود که بنابر گفته تنها بازمانده حادثه، الله مدد شاهسوند، آقای نیارکی در زمان حمله زنده بوده، اما از ناحیه پاها زخمی شده و قادر به حرکت نبوده است.
در سال ۱۳۹۴ خورشیدی نیز، فرزند او، محمد نوری نیارکی، در نامه‌ای به حسن روحانی، رئیس‌جمهور وقت ایران، از نبود پاسخ مشخص درباره سرنوشت پدرش و ابهام درباره تصمیم‌گیری‌های وزارت امور خارجه در آن زمان انتقاد کرد.
او در این نامه پرسیده بود که چرا با وجود شرایط بحرانی در مزار شریف، به کارکنان قنسولگری اجازه خروج داده نشده و چرا برخی مقام‌های وقت، از جمله سفیر ایران، پیش از حمله محل را ترک کرده‌اند.
همسر مجید نوری نیارکی نیز در سال ۱۴۰۰ در گفت‌وگویی با یک نشریه داخلی گفته بود که خانواده‌اش «بچه‌ها را با واژه مفقودالاثر بزرگ کرده‌اند» و هنوز در انتظار دریافت خبری درباره وضعیت همسرش هستند.
در سال‌های گذشته، فیلمی با عنوان «مزار شریف» درباره این واقعه ساخته شد. فرزند آقای نیارکی در یادداشتی درباره این فیلم نوشت که اگرچه به زنده‌بودن پدرش در یکی از صحنه‌های فیلم اشاره شده، اما انتظار می‌رفته است که به وضعیت نامعلوم او در پایان فیلم نیز پرداخته شود.
با وجود ابهام سرنوشت این کارمند قنسولگری ایران، قبری به نام او در وب‌سایت گلزار شهدای ایران ثبت شده است، قبری که به احتمال زیاد متعلق به پیکری است که هویت او به گفته خانواده نیارکی با آزمایش‌های ژنتیکی رد شده است.
