مجله تایم روز چهارشنبه، ۳۱ اسد، مقالهای از زرلشت حلیمزی منتشر کرد که در آن آمده است زنان افغانستان پس از روی کار آمدن طالبان بهیکباره حقوق مدنی خود را از دست دادهاند.
نویسنده بریتانیایی افغانتبار میگوید کامالا هریس با اتخاذ موضع قوی در مورد حقوق زنان میتواند روابط ایالات متحده با افغانستان را به گونهای تنظیم کند که زنان افغان را در اولویت قرار دهد.
خانم حلیمزی با اشاره به محدودیتهای شدید طالبان بر زنان و دختران، توضیح میدهد که تفسیر نادرست طالبان از شریعت به شدت مشارکت زنان در جامعه را محدود کرده است و بسیاری این وضعیت را «آپارتاید جنسیتی» مینامند.
او به تأثیرات منفی وحشتناک این آپارتاید در افغانستان اشاره کرده و میافزاید که کشور به دلیل فقر شدید، از بین رفتن مشاغل، سقوط جامعه مدنی و رسانهها، و یکی از پایینترین رتبههای شاخص توسعه انسانی، به شدت آسیب دیده است.
نویسنده تصریح میکند که با وجود تهدیدات امنیتی و محدودیتهای گسترده، زنان افغان به مقاومت ادامه میدهند و در خیابانها شعار «نان، کار، آزادی» سر میدهند.
او میپرسد با احتمال پیروزی کامالا هریس در انتخابات ریاستجمهوری، آیا زنان افغان میتوانند در کاخ سفید یک حامی داشته باشند؟ حلیمزی معتقد است هریس میتواند حمایت جهانی از حقوق زنان، از جمله زنان افغان، را تقویت کند.
انتخابات ریاستجمهوری ایالات متحده در تاریخ ۵ نوامبر ۲۰۲۴ (۱۵ عقرب ۱۴۰۳) برگزار خواهد شد. کامالا هریس در انتخابات ۲۰۲۴ ایالات متحده به عنوان نامزد دموکراتها برای ریاستجمهوری به رقابت خواهد پرداخت. در این انتخابات، او تلاش خواهد کرد تا با برنامههای خود و سیاستهای پیشرفته، از جمله مسائل مرتبط با حقوق بشر و حقوق زنان، حمایت عمومی را جلب کند.
نویسنده مجله تایم پیشنهاد میکند که هریس میتواند بودجه بشردوستانه ایالات متحده به افغانستان را برای کمک به سازمانهای حمایت از زنان افزایش دهد و همچنین به ارائه پناهندگی به زنان افغان در معرض خطر طالبان دوباره متعهد شود.
نویسنده همچنین یادآور میشود که حدود هفت هزار افغان به ایالات متحده تخلیه شدهاند و آینده آنها هنوز نامشخص است. او بر این باور است که هریس میتواند با تصویب قانون تنظیم افغانستان در کنگره، آینده این افراد را با اطمینان بیشتری تضمین کند.
خانم حلیمزی معتقد است که هریس میتواند به عنوان اولین رئیسجمهور پس از جیمی کارتر، افغانستان را صرفاً از دریچه ژئوپلیتیک نبیند و بر اهمیت حقوق زنان تأکید کند.
در پایان، مقاله بر این نکته تأکید میکند که زمانی که زنان سرکوب نشوند و بتوانند آموزش ببینند و کار کنند، افغانستان با ثباتتر و مردم آن موفقتر خواهند بود.
