مقامهای محلی طالبان در زابل گفتهاند که دو اثر تاریخی در خانهای در ولسوالی شاهجوی کشف و ضبط شدند. خبرگزاری باختر تحت کنترل طالبان از قول عصمتالله کرامت، مدیر مبارزه با جرایم جنایی طالبان در زابل گزارش داده که این آثار تاریخی به اداره اطلاعات و فرهنگ زابل تحویل داده شدهاند.
براساس عکسی که خبرگزاری باختر پخش کرده، یکی از این دو اثر تندیس نیمتنه یک زن و دیگری پیکره یک چهارپا بر روی یک تخته مستطیل است.
عبدالولی بشرمل، از مسئولان این اداره گفته که این دو اثر پیشینه «هزارانساله» دارد.
این مقام محلی طالبان از مردم خواسته که در حفاظت آثار تاریخی با اداره اطلاعات و فرهنگ همکاری کنند تا «تاریخ و هویت ما غنی شود».
این در حالی است که طالبان در دور اول حکومت خود هزاران پیکره انسان، حیوان، پرندگان و نقاشیهای موجود در موزیم ملی و دو پیکره بزرگ بودا در بامیان را از بین بردند.
طالبان این آثار تاریخی را «غیراسلامی» تشخیص داده بودند و تخریب کردند. این در حالی است که این آثار صرفاً به دلیل ارزش تاریخی و فرهنگی آنها نگهداری میشدند.
کتابخانه زن به تاریخ ۲ سنبله سال جاری از سوی شماری از فعالان زن در کابل افتتاح شد.
این زنان، هدف از ایجاد کتابخانه زن را فراهمسازی زمینه مطالعه و دسترسی به کتاب برای دختران و زنانی که در حاکمیت طالبان از آموزش و کار منع شدهاند، عنوان کردند.
بنیانگذاران این کتابخانه در بیانیهای که روز دوشنبه منتشر شد، گفتهاند: «قفسهها را خالی کردیم، در [کتابخانه زن] را قفل کردیم و کتابها را به خانه آوردیم. متاسفانه، در روزهایی که از همه جا زنگ دشمنی با دانش شنیده میشود و سرزمین ما در تاریکی فرو رفته است، یکی از امیدهای روشنگری در کابل خاموش شد.»
به گفته مسئولان این کتابخانه، علاوه بر محدودیتهای طالبان بر فعالیت زنان، فشارهای اقتصای نیز بار مشکلات کتابخانه زن را سنگینتر کرد.
طالبان در بیش از و یکونیم سال گذشته، محدودیتهای گستردهای بر حضور زنان در حوزههای مختلف فعالیت اجتماعی وضع کرده است.
در حال حاضر، زنان و دختران از رفتن به مکاتب بالاتر از صنف ششم، حضور در دانشگاهها و کار در موسسات ممنوعاند.
مسئولان کتابخانه زن میگویند: «در روزگاری که زنان در پستوی خانه محبوس شدهاند و از قربانیان درجه یک جهل، افراطیت و تاریکاندیشی اند، گروهی از زنان کابل هرازگاهی در کتابخانه زن گردهم میآمدند، کتاب میخوانند، گفتگو میکردند و مبارزات و مطالباتشان را به بحث میگرفتند.»
