سازمان دفاع مدنی فلسطین اعلام کرده است که بیش از هزار نفر در زیر آوار خانهها و ساختمانهای ویران شده در حملات هوایی اسرائیل به غزه همچنان ناپدیدند. ایاد البزوم، سخنگوی وزارت داخله غزه، که توسط حماس اداره میشود، نیز این آمار را تایید کرد.
وزارت بهداشت فلسطین روز دوشنبه اعلام کرد که از هفتم اکتبر تاکنون دستکم ۲۷۵۰ فلسطینی در نوار غزه کشته و ۹۷۰۰ نفر زخمی شدهاند.
در همین حال، ۵۸ نفر در کرانه باختری رود اردن کشته و بیش از ۱۲۵۰ نفر زخمی شدهاند.
اتحادیه روزنامهنگاران فلسطینی میگوید دستکم یازده خبرنگار هم قربانی این درگیری شدهاند.
پولیس در ایالت ایلینوی امریکا از بازداشت مردی ۷۱ ساله به اتهام قتل یک پسر شش ساله مسلمان و زخمی کردن مادرش خبر داده است. به گفته پولیس ویل کانتی، انگیزه این قتل تنفر دینی و با جنگ اخیر حماس و اسرائیل مرتبط بوده است.
پولیس این ناحیه در بیانیهای نوشت که این مرد با یک چاقوی مشابه به چاقوی نظامی دارای تیغه ارهای ۱۸ سانتی این پسر شش ساله را ۲۶ ضربه زده است.
پولیس افزود که مادر ۳۲ ساله این پسر هم چندین ضربه چاقو خورده، ولی انتظار میرود که از این حمله جانش نجات یابد. او به شفاخانه منتقل شده است.
از این زن به اسم حنان شانین و پسرش به نام ودیع الفیومی نام برده شده است.
برپایه بیانیه پولیس، مهاجم صاحبخانه این خانواده مسلمان بوده و روز یکشنبه (۲۳ میزان) به خانه آنها در شهر پلینفیلد واقع در ۶۴ کیلومتری جنوبغرب شهر شیکاگو حمله کرده است.
بیانیه افزوده است: «کارآگاهان دریافتند که فرد مظنون هر دو قربانی را در این حمله بیرحمانه به دلیل مسلمان بودن آنها و منازعه جاری حماس و اسرائیل در خاورمیانه هدف قرار داده است.»
به گزارش رویترز، جوزف زوبا به قتل عمد درجه یک، اقدام به قتل عمد درجه یک و دو فقره جنایت ناشی از نفرت و ضربهزدن با سلاح کشنده متهم شده است.
قرار است آقای زوبا عصر روز دوشنبه (۲۴ میزان) در دادگاه تفهیم اتهام شود.
در پی این رویداد جو بایدن، رئیس جمهور امریکا در بیانیهای نوشت :«چنین اقدام وحشتناک نفرتپراگنی در امریکا جایی ندارد. ما به این خانواده و به جوامع فلسطینی، عرب و مسلمان امریکایی تسلیت میگوییم. برای بهبودی مادر این خانواده دعا میکنیم.»
این در حالی است که روز یکشنبه (۲۳ میزان) رئیس پولیس فدرال امریکا در گفتوگویی با خبرنگاران از افزایش تهدید در خاک امریکا در پی حمله حماس به اسرائیل خبر داد.
خانواده پسر مسلمان مقتول فلسطینی است. مادرش اهل بیتونی در کرانه باختری بوده که ۱۲ سال پیش به امریکا مهاجرت کرده است و پسرش در امریکا به دنیا آمده بود.
به دنبال آغاز درگیری خونین گروه فلسطینی حماس و اسرائیل، رسانهها در سراسر جهان به این موضوع پرداختند و مخاطبان واکنشهای متفاوتی نسبت به این درگیری نشان دادند.
پیش از این پولیس فرانسه با تایید خبر کشته شدن یک معلم فرانسوی توسط یک جوان مسلمان، گفته بود این قتل به رویدادهای خاورمیانه ربط داشته است.
ابراهیم رئیسی، رئیسجمهور ایران به نیروهای انتظامی و امنیتی کشورش دستور داد که پرونده قتل داریوش مهرجویی و همسرش را با جدیت و سرعت مضاعف بررسی کنند. این کارگردان شناخته شده ایرانی و همسرش در ویلای شخصی خود در کرج به قتل رسیدند.
نیروی انتظامی جمهوری اسلامی شامگاه شنبه، ۲۲ میزان، درباره قتل مشکوک داریوش مهرجویی و همسرش اعلام کرد: «این حادثه به علت نامعلوم توسط فرد یا افراد ناشناس رخ داده و هنوز انگیزه قتل مشخص نیست.»
خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا، روز دوشنبه، ۲۴ میزان، گزارش داد که علی بهادری جهرمی، سخنگوی دولت جمهوری اسلامی گفته که ابراهیم رئیسی برای پیگیری پرونده قتل داریوش مهرجویی و همسرش دستور ویژه داده است.
به گفته آقای جهرمی، مسئولان بررسی پرونده قتل آقای مهرجویی و همسرش روز یکشنبه گزارش دادند.
جزئیات این گزارش اعلام نشده است.
با این حال، ایسنا به نقل از مقامهای نیروی انتظامی جمهوری اسلامی گزارش داده است: «شواهد حاکی از آن است که این قتل بر اثر جراحت ناشی از ضربات سلاح سرد از ناحیه گردن و اعضای بدن انجام شده است.»
به گزارش رسانههای ایران، تاکنون چهار نفر به ظن دست داشتن در قتل آقای مهرجویی و همسرش دستگیر شدهاند که هیچیک از آنها از شهروندان خارجی نیستند.
دفتر رئیسجمهور فنلند اعلام کرد که مارتی آهتیساری، برنده جایزه صلح نوبل روز دوشنبه در ۸۶ سالگی درگذشت. آقای آهتیساری از ۱۹۹۴ تا ۲۰۰۰ میلادی، رئیسجمهور فنلند بود. او در میانجیگری صلح برای پایان جنگ در کوزوو، اندونزیا و ایرلند شمالی نقش داشت.
بنیاد نوبل در سال ۲۰۰۸ به خاطر تلاشهایش برای حل و فصل مناقشات بینالمللی، جایزه صلح نوبل را به او اهدا کرد.
او پس از دوره ریاستجمهوری خود، بهعنوان دیپلومات میانجی سازمان ملل برای حل مناقشات بینالمللی کار کرد و خود، سازمانی در این زمینه ساخت.
در سال ۲۰۲۱ اعلام شد که آقای اهتیساری به بیماری آلزایمر پیشرفته مبتلا شده است.
دفتر نخستوزیر اسرائیل و دفتر رسانهای حماس گزارشها درباره آتشبس موقت برای ورود کمکهای بشردوستانه به غزه و خروج شهروندان خارجی را تکذیب کردند. رویترز روز دوشنبه ۲۴ میزان به نقل از منابعی در مصر از توافق آتشبس در جنوب غزه خبر داده بود.
روزنامه تایمز اسرائیل، به نقل دفتر بنیامن نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل نوشت: «در حال حاضر هیچ آتشبسی برای کمکهای بشردوستانه در نوار غزه و خروج خارجیها وجود ندارد.»
چند وزیر عضو حزب لیکود، از احزاب راستگرای سکولار در اسرائیل نیز مخالفت خود را با آتشبس احتمالی اعلام کردند.
عزت الرشیق، عضو دفتر سیاسی حماس هم گفته اطلاعات مربوط به باز شدن گذرگاه مرزی رفح یا آتشبس موقت درست نیست.
پیش از این، رویترز به نقل از منابع خود نوشته بود مصر، اسرائیل و امریکا به آتشبس موقت دست یافتهاند و گذرگاه رفح ساعاتی باز خواهد شد. این گذرگاه، تنها نقطه عبور میان مصر و نوار غزه است.
پیشینه تنش میان اسرائیلیها و فلسطینیها به درازای تاریخ است و دو طرف در این درگیریها هزاران نفر کشته داده اند. اما از زمانی که کشور مستقل اسرائیل در سال ۱۹۴۸ ایجاد شد، دو طرف روز خوشی ندیده اند.
دولت اسرائیل ۷۵ سال پیش در ۱۴ می سال ۱۹۴۸ ایجاد شد تا رویاها و امیدهای دیرپای یهودیان را برآورده کند. یهودیها همواره آرزو داشتند که سرزمین مستقل خود را داشته باشند و روزی هم به سرزمین آبایی خویش بازگردند که امپراتوری روم باستان از آن گرفته بود.
حاکمان امپراتوری روم که بزرگترین امپراتوری را از سوریه تا اسکاتلند در اختیار داشتند و از ۷۰۰ سال پیش از میلاد تا ۴۷۶ سال بعد از میلاد حاکمیت کردند، یهودیها را از سرزمین فلسطین رانده بودند. هرچند شمار معدودی از یهودیان در این منطقه در خاورمیانه همچنان مانده بودند، اما بیشتر آنها به سراسر جهان و بیشتر اروپا و خاور میانه آواره شده بودند.
ایجاد کشور مستقل اسرائیل تا قرن ۱۹ بیشتر در آرزوهای یهودیان بود.
اما با روی کار آمدن امپراتوری بریتانیا و تصرفاتش در سراسر جهان از خاورمیانه تا آسیا، تلاشها برای ایجاد دولت مستقل اسرائیل آنهم در سرزمین فلسطین شدت گرفت.
بریتانیا در سال ۱۹۱۷ میلادی با صدور اعلامیه تاریخی «بالفور» از آنچه حمایت لندن از ایجاد «خانه ملی برای یهودیان» در فلسطین می خواند، اعلام حمایت کرد. در شرایطی که سرزمین فلسطین جزء قلمرو و تحت کنترل امپراتوری عثمانی بود، گروه کوچکی از مردم یهود در آن زندگی می کردند و اما بیانیه بالفور به یک جنبش جهانی برای بازگشت یهودیان به فلسطین انجامید. آرتور جیمز بالفور که در سال ۱۹۱۷ وزیر خارجه بریتانیا بود، وزن بزرگی در سطح بینالمللی قلمداد میشد و بیانیه او سنگبنا تشکیل دولت یهود را گذاشت.
بیانیه بالفور در واقع نامه کوتاه وزیر خارجه وقت بریتانیا است که به یک رهبر یهودی سرشناس بریتانیایی نوشته بود. اما ۳۱ سال طول کشید تا این نامه در عمل محقق شود و براساس آن، اسرائیل در سال ۱۹۴۸ در خاورمیانه ایجاد شود.
در این نامه ۶۷ کلمهای لرد بالفور به لرد والتر روتشیلد، سیاستمدار یهودی که عضو مجلس عوام بریتانیا بود، مینگارد: «بریتانیا به ایجاد خانه ملی برای یهودیان در سرزمین فلسطین سیاست مثبت دارد.»
اهمیت نامه از آن جهت است که سه سال بعد از آغاز جنگ جهانی اول نگاشته شد که به پایان امپراتوری عثمانی انجامید که قیومیت فلسطین را داشت و با فروپاشی عثمانی، اکنون دیگر قیومیت سرزمین فلسطین داشت به بریتانیای کبیر واگذار می شد.
با آنهم این سیاست با واکنشهای تند جهان عرب و مردم فلسطین مواجه میشود که بینتیجه میماند.
آنچه اما آرزوها و تلاشها برای تقویت جنبش صهیونیسم با محور ملیگرایی یهود و ایجاد و حفاظت از دولت یهودی را رمق بیشتر میبخشد، فاجعه هولوکاست است.
بعد از کشتار هولوکاست در جریان جنگ دوم جهانی که به قتل عام نژادی بیش از شش میلیون یهودی انجامید، اراده یهودیها و حامیان آنها به ایجاد دولت مستقل در سرزمین فلسطین شدت بیشتر هم گرفت.
سه سال بعد از پیروزی نیروهای متفقین بر آلمان نازی، دولت اسرائیل به حمایت سازمان ملل متحد در فلسطین تشکیل می شود.
مجمع عمومی سازمان ملل متحد در ۲۹ نوامبر ۱۹۴۸ به تقسیم فلسطین میان دولت یهود و عرب رای داد که براساس آن، اورشلیم یا بیتالمقدس به عنوان پایتخت تحت یک رژیم بین المللی خارج از کنترل اسرائیل یا فلسطین اداره شود. یهودها با این تصمیم ملل متحد موافقت کردند اما عربها مخالفت ورزیدند. آنها به این بیانیه عنوان نکبه را دادند که به معنای فاجعه است.
پس از آن بود که درگیریهای پراکنده و پیوستهای آغاز شد و سپس حمله پنج ارتش عرب به اسرائیل رخ داد که منجر به شکست آنها و پیروزی قاطع اسرائیل شد.
اسرائیل ظرف دو سال تا رسیدن به آتش بس در سال ۱۹۴۹، تسلطش بر قلمروی فلسطین را بیشتر گسترش داد که فقط کرانه باختری در همسایگی اردن و غزه در کنار مصر باقی ماند و اورشلیم هم میان دو طرف مورد مناقشه باقی ماند. صدها هزار فلسطینی مجبور به ترک یا فرار از سرزمینهایشان شدند و اقتدار اسرائیل بر این سرزمینها بیش از پیش محکمتر شد.
استدلال فلسطینیها این است که پیش از بیانیه بالفور ۹۷ درصد زمینها در این سرزمین متعلق به آنها بوده و ۶۵۰ هزار عرب در این قلمرو زندگی می کردند در حالی که شمار یهودیان تنها هشتاد هزار نفر بود.
دو طرف با تلاش جامعه جهانی بارها پای میز مذاکره نشسته اند. موافقتنامه صلح اسلو در سال ۱۹۹۳ میان اسرائیل و سازمان آزادیبخش فلسطین بزرگترین پیشرفت در زمینه رسیدن به صلح در این سرزمین بوده است. در نتیجه این پیمان، زمینه ایجاد تشکیلات خودگردان فلسطین فراهم شد با این امید که این اداره به حکومت مستقل فلسطین در کنار اسرائیل ظرف پنج سال آینده تبدیل شود. اما درگیریها و اختلافات درونی هم در اسرائیل و هم در سرزمینهای فلسطین چنین ارتقایی را اجازه نداد.
