روزنامه پاکستانی دیلی تایمز گزارش داده که حکومت طالبان برای احداث خط آهن بین پیشاور و کابل، به پاکستان چراغ سبز نشان داده است. این خط آهن قرار است پیشاور، جلالآباد و کابل را به هم وصل کند. این تصمیم در جلسه اخیر کابینه طالبان در روز سه شنبه ۲۸ جدی گرفته شد.
به گفته این رسانه، در مرحله نخست، مطالعات و تحقیقات لازم انجام میشود و این دریافتها با مقامات در میان گذاشته خواهد شد.
گفته شده که کابینه طالبان، احداث خط آهن بین افغانستان و ازبکستان را نیز تایید کرده است.
اسلامآباد تلاش میکند تا با احداث خطآهن تبادلات تجاری خود را با کشورهای آسیای میانه از طریق خاک افغانستان بهبود ببخشد. در مقابل نیز، کشورهای آسیای میانه میتوانند به بازارهای آسیای جنوبی و جنوب شرقی دسترسی پیدا کنند.
پروژه خط آهن از ابکستان به مزاشریف، کابل و پیشاور حدود ۴.۸ میلیارد دالر هزینه دارد. طول این خط آهن ۵۷۳ کیلومتر خواهد بود.
این گزارش توسط جان سپکو، سربازرس ویژه امریکا برای بازسازی افغانستان نوشته و به وزارت دفاع امریکا داده شده است.
در این گزارش هشدار داده شده است که بدون ادامه کمک حیاتی امریکا در زمینه آموزش و حفظ و مراقبت از هواپیماهای افغانستان، نیروی هوایی این کشور سقوط خواهد کرد.
این گزارش به خصوص به عدم آموزش کارکنان پشتیبانی افغان اشاره میکند که باعث شد نیروی هوایی افغانستان بدون همکاران امریکایی قادر به حفظ هواپیماهای خود نباشد.
پشتیبانی هوایی امریکا از نیروهای حکومت پیشین افغانستان در مبارزه با طالبان نقش مهمی داشت. اما پایان این حمایت پیروزی طالبان را هنگام خروج نیروهای امریکایی سرعت بخشید چرا که نیروی هوایی افغانستان نتوانست خلاء موجود را را پر کند.
دفتر بازرس کل امریکا به اسوشیتدپرس گفته است که به ندرت پیش میآید که گزارشهای سیگار طبقهبندی شوند، اما زمانی که طبقهبندی میشوند، یک نسخه از طبقهبندی خارج شده آن کمتر از دو ماه توسط پنتاگون منتشر میشود.
سیگار میپرسد چرا برای وزارت دفاع امریکا بیش از یک سال طول کشید تا این گزارش خاص را از حالت طبقهبندی خارج کند؛ یا چرا اکنون، پنج ماه پس از قدرت گرفتن طالبان، این کار را انجام داده است.
لوید آستین، وزیر دفاع امریکا در اواخر سپتامبر گفته بود که واشنگتن از سرعت فروپاشی نیروهای امنیتی افغانستان متعجب شده است.
سیگار از سال ۲۰۰۸ کمکهای امریکا را در افغانستان ردیابی و مستند میکند و گزارشهای متعددی در باره فساد، سوء مدیریت و ضعف ارتش افغانستان منتشر کرده است.
از سال ۲۰۰۱ امریکا بیش از ۱۴۵ میلیارد دالر برای بازسازی افغانستان و نزدیک به یک تریلیون دالر هزینه مداخله نظامی خود در افغانستان کرده است. علاوه بر این، میلیاردها دالر هم صرف ساخت تشکیلات ارتش و پولیس افغانستان شده است.
میان سالهای ۲۰۱۰ و ۲۰۱۹ امریکا ۸.۵ میلیارد دالر برای حمایت و توسعه نیروی هوایی افغانستان هزینه کرد. اما این گزارش هشدار داده بود که این نیروهای هوایی افغانستان به خوبی آماده نشدهاند.
این گزارش همچنین در باره پایان همکاری صدها قراردادی امریکایی که مسئولیت حفظ و مراقبت از هواپیماهای ارتش افغانستان را داشتند نیز هشدار داده بود.
طبق این گزارش، امریکا و ناتو در سال ۲۰۱۹ تصمیم گرفتند که حمایتشان از ساخت نیروی هوایی به سمتی سوق دهند تا از عمر طولانی مدت این نیرو مطمئن شوند. اما گزارش سیگار میگوید نیروی هوایی افغانستان نتوانست پرسونل واجد شرایط جذب کند و مستقل شود.
ترکیبی از مربیان امریکایی و ناتو روی آموزش پیلوتهای افغانستان تمرکز کردند اما آموزش ۸۶ درصد پرسونل نیروی هوایی این کشور از جمله کارکنان پشتیبانی را در اولویت قرار ندادند.
سیگار میگوید هرچند وزارت دفاع امریکا قابلیتهای عملیات جنگی و مهارت پیلوتها را رشد داد اما آنها با چالش محدودیتهای سرمایه انسانی، مشکلات رهبری، سوء استفاده از هواپیماها و وابستگی به پشتیبانی لجستیکی پیمانکاران درگیر بودند.
