سمیع سادات از فرماندهان ارتش پیشین در مصاحبه با موسسه هوور گفت که اشرف غنی رئیسجمهور پیشین افغانستان پیش از آنکه افغان باشد امریکایی بود. آقای سادات، اشرف غنی را شخصی «بیکفایت» خواند و گفت که نظامیان او را دوست نداشتند و حلقهای از «آدمهای بد» به او مشورتهای نادرست میدادند.
آقای سادات گفت با وجودی که عبدالله عبدالله پیروز انتخابات بود اما چون اشرف غنی شخص مورد نظر امریکا بود به قدرت رسید.
این مقام ارتش پیشین در این مصاحبه افزود اشرف غنی بزرگ شده و تحصیل کرده امریکا بود که از سوی باراک اوباما، رئیسجمهور اسبق امریکا بر افغانستان تحمیل شد.
آقای سادات در مورد اشرف غنی گفت: «ما او را دوست نداشتیم. من شخصا او را دوست نداشتم. ما مشاجرات زیادی داشتیم، مشاجرههای تند و بد. اما با همه این مسائل او منابع کمی در اختیار داشت. فکر میکنم حلقهای از آدمهای بد دور او را گرفته بودند و به او مشورتهای نادرست میدادند در حالی که با مدیریت درست خیلی از مسائل میتوانست بهتر پیش برود.»
آقای سادات در خصوص فروپاشی دولت افغانستان به نقش زلمی خلیلزاد در مذاکرات دوحه اشاره کرد و گفت چیزی که او را شگفتزده کرد این بود که با تمام نشانههای مذاکره با طالبان هیچ برنامهای برای گذار وجود نداشت.
سمیع سادات تاکید کرد: این شرمآور بود که وزیر آنتونی بلینکن سه بار از طریق تلفن از اشرف غنی خواست استعفا بدهد.
سمیع سادات مذاکرات دوحه را عامل اصلی سقوط افغانستان خواند و گفت که حمایت و تهیه سلاحهای سنگین و لجستکی و حملات هوایی که بیش از ۹۰ درصد آن به کمک نیروهای امریکایی وابسته بود به یکباره بدون اطلاع دادن فرماندهان ارتش افغانستان از سوی امریکا متوقف شد.
آقای سادات در ادامه گفت که پس از تسلط طالبان، بلافاصله بیش از ۱۶ هزار عضو گروههای تروریستی منطقه به افغانستان برگشتند.
سخنگوی والی طالبان در غور میگوید که موسسات غیردولتی تحت نام کمکهای بشردوستانه، «اهداف استخباراتی» دارند. عبدالواحد حماس با نشر خبرنامهای گفت که موسسات غیردولتی «افراد کلیدی جمهوریت، مقاومت و متهمین داعش» را استخدام میکنند.
او این موسسات را متهم به تبعیض در توزیع کمکهای بشردوستانه کرده است.
عبدالواحد حماس روز پنجشنبه ۳۱ حمل در خبرنامه با عنوان «اهداف استخباراتی و پنهانی استعمار تحت نام کمکهای بشردوستانه» گفت: «موسسات غیردولتی در پروسههای استخدام با ادارات سکتوری هماهنگی نداشته و کسانی را استخدام مینمایند که از افراد کلیدی جمهوریت، مقاومت و متهمین داعش بوده و یا هم افراد منفور و متهم به جرایم جنایی میباشند.»
عبدالواحد حماس میگوید که این موسسات غیردولتی در توزیع کمکهای بشردوستانه مناطقی را تحت پوشش قرار میدهند که ساکنان آن کارمندان حکومت جمهوریت هستند.
او انتقاد کرده مناطقی که باشندگان آن افراد گروه طالبان است، هیچ کمکی دریافت نمیکنند.
سخنگوی والی طالبان در غور همچنین موسسات غیردولتی را متهم کرده که به بهانههای مختلف ۷۰ درصد از بودجه تطبیق پروژهها را حیفومیل میکنند.
این مقام طالبان در عین حال گفته که چندین تن از افراد و کارمندان بلند پایه موسسات در پیوند به «فساد اخلاقی» را دستگیر کردهاند.
سخنگوی والی طالبان در غور در اتهاماتی که وارد کرده، از هیچ موسسهای نام نگرفته است.
این اظهارات هم در حالی مطرح شده که روز چهارشنبه جان سوپکو، بازرس ویژه امریکا برای بازسازی افغانستان به مجلس نمایندگان این کشور گفت که احتمالا طالبان کمکهای امریکا به مردم افغانستان را برای خود میگیرند.
طالبان و حامیان داخلی و خارجیاش به «جایزه بزرگ» رسمیت بینالمللی و عضویت در سازمان ملل متحد چشم دوختهاند. طالبان رسانههای هوادار خود را بسیج کردهاند تا نشان دهند که تفاوت زیادی بین دیدگاه این گروه و جامعه جهانی وجود ندارد.
از منظر طالبان، با تصرف قلمروی افغانستان و نبود یک نیروی حاکم مخالف در خاک کشور، دیگر دلیلی برای به رسمیت شناخته نشدن اداره حاکم باقی نمانده است.
در بیست و یک ماه گذشته هیچ کشوری طالبان را به رسمیت نشناخته و ملل متحد تصمیمش درباره عضویت طالبان و سپردن صندلی افغانستان در این سازمان را به تعویق انداخته است. امری که دیگر بدون شک به یکی از ابزارهای مؤثر کمیته اعتبارسنجی برای جلوگیری از انتخابهای شتابزده در شرایط بغرنج و پیچیدهی سیاسی افغانستان است.
گرچه سهیل شاهین، نماینده تعیین شده طالبان برای سازمان ملل متحد گفته است که رسمیت اداره طالبان به اعتبار سازمان ملل کمک میکند، اما واقعیت موجود حاکی از آن است که کمیته اعتبارسنجی متشکل از اعضای مهم سازمان ملل که قرار است تا سپتامبر سال جاری بار دیگر جلسه برگزار کند، ممکن است از مسئله پذیرش عضویت طالبان، بهعنوان یک برگ برنده مذاکراتی در راستای حصول اطمینان از رعایت حداقلهای حقوق بشری استفاده کند.
سابقه طالبان و پرستیژ سیاسی سازمان ملل متحد به دشواری اجازه میدهد که جامعه جهانی به انتظارات مردم افغانستان پا بگذارد حتی اگر هدفش هم ایجاد مسئولیتپذیری بیشتر طالبان در قبال عملکرد باشد.
بررسی گذرا بر کارنامه بیستماهه حاکمیت دوباره طالبان بر افغانستان، نشان میدهد که از حکومت مسئول که بتواند از تمامی عرصههای سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی جامعه متکثر و متنوع افغانستان نمایندگی کند خبری نیست و جهان در دنیای اطلاعات نمیتواند نقض قوانین ملی و بینالمللی طالبان را نادیده بگیرد و حاکمیت طالبان را رسمی کند.
بیایید بار دیگر چند نمونه از تخطیهای جدی در بیست و یک ماه گذشته را مرور کنیم.
یک: ارتکاب جنایات جنگی، تیرباران دهها اسیر جنگی در پنجشیر، اندرابها، بدخشان و بلخاب در ولایت سرپل، در ماههای سپتامبر و اکتوبر ۲۰۲۲که با راهاندازی عملیاتهای متواتر طالبان انجام شد، پیش گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد ثبت است.
واقعیت این است که هرچند بین دو طرف توازن قوا وجود نداشت و هزاران طالب مسلح علیه چند صد نفر نیروهای جبهه مقاومت ملی به جنگ رفتند، در این نبردها دستکم نزدیک به ۲۰۰تن از نیروهای مقاومت به دست طالبان اسیر یا تسلیم شدند، اما طالبان در چند مرحله و در مکانهای مشخص به دستور ملاقیوم ذاکر، ملا شرین و ملافاضل معاونان وزارت دفاع طالبان و قاری فصیحالدین، رییس ستاد ارتش و مولوی امانالدین، والی بدخشان اسرا و افراد تسلیم شده را تیرباران و کشتار دستهجمعی کردند.
دو: از موردی دیگری که طالبان در میدانهای جنگ مرتکب شدند، مثله کردن جسدها، تمسخر به اجساد، فخر به کشتار و دشنام ناموسی به اجساد و مجازات دستهجمعی ورثه قربانیان بوده است. مثلا طالبان هفته پیش با نشر شدن خبرهای ضدونقیض در مورد حیات و ممات اکمل امیر، قوماندان ارشد جبهه آزادی، عملیاتی را در ولایت کابل، پروان و کاپیسا راه انداخت و نزدیک به صد تن از اقارب او را بازداشت و شکنجه کردند. هر چند کشته شدن اکمل امیر سرانجام تایید شد، طالبان هفت روز به هیچ جنازهای اجازه نداد به خانه برگردد و مراسم اسلامی تشیع جنازه هم برگزار نشد.
سه: بیاحترامی و توهین به زنان و دختران توسط طالبان از نمونههای نادر در جهان امروزی میباشد. طالبان ضمن آنکه زنان را از کار و دختران را از آموزش و تحصیل به طور مطلق منع کردند، صدها زن و دختر را در مراحل مختلف به زندان انداختهاند و از آنها اعتراف اجباری و ضمانت گرفتهاند. همزمان، صدها زن فعال دیگر تحت تعقیب استخبارات طالبان قرار دارند. بازداشت سه ماهه و بعد رهایی نرگس سادات، نمونهای از نقض حقوق بشری می باشد که منحیث وسیله امتیازگیری از جامعه جهانی، به شمار میرود.
چهار: بدتر اینکه، مجازات دختران به دلیل نپذیرفتن همسری اعضای طالبان، از دیگر موارد شکنجه روانی زنان افغانستان شمرده میشود. نمونههای زیادی وجود دارد اما برجستهترین آن، مسئله الهه دلاورزی است. اطلاعات متعددی از سراسر افغانستان وجود دارد که طالبان به دلیل خودداری دختران از همسری با آنها، دختران و اعضای فامیل شانرا به مرگ تهدید کردهاند.
پنج: بیاحترامی به قبرها و آرامگاههای رهبران اقوام در ۲۰ماه حاکمیت طالبان خلاف اصول افغانی و اسلامی است. افراد این گروه بارها به آرامگاههای کسانی مانند امیر حبیبالله کلکانی در کابل، احمد شاه مسعود در پنجشیر، عبدالعلی مزاری در بلخ ، مولوی نقیبالله، جنرال رازق در قندهار توهین و بیاحترامی و برخی را ویران کردهاند.
شش: کشتار نیروهای پیشین امنیتی، نیروهاییکه به فرمان عفو عمومی رهبر طالبان اعتماد کردند، همچنان قربانی میدهند. براساس اطلاعات، تاکنون بیش از چهار هزار تن قربانی فریب عفو عمومی طالبان شدهاند. در حالیکه طالبان به فرماندهان پیشین نظامی مهمانی میدهند، کمیسیونی برای بازگشت آنها فعال کردند، و به کسانی که فرمان جنگ ۲۰ساله را علیه طالبان دادند، ظاهرا کاری ندارند، اما سربازانی که در گذشته جز اطاعت فرماندهانشان گناهی نکردهاند، به تدریج و با القاب و مهرهای مختلف کشته و نابود میشوند.
هفت:جالبتر آنکه، طالبان در مقابله با مخالفان مسلح از تاکتیک تروریسم علیه تروریسم استفاده میکنند. آنها به دلیل دستگیری یک فرد متهم همه اعضای خانواده او را از بین میبرند و ساختمان خانه آنان را با بشکههای زرد منهدم میکنند. نمونههایی از این نوع عملیات در نهرشاهی مزارشریف، حومههای شهر زرنج، نواحی ۸، ۱۱و ۱۷شهر کابل، نواحی ۱۱و ۹شهر هرات و ولسوالی خیرکوت پکتیکا رخ داد که دها کشته و زخمی برجا گذاشته است.
بنای پذیرش نمایندگان نظامی که در بیست و یک ماه نتوانسته اعتماد مردم و مشروعیت داخلی را به دست آورد و رفتارهای خشونتآمیزی داشتهاند در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، از جدیترین چالشهای این ارگان در تمام طول تاریخ سازمان ملل متحد به شمار میرود.
منابع میگویند که رهبر طالبان کابینه این گروه را به قندهار فراخوانده است. یک عضو کابینه طالبان به افغانستان اینترنشنال گفت که بسیاری از رهبران و وزیران این گروه برای سپری کردن عید فطر به قندهار رفتهاند. منابع گفتند که طالبان در قندهار تدابیر شدید امنیتی وضع کرده است.
منابع گفتند که رهبر طالبان وزیران این گروه را برای گفتوگو در مورد نشست دبیرکل سازمان ملل با نمایندگان کشورها به قندهار فراخوانده است.
اما یک عضو کابینه طالبان گفت که هیچ دعوت خاصی از سوی رهبر این گروه صورت نگرفته بلکه بسیاری از وزرا و رهبران طالبان به مناسبت عید فطر به دیدار خانوادههای خود به قندهار رفتهاند.
منابع به افغانستان اینترنشنال گفتند که برخی از وزیران طالبان تلاش میکنند در دیدار با هبتالله آخندزاده او را متقاعد کنند که ممنوعیت آموزش دختران را برطرف کند.
این مقام طالبان تاکید کرد انتظار نمیرود رهبر این گروه درباره رسمیت و یا غیر رسمیت حکومت طالبان چندان دغدغه داشته باشد.
قرار است دبیرکل سازمان ملل ۱۱ ثور در دوحه، پایتخت قطر با نمایندگان کشورها در امور افغانستان دیدار کند.
سخنگوی دبیرکل سازمان ملل هدف از این نشست را گفتوگو برسر رویکرد هماهنگ و دیدگاه مشترک در مورد افغانستان عنوان کرده است.
پیشتر امینه محمد، معاون دبیرکل سازمان ملل گفت که در جلسه دبیرکل سازمان ملل با نمایندگان خاص کشورها برای افغانستان، برسر راههای به رسمیت شناختن طالبان بحث خواهد شد.
استفان دوجاریک، سخنگوی دبیرکل گفته است که سازمان ملل برای شناسایی طالبان رایزنی نمیکند.
سخنگوی دبیرکل سازمان ملل در مورد حضور نماینده طالبان در این نشست جزئیات نداده است.
به دنبال اظهارات امینه محمد، معاون دبیرکل سازمان ملل در مورد نشستی برای شرایط به رسمیت شناختن طالبان، جنبش زنان مقتدر افغانستان به سازمان ملل نامه نوشت. این جنبش از سازمان ملل خواست که از تعامل و مشروعیتدهی عجولانه به طالبان بدون درنظرداشت منافع مردم افغانستان جداً جلوگیری شود.
در نامه گفته شده که تحویلدهی نمایندگیهای دیپلوماتیک افغانستان به طالبان، نمونه بارز این رفتار عجولانه است.
این جنبش میگوید نادیده گرفتن عملکرد فجیع طالبان در افغانستان و مسامحه کشورها با طالبان به طور رقتانگیزی تحیرآور و نگرانکننده است.
جنبش زنان متقدر افغانستان تاکید کرده در شرایطی که طالبان با تندروی و زورگویی خواستههای بدوی و ضد بشری خود را یکی پس از دیگری بر مردم افغانستان تحمیل میکند، مسئولیت سازمان ملل و کشورهای عضو آن است که به جای عکسالعمل منفعت محور و چشم بستن بر اعمال ضد بشری طالبان، مسئولانه عمل کنند.
امینه محمد، معاون دبیرکل سازمان ملل خبر داده که قرار است به زودی نشستی در دوحه در مورد شرایط به رسمیت شناختن طالبان برگزار شود.
جنبش زنان متقدر افغانستان در اعتراض به این اظهارات گفته: به رسمیت شناختن و احترام به حقوق انسانی باید در هر مذاکره به عنوان پیششرط در نظر گرفته شود.
این جنبش تاکید کرده تا زمانی که طالبان آماده گذار مسالمت آمیز قدرت و اعاده راهکارهای مسالمت آمیز با مردم افغانستان نشود، نه تنها باید از به رسمیت شاخته شدن طالبان اجتناب شود، بلکه این گروه باید مورد تحریم بیشتر قرار گیرد.
این نامه با مشارکت جمعی از فعالان زن، فعالان مدنی مستقل، نویسندگان، شاعران و روزنامهنگاران افغانستان نوشته شده است.
آنان از سازمان ملل خواستهاند که مردم افغانستان، بخصوص زنان را تنها نگذارد.
به گفته این جنبش، وضعیت فعلی افغانستان، «تاریک و سیاه» است.
رهبران طالبان به صراحت گفتهاند وعده رزق به مردم ندادهاند و رساندن روزی مردم کار خداست. آنچه وضعیت را برای مردم دشوارتر میکند این است که نه تنها طالبان برای آنها خدمات ارائه نمیکنند، بلکه از مردم توقع دارند برای تحکیم نظام طالبانی، آنها را کمک کنند، آنهم در سایه فقر شدید.
برخی از منتقدان طالبان میگویند بعید است که حکومتهای حامی طالبان به یکبار دست از حمایت مالی این گروه کشیده باشند، آنهم وقتی این گروه بر اریکه قدرت تکیه زده و در تامین منافع کشورهای حامی دست بازتری دارد.
نکته دیگر اینکه طالبان برای نمایش استقلال و نشان دادن موثریت خود نیاز دارند درآمدهای داخلی را افزایش دهد. از طرف دیگر میتواند با حفظ منابع پنهانی حکومت متمرکز نظامی خود را بچرخاند.
مالیات
یکی از مواردی که در دو سال گذشته همیشه در صدر خبرهای مردمی بود، مالیات است. طالبان با خوشحالی در پشت میکروفونها از افزایش مالیات خبر دادهاند. در حالیکه هیچ نهاد مستقلی آمار و ارقام طالبان را تایید نکرده است، مردم اما از افزایش بیرویه مالیات شاکیاند.
وزارت مالیه طالبان میگوید در سال ۱۴۰۱ حدود ۱۹۳ میلیارد و ۹۱۲ میلیون افغانی عواید جمعآوری کرده که نسبت به سال قبل ۳۷ درصد افزایش را نشان میدهد.
عبدالمتین سعید، رئیس گمرکات وزارت مالیه طالبان در حوت ۱۴۰۱ گفت بودجه عادی و انکشافی این وزارت حدود ۲۳۹میلیارد و ۳۷ میلیون افغانی بوده که از این میان ۸۱.۶۸ درصد آن مصرف شده است.
مولوی سعید افزوده که این وزارت با «رعایت اصل پسانداز»، از حدود ۴۳ میلیارد و ۷۸۹ میلیون افغانی کسر بودجه، جلوگیری کرده است.
روایت مردم
در دو سال گذشته مخاطبان افغانستان اینترنشنال مرتبا گزارش کردهاند که افراد طالبان مالیات را در دوره دوم حکومت خود به شدت بالا بردهاند.
در مواردی، طالبان از مالیهدهندگان دو بار مالیات گرفتهاند. اعتراضات معترضان با خشم و خشونت پاسخ داده شد.
در ویدیوهایی که دراین مدت به این رسانه فرستاده شده، از پکتیکا گرفته تا نیمروز و بلخ و غزنی و دایکندی، هرازگاهی دکانداران و مغازهداران به رسم اعتراض دکانهای خود را بستهاند. البته ناچاری و غم نان آنها را وادار به فروخوردن این خشم و بازکردن مغازهها کرده است. یک نمونه از این اعتراضها، اعتصاب مغازهداران «بازار بوش» کابل بود که از افزایش مالیات شکایت داشتند و میگفتند که قبلا حساب مالی خود را با شهرداری تسویه کردهاند، ولی باز هم از آنها مالیات خواسته شده است.
صرفیه برق، میتر جدید و صفایی خانه
در حالیکه مردم زمستان را در تاریکی سر کردند و گاهی طی چند روز فقط چند ساعت برق نداشتند، پول هنگفتی به شرکت برشنا پرداختند. مردم از تسویه صفایی خانه و دکان و نصب میتر جدید شکایت کردند.
عبدالرحمن رحمانی، رئیس تجارتی شرکت برشنا در ماه حوت در نشستی در لوگر گفت که پس از آمدن طالبان این شرکت ۴۵.۸ میلیارد افغانی درآمد داشته است.
شهروندی از کابل میگفت در کمتر از نصف سال دو بار وادار به تعویض میتر خانه خود شده است و نه تنها تعویض میتر شرط بوده بلکه مغازه خاصی هم برای مردم معرفی شده بود که باید از آنجا میتر بخرند.
شهروند دیگری که قبض برق ماههای زمستان را برای افغانستان اینترنشنال فرستاده، میگوید در حالیکه در تمام زمستان برق نداشته، ولی حداقل چهار برابر تابستان قبض برق آمده است.
طالبان از طریق شرکت برشنا نه تنها برای مردم افغانستان برق تامین نکردند، بلکه قبض برق این شرکت و کتابچه صفایی یکی از راههای درامد این گروه بود.
عشر و زکات
از شروع حکومت طالبان یکی از موضوعات اساسی که این گروه برای کار در آن آستین بالا زدهاند، جمعآوری عشر و زکات است. از طرح قانون گرفته تا فیصله در نشست سه روزه طالبان در قندهار، عشر و زکات در محور توجه حکومت طالبان بوده است. تا جایی که رهبر طالبان از مردم خواست با پرداخت «عشر و زکات» به آنان کمک کنند.
طالبان در مورد اینکه از جمعآوری عشر و زکات چه مقدار درآمد داشتهاند، هنوز آمار رسمی ارائه نکردهاند، اما مخاطبان افغانستان اینترنشنال میگویند که مجبورند پول مشخصی به طالبان زکات بدهند. حداقل در ولایت بغلان و جوزجان از مقدار زکات انتقاد شده است.
شماری از افراد طالبان نه تنها از حاصل کشت مردم عشر اجباری گرفتهاند، بلکه زمینهای دولتی را به مزرعه شخصی تبدیل کردهاند.
بانکداری و مشکل پول فرسوده
یکی مسایل اصلی و چالشبرانگیز برای طالبان بحران بانکی بوده است. طالبان برای فرار از بحران مالی شدید در ابتدای تسلط خود بر بیرون کردن پول از بانک محدودیت وضع کردند. مردم شبها تا صبح برای پسگرفتن سپردههای خود، پشت دروازههای بانکها صف کشیدند تا اینکه وضعیت نسبتا کنترول شد.
مقامهای بانک مرکزی افغانستان تحت کنترول طالبان در نشستی گفتند که این بانک در سال گذشته بیش از هشت میلیارد افغانی عواید جمعآوری کرده است که نسبت به سال ۱۴۰۰، ۵۹.۵ در صد افزایش را نشان میدهد.
رئیس سیاست پولی بانک مرکزی افغانستان افزود در یک سال اخیر، بیشتر از سه میلیارد بانک نوتهای جدید چاپ و توزیع شده و بانکنوتهای مندرس نیز جمعآوری شده است.
اما روایات مردم به گفتههای مقامهای طالبان هماهنگ نیست. مردم از دریافت اجباری پولهای فرسوده از طریق بانکها شاکیاند. آنها میگویند که پول فرسوده اصلا از بازار جمع نمیشود و به عنوان بخشی از معاش مجبور میشوند آن را دریافت کنند.
پاسپورت
گرفتن پاسپورت در هیچ دوره برای مردم افغانستان این همه چالشبرانگیز نبوده است. بعد از به قدرت رسیدن دوباره طالبان، مردم در بحبوبه فرار نیاز شدیدتر به پاسپورت داشتند اما عدم چاپ و توزیع دشواری را بیشتر کرد.
شیرشاه قریشی، معاون ریاست عمومی پاسپورت وزارت داخله طالبان گفت که چهار میلیارد و ۵۵۰ میلیون افغانی از این ناحیه درآمد جمعآوری شده است.
اما یافتههای افغانستان اینترنشنال نشان میدهد که این سند ۱۲۰ دالری در بازار سیاه به قیمت دو تا چهار هزار دالر فروخته میشود و بخشی از این پول هم به جیب مقامهای طالبان میرود.
هفته چهل میلیون دالر
هر چند که سازمان ملل تصریح کرده است که مهمترین دلیل ارسال پول نقد به افغانستان اختلال در نقل و انتقالات بانکی بینالمللی و مسائل نقدینگی است، اما مسئله این همه ساده نیست.
یوناما پیشتر گفته بود که از دسامبر سال ۲۰۲۱، تقریبا ۱.۸ میلیارد دالر پول نقد برای انجام فعالیت این سازمان و شرکای آن، به افغانستان منتقل شده است.
شماری از منتقدان و جریانهای سیاسی مخالف طالبان میگویند که ارسال پول نقد به کابل منجر به تقویت طالبان میشود و این گروه از کمکهای نقدی جامعه جهانی سوءاستفاده میکند. موضوعی که یوناما آن را رد کرده است.
طالبان نزدیک به دو سال گذشته از یک طرف تلاش کرده است با منابع خود را افزایش بدهد و از سوی دیگر به شدت درگیر هدایت مردم به سوی اسلام مورد نظر خود بوده و نیازهای روزانه مردم از جمله فقیر و بیکاری گسترده شهروندان را نادیده گرفته است.
نیروهای طالبان روزانه مصروف دخالت امور شخصی شهرونداناند و رهبران طالبان هم اولویت را بر تطبیق فرمانهای ادراه امر به معروف این گروه اختصاص دادهاند.
یک بخش عمده اعضای گروه طالبان افراد بیکار و غیرمسلکی بودند که به امید پول و مقام پس از قدرت گرفتن این گروه جذب حکومتشان شدند و طبق گزارشها آنها با زورگویی از مردم رشوت میگیرند.
