پناهجویان که عمدتا از اقلیت هزاره و از ولایتهای مختلف افغانستان به پاکستان پناه آوردهاند، میگویند از خانههای خود بیرون رانده شدهاند و اکنون پس از بارندگیهای شدید، زیر پلاستیک و در شرایط بهداشتی وخیم زندگی میکنند.
سمیه، زن ۲۶ سالهای که سه هفته پیش نوزادش را به دنیا آورده میگوید: «وقتی نوزادم هفت روزه بود به اینجا آمدیم. حالا ۲۲ روز است در پارک زندگی میکنیم. نه غذا داریم، نه داکتر، نه سرپناه. فرزندم مریض است و بدنش بخار زده است.»
به گفته پناهجویان، پولیس به طور مرتب به آنها هشدار میدهد که محل را ترک کنند، در غیر این صورت بازداشت خواهند شد.
یک زن باردار ۲۳ ساله، با چشمانی اشکآلود گفت: «اگر کودکم در این وضعیت دنیا بیاید، چه بر سر ما خواهد آمد؟ پولیس به صاحبخانهمان گفته که چون افغان هستیم، باید بیرونمان کند.»
خانوادههایی که این خیمههای اعتراضی را برپا کردهاند وعدههای غذایی خود را با کچالو و سبزیجات ارزانقیمت روی آتشهای کوچک تهیه میکنند و برای سرویس بهداشتی به مسجد نزدیک مراجعه میکنند.
کودکان تنها هفتهای یک بار حمام میکنند و زنان در نبود وسایل بهداشتی، از لباسهای کهنه برای دوران قاعدگی استفاده میکنند.
در حالی که سازمان ملل هشدار داده است که پاکستان روند اخراج پناهجویان افغان دارای مدارک قانونی را نیز آغاز کرده، دولت اسلامآباد اصرار دارد که این اقدامات برای حفظ امنیت داخلی صورت میگیرد.
با این حال، بسیاری از پناهجویان میگویند که امکان بازگشت به کشورشان را ندارند و با خطرات جانی روبرو هستند.
پاکستان از زمان تهاجم شوروی در سال ۱۹۷۹ تاکنون میزبان میلیونها مهاجر افغان بوده است.
پس از بازگشت طالبان به قدرت، بسیاری از شهروندان افغانستان به کشورهای همسایه پناه برده اند و منتظر انتقال به کشورهای غربی اند، اما ایران و پاکستان در دو سال گذشته صدها هزار مهاجر افغان را اخراج کرده اند.