نجیب بارور: ایران وعده سپرد که اقامت ۱۱۰ تن از فرهنگیان افغانستان را پیگیری کند
نجیب بارور، شاعر جوان افغانستان میگوید مسئولان وزارت داخله جمهوری اسلامی ایران در دیدار با او وعده سپردهاند که مشکل اقامت ۱۱۰ تن از "فرهنگیان افغانستان" را پیگیری میکنند.
اخیراً نجیب بارور به دلیل تمدید نشدن ویزای اقامتش از مسئولان جمهوری اسلامی ایران انتقاد کرده بود.
او گفته بود "اگر میدانستم که ایران جدای از رابطه فرهنگی، ارتباطهای شرمآور دیگری را اساس گذاشته است، به اینجا نمیآمدم."
نجیب بارور پس از سقوط دولت افغانستان به دست طالبان در میانههای ماه اگست، به ایران پناه برده بود.
بعد از همهگانی شدن این اعتراض احمد وحیدی، وزیر داخله ایران به اداره مهاجرت کشورش دستور داد که ویزای نجیب بارور، شاعر و نویسنده افغانستان ساکن در ایران تمدید شود.
اکنون نجیب بارور در صفحه رسمی تویتترش نوشته است رضادوست، مدیر اتباع و مهاجرین وزارت داخله/کشور جمهوری اسلامی ایران وعده داده است که مشکل ۱۱۰ تن از "فرهنگیان و نخبگان" افغانستان را پیگیری کند.
رضا دوست در دیدار با نجیب بارور گفته است: "از ایرانی اگر عصبانی شدید، از ایران عصبانی نشوید."
نجیب بارور در افغانستان و ایران به واسطه اشعاری شناخته میشود که به همگرایی میان فارسیزبانان تمرکز دارد.
تسلط طالبان و وقوع یک فاجعه انسانی در افغانستان مایه رنج دیپلماتهای افغان شده است، اما آنها مشکلات دیگری نیز در پیش دارند: بیمعاشی و احتمال اخراج از وظیفه.
نیویارک تایمز گزارشی در مورد سرگردانیهای دیپلماتهایی ساخته که به دنبال دریافت اجازه اقامت در ایالات متحده سرگردان اند.
در ماه اکتبر، بانکهای امریکایی منابع مالی سفارتخانه افغانستان را مسدود کردند. مقامات میگویند دهها دیپلمات سفارت افغانستان در واشنگتن و کنسولگریهای افغانستان در نیویارک و لس آنجلس از آن زمان تا کنون معاشی دریافت نکردهاند.
این دیپلماتها که بخشی از دولت تحت حمایت امریکا بودند که در ماه اگست سرنگون شد، با تمام دشواریها سفارتخانه افغانستان در نیویارک را باز نگه داشتهاند. آنها به کار دیپلماتیک خود ادامه میدهند و در پی این هستند که در ایالات متحده بمانند.
اگر سفارت قبل از اعطای پناهندگی یا اقامت قانونی آنها بسته شود، دیپلماتها ممکن است خود را در موقعیتی بیابند که نه تابعیت در دست دارند و نه مجوزهای لازم برای یافتن شغل.
عبدالهادی نجرابی، معاون سفارت افغانستان به نیویارک تایمز گفت: "شاید نتوانیم برای مدت طولانی ادامه دهیم. فرصت به پایان خواهد رسید."
او تأکید میکند که "هنوز کارهای زیادی برای انجام دادن وجود دارد. اما تا زمانی که به برای ما ممکن است، اینجا هستیم."
دیپلماتهای افغانستان در سراسر جهان، به گونه مستقل به وظایف خود ادامه میدهند. آنها از دولتی که طالبان در کابل شکل دادهاند دستور نمیگیرند.
بسیاری آنها دولت طالبان را یک رژیم "نامشروع" میدانند و هنوز سفارتخانههای افغانستان در سراسر جهان پرچم سه رنگ افغانستان را به جای پرچم طالبان بر فراز سفارتخانههای خود به اهتزاز در میآورند. پرچم سه رنگ به عنوان بیرق رسمی افغانستان در جهان به رسمیت شناخته شده بود.
برخی دیگر از دیپلماتها با کشورهای میزبان خود علیه به رسمیت شناختن اقتدار طالبان لابی کردهاند.
با این حال، وضعیت سیاسی افغانستان بر دیپلماتهایی که از یک دولت فروپاشیده نمایندگی میکنند، ضربه میزند. آقای نجرابی گفت که آنها عمدتاً با پسانداز یا وامی که از اقوامشان گرفتهاند زندگی میکنند. برخی از آنها بیمه درمانی ندارند و هزاران دالر قبض پزشکی جمعآوری میکنند. به گفته دو دیپلمات سابق افغان، در فرانسه دیپلماتها برای اجتناب از پرداخت اجاره اپارتمانهای شخصی به محوطه سفارت نقل مکان کردهاند.
در حال حاضر، کارمندان سفارت افغانستان در واشنگتن در ساختمان باشکوه آجری در محله دیپلماتیک پایتخت، اسناد و سایر درخواستهای کنسولی مهاجران افغانستان را بررسی میکنند و به اسکان افغانهایی کمک میرسانند که برای فرار از دست طالبان به ایالات متحده گریختهاند.
آقای نجرابی گفت که این خدمات ماهیانه بین دو تا سه هزار دالر کارمزد به ارمغان میآورد. به گفته او این پول برای روشن نگه داشتن چراغهای سفارتخانه و پرداخت سایر خدمات شهری کافی است، اما برای پرداخت معاش کارمندان بسیار کم است.
عبدالهادی نجرابی، معاون سفارت افغانستان در واشنگتن دی سی
این باعث شده است که دیپلماتها و خانوادههای آنها در جستجوی راهی برای گذراندن زندگی خود باشند. تعداد دیپلماتهای افغانستان و اعضای خانواده آنها در مجموع به حدود ۶۵ نفر میرسد.
آنها تنها کسانی نیستند که با مشکل بیمعاشی مواجه باشند. کارمندان دولتی در سراسر افغانستان نیز حقوق دریافت نکردهاند. زیرا واشنگتن دستورالعملهای متناقضی در منابع بانکی دولت افغانستان صادر کرده است. مسدود شدن داراییهای بانک مرکزی افغانستان به بحران نقدینگی در این کشور دامن زده است.
مارک ایوانز، مدیر امور افغانستان در وزارت امور خارجه امریکا گفت: «اولویت ما همیشه این بوده است که راهی برای تسهیل اقامت دیپلماتهای افغان که در ایالات متحده هستند، پیدا کنیم. بدیهی است که آنها بدون تقصیر خودشان در شرایط بسیار سختی هستند و ما میخواستیم تا حد امکان از آنها حمایت کنیم.»
دولت بایدن از به رسمیت شناختن طالبان به عنوان یک دولت قانونی خودداری کرده است. مقامات گفتند تا زمانی که طالبان به رسمیت شناخته نشده، وزارت امور خارجه هیچ دیپلماتی که از جانب طالبان فرستاده شود را به رسمیت نخواهد شناخت.
دولت افغانستان مالک ساختمان سفارت این کشور در واشنگتن است. در صورتی که نمایندگان افغانستان قادر به حفظ اموال مربوط به سفارتخانه افغانستان را نباشند، وزارت امور خارجه امریکا از آن محافظت خواهد کرد.
کنترول نمایندگیهای دیپلماتیک افغانستان همچنان در خط مقدم مبارزه برای قدرت بین طالبان و مخالفان آنها بر سر دریافت حمایت بینالمللی قرار دارد.
ماه گذشته، وزارت امور خارجه ایالات متحده یادداشتی به دیپلماتهای افغان فرستاده و در آن به وضعیت وخیم مالی سفارت اشاره کرده است. در این یادداشت توضیح داده شده که در صورت مسدود شدن ساختمان سفارتخانه چه اتفاقی برای کارمندان رخ خواهد داد. چندین مقام به شرط افشا نشدن نامشان، گفتند که این سند مصونیت دیپلماتیک و اقامت دیپلماتهای افغان را به مدت یک ماه تمدید میکند تا به آنها فرصت داده شود تا درخواست پناهندگی بدهند و یا به دنبال راههای قانونی برای تمدید اقامت خویش باشند.
متیو بورک، سخنگوی خدمات شهروندی و مهاجرت ایالات متحده، گفت که تاکنون ۳۱ افغان برای دریافت اقامت دایم به این اداره درخواست دادهاند. آقای بورک گفت که این تعداد شامل دیپلماتها و اعضای خانواده آنها میشود، روندی که ممکن است چندین ماه طول بکشد تا تکمیل شود. در همین حال، آژانس مهاجرت از هزینههای درخواست برای دیپلماتهای افغان که از نظر مالی در تنگنا قرار دارند، چشمپوشی کرده است و پیشنهاد داده است تا زمانی که پروندههای آنها در جریان است، به آنها به گونه موقت اجازه کار بدهند.
اما بدون پناهندگی یا سایر مجوزهای قانونی، تضمینی وجود ندارد که دیپلماتها بتوانند در ایالات متحده ماندگار شوند. اگرچه انتظار نمیرود که آنها به افغانستان بازگردانده شوند، جایی که ممکن است جانشان بخاطر کار کردن با دولت قبلی در خطر بیفتد.
دیپلماتهای افغان در سرتاسر جهان از شرکت در کنفرانس آنلاینی که در اواخر سال گذشته توسط امیرخان متقی، وزیر امور خارجه طالبان برنامهریزی شده بود، خودداری کردند. بیشتر آنها هنوز با او صحبت نکردهاند.
آقای نجرابی گفت "همه نپذیرفتند و گفتند ما نمیخواهیم با دولتی که به زور آمده است صحبت کنیم. ما نماینده طالبان نیستیم."
وی افزود: "حتی اگر امریکا رابطه جدیدی با طالبان برقرار کند و از من بخواهند که در سفارت بمانم، نخواهم پذیرفت، زیرا نمیتوانم به مردمم خیانت کنم."
رییس اسبق امنیت ملی افغانستان در واکنش به دیدار سلام رحیمی، از متحدان و نزدیکان اشرف غنی با امیرخان متقی، وزیر خارجه طالبان میگوید که این نشانه "خویشاوندی فکری" است.
به گفته رحمتالله نبیل "به زودی یک تعداد دیگر از جمهوریتخواهان دروغین را هم در آغوش امارت طالبان خواهیم دید".
عبدالسلام رحیمی، وزیر امور صلح در حکومت اشرف غنی احمدزی، روز شنبه به دیدار امیرخان متقی رفت پس از آن با سراجالدین حقانی، رهبر شبکه حقانی و وزیر داخله طالبان دیدار و گفتگو کرد.
آقای نبیل در توییترش با اشاره به عکس وزیر صلح غنی در آغوش وزیر خارجه طالبان نوشته است: "خویشاوندی فکری یعنی همین تصویر. به زودی یک تعداد دیگر از «جمهوریت» خواهان دروغین را در آغوش «امارت» خواهیم دید. این خویشاوندی فکری حرف و حدیث تازهای نیست".
رییس امنیت ملی افغانستان در حکومت حامد کرزی باور دارد که رهبران طالبان و نزدیکان اشرف غنی نه به خواست و اراده خود، بلکه به اشاره استخبارات پاکستان با هم دیدا میکنند و به گفته او "آیاسآی در این راستا سخت مصروف است تا اینها را با هم یکجا کند".
رحمتالله نبیل که از منتقدان صریحالهجه حکومت اشرف غنی و امارت طالبان است، در ادامه توییت خود نوشته است: "ما دیدیم که مهره های انگلیس و پاکستان در جامههای مختلف ولی با داعیه مشترک ظهور مینمایند؛ اما مردم افغانستان میگویند: به هر رنگی که خواهی جامه میپوش، من از طرز خرامت میشناسم".
مسئولان محلی طالبان در ولایت سمنگان میگویند در جریان عملیات علیه قاچاقچیان آثار تاریخی در منطقه شهربانو ولسوالی خلم این ولایت، از نزد آنان یک کوزه سفالی با قدامت بیش از هزار سال پیدا کردهاند.
به گفته آنها، در جریان این عملیات، پنج دستگاه حفاری و فلزیاب هم بهدست آمده است.
مولوی فیروزالدین منیب، رییس اطلاعات وفرهنگ طالبان در سمنگان به خبرگزاری باختر گفته که قاچاقچیان قصد قاچاق آثار تاریخی در روستای لوگری ولسوالی خلم را داشتند و توانستند که با استفاده از تاریکی شب فرار کنند.
مقامهای محلی طالبان میگویند برای جلوگیری از کاوش و کندهکاریهای غیرقانونی، مراقبت از ساحات باستانی را تشدید کردهاند.
سمنگان یکی از ولایت های باستانی افغانستان به حساب میآید.
نخستوزیر پاکستان گفته است که هیچ جایگزینی برای طالبان در افغانستان وجود ندارد.
عمران خان در گفتگو با سیانان گفته است که تنها گزینهای که در حال حاضر جهان دارد این است که برای پیشبرد امور با طالبان وارد تعامل شود.
او گفت که جهان دیر یا زود طالبان را به رسمیت خواهد شناخت.
عمران خان در این مصاحبه افزود که بهرسمیت شناختن طالبان به ثبات افغانستان و جهان کمک میکند.
عمران خان در مصاحبه اختصاصی با فرید ذکریا برای سیانان در باره روابط دیپلوماتیک پاکستان با حکومت طالبان و وضعیت فعلی جنگ با تروریسم سخن گفت.
او گفت که جنگ امریکا علیه تروریسم، فعالیتهای تروریستی را افزایش داده؛ خصوصا حملات شبانه و هواپیماهای بدون سرنشین باعث افزایش فعالیتهای تروریستی شده است.
نخستوزیر پاکستان افزود حالا که امریکا از منطقه رفته، فعالیتهای تروریستی کم شده است.
سراجالدین حقانی، وزیر داخله طالبان از سلام رحیمی، وزیر صلح حکومت اشرف غنی خواست که "پیام صلح و همدردی" طالبان را به کسانی که از افغانستان رفتهاند برساند.
بازگشت این مقام ارشد حکومت اشرف غنی و استقبال طالبان از او پرسشهایی را درباره عوامل پشت پرده سقوط کابل بهمیان آورده است.
رهبر شبکه حقانی و سرپرست وزارت داخله طالبان ضمن استقبال از بازگشت آقای رحیمی به کابل گفته است که "افغانستان خانه مشترک همه افغانهاست و همه افغانها حق دارند در امنیت در افغانستان زندگی کنند."
عبدالسلام رحیمی، از متحدان و نزدیکان اشرف غنی احمدزی، روز شنبه به دیدار امیرخان متقی، وزیر خارجه طالبان رفته بود.
او در این دیدار ها بر خلاف گذشته که با ریش تراشیده، دریشی و نکتایی دیده میشد، این بار ریش خود را بلند گذاشته و لباس افغانی و لنگی مشابه رهبران طالبان پوشیده است.
حضور این مقام ارشد حکومت پیشین گمانهزنی در باره این که او از طرف اشرف غنی به کابل آمده باشد را مطرح کرده است.
شماری سفر او به کابل را نشانهای از تمایل غنی برای همکاری با طالبان تعبیر کردهاند.
اما حشمت غنی، برادر آقای رییسجمهور فراری افغانستان میگوید سفر آقای رحیمی به کابل ربطی به اشرف غنی ندارد.
آقای رحیمی در دولت پیشین افغانستان به عنوان رییس دفتر ریاستجمهوری کار میکرد. او پس از جدیتر شدن روند صلح با طالبان به عنوان وزیر دولت در امور صلح گماشته شد.
عبدالسلام رحیمی از اعضای کلیدی هیات مذاکرهکننده افغانستان در دوحه بود.