اداره همکاریهای بینالمللی آلمان (GIZ) میگوید کارمندان محلی فعلی و سابق خود را به همراه خانوادههای شان از افغانستان خارج میکند. این نهاد گفته است که به کارمندان دیگر سازمانهایی که حکومت آلمان آنها را در معرض خطر تشخیص داده نیز برای خروج از افغانستان کمک خواهد کرد.
البته به گفته GIZ این حمایت در درجه اول مشروط به این است که حکومت آلمان تایید که آنها اجازه ورود به این کشور را دارند.
این نهاد همچنین اعلام کرده مسوولیت نقل و انتقال این افراد را از پرواز اختصاصی (چارتر) گرفته تا ترتیب مصاحبه برای ویزا، آزمایش کووید ۱۹ و اسکان موقت آنها را در آلمان به عهده میگیرد.
اداره همکاری بینالمللی آلمان میگوید از زمان سقوط حکومت پیشین در اواسط ماه آگست به بیش از ۵ هزار افغان کمک کرده افغانستان را ترک کنند.
حدود یک ماه پیش وزیر خارجه آلمان گفته بود که هنوز ۱۵ هزار نفر در افغانستان هستند که پذیرش آنها از سوی آلمان تأیید شده است.
آنالنا بربوک افزود هنوز ۱۳۵ تبعه آلمان در افغانستان به سر میبرند و مسیرهای جدید خروج در دست بررسی است.
او افزود که فراهم آوردن امکان خروج هدفمند این افراد بالاترین اولویت را برای دولت آلمان دارد.
از زمان قدرتگیری طالبان در ماه اوت سال ۲۰۲۱ بیش از ۱۰هزار نفر با کمک آلمان از کشور خارج شدهاند که خروج ۵۳۰۰ نفر آنها از طریق نقل و انتقال نظامی صورت گرفته است.
نشست اعضای هیات طالبان و نمایندگان جامعه مدنی و زنان افغانستان، روز یکشنبه در اسلو برگزار شد.
بر اساس گزارشهای رسیده به افغانستان اینترنشنال، در این نشست، هدی خموش، از زنان معترض که از کابل به اسلو رفته است، پیش از شروع سخنرانی خود به امیرخان متقی گفت: زنگ بزن به کابل و بگو زنان را رها کنند.
سرپرست وزارت خارجه طالبان در پاسخ به خانم خموش، گفته بود ما کسی را نگرفتهایم.
آقای متقی اکنون برای نخستینبار ، بازداشت فعالان زن را رد نکرد.
یکی از زنانی که خبر بازداشت آنها به تازگی منتشر شده، پروانه ابراهیمخیل است.
یک شاهد عینی به افغانستان اینترنشنال گفت دو موتر نظامی طالبان با سرنشینانی که لباس امنیت ملی پوشیده بودند، موتر خانم ابراهیمخیل را در منطقه خوشحال خان، در غرب کابل توقف دادند و او را با خود بردند.
این شاهد میگوید افراد طالبان موتر خانم ابراهیمخیل را از در خانهاش تعقیب میکردند.
به گفته این شاهد، پروانه ابراهیمخیل، از زنان معترض به محدویتهای اعمال شده از سوی طالبان، اکنون یا در ریاست ۹۰ یا در ریاست ۴۰ استخبارات طالبان در بازداشت است.
اما طالبان بازداشت پروانه را رد کرده و به خانوادهاش گفتهاند که از سرنوشت این زن خبر ندارد.
پیشتر، دیدهبان حقوق بشر خواستار رهایی تمنا زریاب پریانی و پروانه ابراهیم خیل شده بود.
هدر بار مسئول بخش زنان سازمان دیدهبان حقوق بشر گفته است که این دو زن معترض از چهارشنبه گذشته ناپدید اند و طالبان باید هرچه زودتر آنها را رها کند.
دفتر نمایندگی سازمان ملل در افغانستان، یوناما نیز از طالبان خواسته است در مورد محل نگهداری زنان بازداشت شده معلومات دهد.
تمنا زریابی و سه خواهرش و پروانه ابراهیم خیل از جمله زنانیاند که از چند روز به این طرف از سرنوشت شان خبری در دست نیست.
