نمایندگان صنعت دارو در پاکستان هشدار دادهاند که تداوم این وضعیت، خسارات بزرگی بر تجارت این کشور وارد خواهد کرد.
به گفته این نمایندگان، بسته ماندن گذرگاههای تورخم و چمن، عرضه دارو به افغانستان را فلج کرده است. آنها گفتند که این وضعیت موجب فاسد شدن داروهای حساس به دما شده و صادرکنندگان را در آستانه ضربه دیگری قرار داده است.
پس از تشدید تنشهای مرزی، اداره طالبان در اواسط ماه عقرب سال جاری واردات دارو از پاکستان را ممنوع کرد و از واردکنندگان خواست داروهای مورد نیاز را از کشورهای دیگر تأمین کنند.
این درحالیست که به گفته نورالحق انور، رئیس اداره امور طالبان، افغانستان در گذشته بیش از ۷۰ درصد داروی مورد نیاز خود را از پاکستان وارد میکرد. اداره طالبان اکنون در تلاش است برای رفع کمبودی دارو گزینههای بدیل را پیدا کند.
به همین منظور، اخیرا یک شرکت داروسازی هندی قرارداد ۱۰۰ میلیون دالری با یک شرکت افغانستان امضا کرد. برپایه این این توافق، شرکت هندی در گام نخست داروهای تولیدی خود را مستقیما به افغانستان صادر و پس از مدتی نمایندگی خود را در خاک افغانستان افتتاح خواهد کرد.
نمایندگان صنعت دارو در پاکستان با نگرانی فزاینده نسبت به توقف صدها موتر باربری در مرزها، میگویند که افغانستان همچنان بزرگترین شریک تجاری زمینی پاکستان و مسیر اصلی ترانزیتی برای دسترسی به اوزبیکستان، تاجیکستان، ترکمنستان و قزاقستان است.
آنان هشدار دادهاند که بستهشدن مکرر مرزها، پاکستان را از بازارهای آسیای میانه جدا میکند، پروژههای اتصال منطقهای را مختل میسازد و سرمایهگذاریهای چندجانبه مرتبط با خط آهن پاکستان، اوزبیکستان، افغانستان و دیگر ابتکارات کریدوری را تضعیف میکند.
یکی از اعضای انجمن تولیدکنندگان داروهای پاکستان به دان گفت: «مرزها آنقدر مکرر بسته میشوند که اکنون به یک تهدید ساختاری تبدیل شدهاند و کشورهایی که در این مسیر سرمایهگذاری کردهاند را بهسمت گزینههای بدیل سوق میدهند. برای بخش داروسازی پاکستان، آسیب واردشده همین حالا هم شدید است.»
او افزود: «تقریبا تمام صادرات به افغانستان متوقف شده و کانتینرهای حامل انتیبیوتیکها، انسولین، واکسنها، داروهای قلبی و دیگر داروهای ضروری در گذرگاههای مرزی، بنادر خشک و انبارها گیر ماندهاند.»
به گفته او، این تاخیرها باعث واردشدن خسارات مالی جبرانناپذیر به تولیدکنندگان داخلی پاکستان شده است.