رسانههای جمهوری چک گزارش دادند که سفارت این کشور در کابل از اول ماه جنوری سال ۲۰۲۳ بسته خواهد شد. وزیر خارجه چک گفته است سفارت این کشور به دلیل عدم پیشرفت امنیتی در افغانستان بسته میشود. با سقوط دولت پیشین افغانستان، چک سفارتش را در کابل به طور موقت بست.
به گزارش رسانههای این کشور، خدمات کنسولی جمهوری چک برای شهروندان افغانستان توسط سفارت این کشور در اسلامآباد پیش برده خواهد شد.
جمهوری چیک در سال ۲۰۰۷ میلادی سفارتش را در کابل باز کرد.
گروه طالبان تاکنون در این مورد چیزی نگفته است.
نخست وزیر پاکستان و رئیسجمهور چین گفتهاند که افغانستان صلح آمیز، با ثبات و مرفه سبب پیشرفت و رفاه منطقه میشود. رهبران دو کشور در خبرنامه مشترک، همچنین بر دوام کمکهای بشردوستانه جامعه جهانی از جمله کمکهای اقتصادی و رهایی ذخایر ارزی افغانستان تاکید کردهاند.
در این خبرنامه آمده است که رهبران چین و پاکستان از نتیجه سه نشست وزیران خارجه کشورهای همسایه افغانستان در باره وضعیت این کشور ابراز رضایت کرده اند.
شهباز شریف، در هفته جاری به پکن رفت و با شیجینپینگ رئیس جمهور چین، در باره مسایل مختلف از جمله پروژههای بزرگ اقتصادی چین در پاکستان، گفتگو کرد.
چین و پاکستان دو کشوری است که روابط نزدیک با طالبان دارند.
پس از به قدرت رسیدن طالبان در افغانستان، چین از ارسال کمکهای اقتصادی به گروه خبر داد.
دولت پاکستان نیز تلاشهای زیادی برای به رسمیت شناخت حکومت طالبان انجام داد اما قوانین سختگیرانه طالبان بر زنان و دختران سبب شد که هیچ کشوری حکومت این گروه را به رسمیت نشاسد.
چین و پاکستان نیز تاکنون حکومت طالبان را به رسمیت نشناخته اند.
وزارت خارجه امریکا روز چهارشنبه گفت که نظارت دفتر سربازرس ویژه برای بازسازی افغانستان محدود به پروژههای بازسازی بود و شامل کمکهای بشردوستانه امریکا به افغانستان نمیشود. سیگار از عدم همکاری حکومت امریکا برای ارزیابی ۱ میلیارد دالر کمکهای بشردوستانه به افغانستان انتقاد کرد.
ند پرایس، سخنگوی وزارت خارجه امریکا به افغانستان اینترنشنال گفت: «صلاحیت قانونی سیگار محدود به ارزیابی منابع مالی برای بازسازی افغانستان است. پس از قدرت گرفتن طالبان در آگست سال گذشته، ما کمک به بازسازی افغانستان را متوقف کردیم و روی کمکهای بشردوستانه تمرکز کردیم. سیگار میپذیرد که برنامههای بازسازی متفاوت از کمکهای بشردوستانه است.»
سربازرس ویژه امریکا برای نظارت بر بازسازی افغانستان یا سیگار روز سهشنبه گفت که نظارت و حسابدهی در مورد بیش از ۱ میلیارد دالر کمک بشردوستانه امریکا که در یکسال گذشته به افغانستان ارسال شده است، «خیلی کم» است.
سیگار افزود که برای اولین بار پس از سال ۲۰۰۸، قادر نشده است تا «ارزیابی کامل خود از کمک های امریکا[به افغانستان] را به کانگرس و مردم امریکا ارائه کند. زیرا، ادارات مسوول حاضر به همکاری نیستند.»
ظاهراً، وزارت خارجه امریکا بر این نظر است که با سقوط حکومت پیشین وظیفه سیگار، که در سال ۲۰۰۸ از سوی کانگرس برای نظارت بر کمکهای امریکا به افغانستان تشکیل شد، نیز به پایان رسیده است.
دفتر بازرس ویژه بارها از حیف و میل در پروژههای بازسازی امریکا در افغانستان انتقاد کرده بود.
حالا، سیگار که جان ساپکو مسوولیت آن را به عهده دارد، درخواست کرده است تا اجازه نظارت بر کمکهای بشردوستانه امریکا به افغانستان را پیدا کند، اما سخنگوی وزارت خارجه امریکا گفت که این درخواست از سوی کانگرس و حکومت تبدیل به قانون نشده است و سیگار فعلاً صلاحیت نظارت را نخواهد داشت.
وزارت خارجه طالبان در واکنش به اظهارات یوناما در مورد آزار و تهدید خبرنگاران گفت که «فضای کاری مناسب» برای فعالیت رسانهها در افغانستان وجود دارد. نمایندگی سازمان ملل در افغانستان روز چهارشنبه از «آزار و تهدید بیش از ۲۰۰ خبرنگار» در افغانستان در یکسال گذشته خبر داد.
قهار بلخی، سخنگوی وزارت خارجه طالبان در توییتر نوشت که پس از تسلط طالبان، «هیچ خبرنگاری به قتل نرسیده است و نه هم نمایندگان و رسانهها [با] چالشی روبرو شده اند.»
دفتر نمایندگی سازمان ملل در افغانستان به مناسبت «روز جهانی پایاندادن به معافیت از مجازات جرایم علیه خبرنگاران» در توییتر نوشت که در یکسال گذشته ۲۰۰ خبرنگار با بازداشت خودسرانه، تهدید و آزار رو به رو شدند.
سازمانهای بین المللی مدافع رسانهها طالبان را متهم ساختند که نشرات رسانهها را سانسور کرده و خبرنگاران را به علت نوع پوشش خبری لت و کوب و تهدید کردند. با این حال، قهار بلخی گفت که رسانهها بدون محدودیت کار میکنند و در هفت ماه گذشته «بیشتر از ۷۰۰ خبرنگار از ۱۹۶ شبکه خبری» به افغانستان سفر کرده و گزارش تهیه کردند.
یک خبرنگار خارجی در ماه سرطان گفت که به خاطر گزارشهایش از افغانستان مجبور به عذرخواهی اجباری شد.
لین اودانل، خبرنگار مجله فارن پالیسی که در ماه سرطان امسال بازداشت شد، گفت که استخبارات طالبان به او گفتند باید به خاطر گزارشهایش درباره طالبان عذرخواهی کند یا به زندان برود.
اودانل مجبور شد هرچه را که طالبان دیکته کرده بودند در توییتر خود نشر کند.
رسانه کابل نیوز پس از ده سال فعالیت روز سهشنبه خبر داد که کارش را در افغانستان به دلیل «فشارها» متوقف کرده است. یک منبع آگاه گفت که این تلویزیون زیر فشار طالبان بسته شد.
دفتر نمایندگی سازمان ملل هشدار داد که رسانههای افغانستان در خطر به سر میبرند و گفت: «بیایید همه در حفاظت از خبرنگاران و پایان دادن به معافیت از مجازات کمک نماییم.»
عفو بینالملل در واکنش به تصمیم بررسی جنایات جنگی توسط دادستان دادگاه کیفری بینالمللی در افغانستان میگوید این امر امید به تامین عدالت را برای قربانیان جنایات طالبان و شبکه حقانی باز میگرداند. این دادگاه اخیرا اجازه تحقیقات در مورد اتهامات جرایم جنگی در افغانستان را صادر کرد.
قضات دیوان کیفری بینالمللی در لاهه نهم عقرب به دادستان این دیوان اجازه از سرگیری تحقیقات در مورد اتهامات جرایم جنگی در افغانستان را صادر کردند.
به گفته قضات این نهاد کیفری بینالمللی در شرایط فعلی «تحقیقات معناداری» در افغانستان درباره جنایات بشری انجام نمیشود.
این دیوان با نشر بیانیهای گفت که معتقد است در حال حاضر در افغانستان تحقیقات واقعی به گونهای انجام نمیشود که تعویق تحقیقات این دادگاه را توجیه کند.
دولت پیشین افغانستان به این دیوان گفته بود که پرونده این کشور میتواند در داخل رسیدگی شود و به این اساس درخواست تعویق یا تعلیق تحقیقات را داده بود.
در خبرنامهای که از سوی سازمان عفو بینالملل نشر شده، مینی میشرا، مدیر منطقهای جنوب آسیا در نهاد حقوق بشری میگوید که دادستان دیوان کیفری بینالمللی باید از این فرصت استفاده کند و تحقیقات را فوری در مورد همه طرفهای درگیر آغاز کند.
عفو بینالملل میگوید که دادستان دیوان کیفری باید در رویکرد گزینشی خود که تحقیقات علیه بازیگران قدرتمند از جمله نیروهای امنیتی ملی افغانستان، اعضای ارتش ایالات متحده و سازمان استخبارات امریکا را از اولویت خارج میکند، تجدید نظر کند تا عدالت برای همه قربانیان درگیریها در افغانستان تضمین شود.
امریکا هیچگاه عضویت دیوان بینالمللی کیفری را نپذیرفت و صلاحیت این دیوان برای انجام تحقیق در مورد شهروندان امریکایی را با استدلال این که میگوید «حاکمیت ملی آمریکا» را تهدید میکند، به رسمیت نمیشناسد.
۱۲۳ کشور از جمله تمام کشورهای اتحادیه اروپا عضو دیوان کیفری بینالمللی هستند.
افغانستان در ۱ می ۲۰۰۳ عضویت دادگاه لاهه را دریافت کرد از این روی دادگاه بررسی جرایم بینالمللی صلاحیت رسیدگی به جنایاتی که پیش از آن در افغانستان رخ داده را ندارد.
دانشگاه جانز هاپکینز در گزارشی میگوید که ۸۱ درصد کارکنان صحی زن در افغانستان هنگام رفتن به کار، از سوی طالبان آزار و اذیت شده و خشونت را تجربه کردهاند. این زنان گفتهاند که به دلیل رفت و آمد بدون محرم از سوی ماموران طالبان مورد ضرب و شتم قرار گرفتهاند.
۵۱.۴ درصد کارکنان صحی زن گزارش دادهاند که برای رفتن به کار باید مدت زمان طولانی را برای گرفتن بس و یا تکسی سپری کنند.
ترس رانندههای بس و تکسی از توقف توسط طالبان به دلیل سوار کردن زنان بدون محرم باعث شده تا کارکنان صحی زن نتوانند خود را به محل کارشان برسانند.
در این تحقیق که وضعیت بهداشتی زنان و کودکان در افغانستان را بررسی کرده، آمده است که ۸۰ درصد از کارکنان سازمانهای غیر دولتی شاغل در کلینیکهای خصوصی و شهری پس از سلطه طالبان در آگست پارسال روحیه و انگیزه خود را از دست دادهاند.
در گزارش دانشگاه هاپکینز آمده که متخصصان صحی در حالی که سعی میکردند با وجود سختیها به کار خود ادامه بدهند تقریبا هر روز، آزار و اذیت و تهدید خشونتآمیز توسط طالبان را تجربه کردهاند.
مطابق با این گزارش، سختگیریهای طالبان و پرداخت نامنظم معاش کارکنان بهداشتی که به مادران و نوزادان کمک ارایه میکنند باعث شده تا برخی به صورت منظم نتوانند به کار بیایند و برخی از آنان ترک خدمت کنند.
۵۷ درصد پرسششوندگان گزارش دادهاند که حضور پرسونل صحی در مراکز بهداشتی کاهش یافته است.
۴۲.۹ درصد شرکتکنندگان نظرسنجی کاهش دسترسی به تجهیزات پزشکی اساسی را گزارش دادند.
۲۸.۹ درصد این کارکنان نیز از کاهش کارایی تجهیزات مورد نیاز برای ارایه مراقبتهای باکیفیت ابراز نگرانی کردند.
در همین حال آنان گزارش دادند که بسیاری از متخصصان بهداشتی باتجربه افغانستان را ترک کردهاند.
کارکنان صحی در مورد آینده مراقبتهای صحی در افغانستان ابراز نگرانی کردند.
بیش از یک سوم از پاسخ دهندگان گزارش کردند که مرگ و میر نوزادان و کودکان در اجتماع آنان افزایش یافته است.
تقریباً یک سوم از پاسخ دهندگان نیز افزایش مرگ و میر مادران را از آگست سال گذشته گزارش دادهاند.
متخصصان بهداشتی در این گزارش میگویند اگر فورا به مشکلات پیش روی آنان رسیدگی نشود و با کاهش دسترسی و ارائه مراقبتهای با کیفیت، نرخ مرگ و میر در مادران، نوزادان و کودکان بیشتر از این افزایش خواهد یافت.
در این تحقیق، کاهش کمکهای بشردوستانه در مراقبتهایمراکز بهداشتی، بحران اقتصادی، ممنوعیت تحصیلات متوسطه برای دختران و تعطیلی مراقبتهای بهداشتی و برنامههای آموزشی پرستاری از عوامل دیگر مرگ و میر مادران و کودکان در افغانستان برشمرده شده است.
