شماری از زنان قالیباف در قندهار میگویند با قطع اینترنت که مهمترین پل ارتباطی آنان با خریداران بهشمار میرفت، کسبوکار خانگیشان متوقف شده است.
علاوه بر ولایات شمالی، ساکنان قندهار، هرات و پروان نیز از اختلالات در اینترنت خبر دادهاند، هرچند این موارد بهطور رسمی از سوی مقامات طالبان تأیید نشده است.
برای صبرینه حیات و ۹ زن دیگر که «صنایع دستی حیات» را راهاندازی کردهاند، قطع اینترنت موجب افزایش سهبرابری هزینههای بستههای اینترنت مبایل شده است.
صبرینه به رویترز گفت که پیشتر سفارشها را از داخل و خارج افغانستان دریافت میکرد، اما اکنون مجبورند بارها بستههای اینترنت موبایل فعال کنند که سه برابر بیشتر از فایبر هزینه دارد.
سخنگوی والی طالبان در بلخ گفته که «این اقدام برای جلوگیری از فعالیتهای غیراخلاقی گرفته شده و راهحل بدیلی در داخل کشور برای رفع نیازهای ضروری توسعه خواهد یافت.»
دفتر رسانههای ولایت قندوز نیز بیانیه مشابهی صادر کرده است.
یک زن خیاط به رویترز گفت کارگاهش که برای بیوهها و زنان نیازمند کار فراهم کرده بود، پس از قطع اینترنت از هم پاشیده است، زیرا فروش و سفارشها وابسته به اتصال اینترنتی بوده است.
او گفت: «اگر نتوانم همین لقمه نان اندک را هم بهدست بیاورم، مجبور خواهم شد این کشور را ترک کنم.»
اینترنت شریان حیاتی برای دانشجویان بهویژه دخترانی که از رفتن به مکتبهای متوسطه و دانشگاهها منع شدهاند، بود، اما قطع شبکه این گزینه را نیز در افغانستان از میان برده است.
مدافعان حقوق دیجیتال میگویند این اقدام طالبان بیشتر کنترول است تا اخلاق.
عبیدالله، استاد دانشگاه به رویترز گفته است که این اقدام تکرار اقدامهای پیشین طالبان است که با توجیه غیراخلاقی بودن، محدودیتهایی از جمله بر آموزش زنان اعمال میکردند و سپس وعده اصلاح میدادند که هیچگاه عملی نمیشد. او افزود: «این نشاندهنده نسخهای بهشدت ضد مدرن از طالبان است. به نظر میرسد جنگ آنها علیه مدرنیته است و همان تصویری را بازتولید میکنند که مردم پیشتر آنها را بهخاطرش مستبد مینامیدند.»