مسکا نجیب، دختر رئیسجمهور فقید افغانستان میگوید این اظهارات از زبان مقام گروهی که صداها را خاموش، زنان را از زندگی عمومی حذف و مجسمههای بودا را بمباران کردند، پرتناقض است.
مسکا نجیب، روزنامهنگار و نویسنده افغان که در اکتوبر ۲۰۱۸ با همکاری یکی از دانشگاههای لندن نمایشگاه «کابلیوالا» را دایر کرد و در قالب عکس، سیر صدساله زندگی افغانهای مهاجر به هند را به تصویر کشید، میگوید شنیدن اظهارات یک مقام ارشد طالبان درباره «کابلی والا» و تاگور تعجبآور است.
خانم نجیب میگوید: «وقتی این اظهارات را شنیدم با خود اندیشیدم آیا کسی در آن جمع لحظهای درنگ کرد تا این تناقض را حس کند؟ تا دریابد کسانی که امروز از کابلیوالا نقل میکنند، همانهایی اند که دختران را از یادگیری الفبا منع کردهاند؟»
به باور مسکا نجیب، «کابلیوالا»، تمثیل دیپلوماتیک نیست، بلکه آینهای است از آنچه انتخاب میکنیم و به یاد میآوریم و آنچه ترجیح میدهیم فراموش کنیم.
خانم نجیب میگوید: «این تناقض چنان سنگین بود که خود را دیدم در سکوت با تاگور سخن میگویم، تاگور را تصور کردم که او نیز میشنود، چشمانش از ناباوری آرام آرام تنگ میشود، سکوتش آگاهانه است و دستش بر ریش سفید آکنده از خرد و شکیبایی میکشد.»
داستان کوتاه «کابلیوالا» اثر تاگور، روایت زندگی یک مرد دستفروش افغان است که بهدلیل مشکلات اقتصادی و وضعیت نامطلوب افغانستان، خانه و خانوادهاش را ترک کرده و رخت سفر به سمت کلکته میبندد. این مرد دستفروش که درد فراق و جدایی از دختر خردسالش را همواره با خود دارد، در کلکته با مینی، دختر خردسال نویسنده این داستان، رابطه عاطفی برقرار میکند تا التیامی بر درد دوری از دخترش باشد.