شیلا نوری میگوید هدف از سفرش به افغانستان، بررسی وضعیت روانی و انسانی بهویژه زنان و دختران تحت حاکمیت طالبان بوده است. به گفته خانم نوری، دختران و زنان در صحبت با او، «گریه میکردند، چون آیندهای ندارند، خانوادهها به فکر شوهر دادن آنهایند؛ این تنها گزینه است.»
خانم نوری میگوید زنان و دخترانی که در گذشته تحصیل میکردند و یا وظیفه داشتند اکنون «بسیار افسردهاند.» آنان تمام روز در خانهاند، بیدار میشوند، غذا میپزند، خانه را تمیز میکنند و تنها کاری که میتوانند انجام دهند اینست که برای خرید یا دیدار همدیگر بیرون بروند.
در اواسط ماه میزان سال گذشته، آژانس پناهندگان سازمان ملل گزارش داد که بیماریهای روانی در میان زنان افغان در یک سال گذشته ۴۰ تا ۵۰ درصد افزایش یافته است.
بیشتر بخوانید: مجله فوربز: نظام آپارتاید جنسیتی طالبان، بحران سلامت روانی زنان افغان را تشدید کرده است
رئیس سازمان «زنان افغان در فرانسه» از رویای زنان و دختران افغانستان میگوید که بادرنظرداشت ممنوعیت آموزشی، شغلی و حضور در اجتماع، اکنون «تنها رویای آنها رفتن از افغانستان است.»
با اینحال به گفته نوری، دشواری دریافت پاسپورت از یکسو و هزینههای بالای ویزای پاکستان از دیگرسو باعث شده تا زنان و دختران نتوانند به این رویایشان دست یابند؛ «همهچیز طوری تنظیم شده که افغانها نتوانند از کشور خارج شوند.»
نوری همچنین به بیکاری و فقر فزاینده میان مردم افغانستان اشاره کرده و میگوید: «در افغانستان تقریبا هیچ کاری وجود ندارد، همه بزرگسالان بیکارند.» و بیشتر کودکان برای تامین نیازهای ابتدایی زندگی خود و خانواده، کار میکنند.
در اوایل ماه جوزای سال جاری دفتر هماهنگکننده کمکهای بشردوستانه ملل متحد در گزارشی اعلام کرد که ۴۸ درصد مردم افغانستان زیر خط فقر زندگی میکنند و بیش از ۲۲ میلیون نفر به کمکهای بشردوستانه نیاز دارند.
بیشتر بخوانید: هشدار سازمان ملل: نزدیک به نیمی از مردم افغانستان زیر خط فقر زندگی میکنند
خانم نوری میگوید شماری از مردم افغانستان از او خواستهاند تا پیامشان را به جهان منتقل کنم که «باید بر این رژیم فشار بیاوریم تا بگذارند زنان کار و تحصیل کنند.»