سازمان بین‌المللی مهاجرت نسبت به بازگشت جمعی افغان‌ها از کشورهای همسایه هشدار داده و خواستار تأمین فوری منابع مالی این سازمان برای گسترش عملیات امدادی شده است. این سازمان اعلام کرد که از سپتامبر ۲۰۲۳ تاکنون بیش از ۴ میلیون افغان از ایران و پاکستان به افغانستان بازگشته‌اند.
سازمان بین‌المللی مهاجرت روز پنجشنبه، ۱۶ اسد، اعلام کرد که در پی تصمیم حکومت پاکستان مبنی بر عدم تمدید اقامت اتباع افغانستان، احتمال بازگشت نزدیک به یک میلیون افغان دیگر به کشور در سال جاری وجود دارد.
این سازمان با تاکید بر تأمین منابع مالی برای پاسخ‌گویی به وضعیت بازگشت کنندگان، هشدار داده است که در صورت عدم حمایت فوری، میلیون‌ها نفر در معرض خطر قرار خواهند گرفت.
محمد عبدیکر، مشاور ارشد سازمان بین‌المللی مهاجرت، گفت: «با خانواده‌هایی در مرز ایران صحبت کردم که کاملا خسته بودند، بسیاری از آن‌ها کودکان خردسال داشتند و هیچ سرپناهی برای رفتن نداشتند.»
او با اشاره به کمبود بودجه هشدار داد که «در حال حاضر تنها می‌توانیم به یک نفر از هر ده نفر که نیاز به کمک دارند، همکاری کنیم. نباید افغانستان را فراموش کرد.»
عبدیکر که همراه یوری کاتو، مدیر منطقه‌ای سازمان بین‌المللی مهاجرت، به افغانستان سفر کرده بود، خاطرنشان کرد که اگرچه وضعیت مرزها بحرانی است، نباید فشار بر جوامعی که بازگشت‌کنندگان در آن‌جا مستقر می‌شوند را نادیده گرفت.
او افزود: «بسیاری از این مناطق از خدمات ابتدایی و فرصت‌های اقتصادی محروم‌اند. بدون سرمایه‌گذاری، بازگشت‌کنندگان برای ادغام مجدد با مشکل مواجه خواهند شد و این اغلب به مهاجرت دوباره منجر می‌شود. برای شکستن این چرخه معیوب، نیاز به حمایت پایدار داریم.»
بیشتر بخوانید: بازگشت گسترده مهاجران، کابل را با بحران مسکن مواجه کرده است
سازمان بین‌المللی مهاجرت در افغانستان چهار مرکز پذیرش در گذرگاه‌های مرزی مهم، از جمله اسلام‌قلعه و میلک با ایران، و تورخم و اسپین بولدک با پاکستان دارد.
همچنین این سازمان چهار مرکز ترانزیتی را اداره می‌کند که در آن‌جا به بازگشت‌کنندگان غذا، سرپناه موقت، خدمات حمل‌ونقل، مراقبت‌های بهداشتی، کمک نقدی و حمایت روانی-اجتماعی ارائه می‌شود.
سازمان بین‌المللی مهاجرت می‌گوید که اکثریت بازگشت‌کنندگان افغان فاقد مدرک رسمی هستند که این امر چالش‌های بزرگی در دسترسی به مدارک هویتی، خدمات عمومی و کمک‌های رسمی ایجاد می‌کند.
این سازمان بر روند بازگشت ایمن، داوطلبانه و همراه با کرامت تاکید کرده و گفته است که بدون همکاری منطقه‌ای و حمایت فوری بین‌المللی، این وضعیت ممکن است به بحران گسترده‌تری در سطح انسانی تبدیل شود که پیامدهای شدیدی برای افغانستان و فراتر از آن خواهد داشت.
