سفارت افغانستان در ناروی تعطیل میشود
سفارت افغانستان در ناروی اعلام کرد که در ۱۲ سپتامبر(۲۲ سنبله) به کار خود پایان میدهد و دروازه آن بسته میشود. در اعلامیه گفته شده که سفارت به درخواست حکومت ناروی بسته میشود.
سفارت افغانستان در ناروی اعلام کرد که در ۱۲ سپتامبر(۲۲ سنبله) به کار خود پایان میدهد و دروازه آن بسته میشود. در اعلامیه گفته شده که سفارت به درخواست حکومت ناروی بسته میشود.
این دومین سفارت افغانستان در اروپا است که به دستور کشور میزبان بسته میشود. این هفته سفارت افغانستان در لندن نیز اعلام کرد که به دستور حکومت بریتانیا تعطیل میشود.
در بیانیه سفارت توضیح داده نشده که علت تصمیم حکومت ناروی چیست. به نظر میرسد که تصمیم طالبان برای باطل کردن خدمات قنسولی سفارتهای افغانستان در اروپا بر تصمیم حکومت ناروی نیز تاثیر گذاشته است.
شماری از سفارتهای افغانستان اعلام کرده بودند که به رغم دستور طالبان به کار خود ادامه خواهند داد. اما، مشخص نبود که در صورت عدم اعتبار اسناد صادر شده قنسولی این نمایندگی در کابل، چطور میتوانند به ارائه خدمات ادامه دهند.
سفارت افغانستان در اسلو گفته است جایداد سفارت و اموال آن را به وزارت خارجه ناروی تسلیم میکند.
گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در پنجاهوهفتمین نشست این شورا گفت طالبان با نقض حقوق بشر به ویژه حقوق زنان، به شرایط مشمئزکننده دهه ۹۰ میلادی بازگشته است. ریچارد بنت از اعضای این شورا و کشورهای منطقه خواست برای پاسخگو کردن طالبان اقدام کنند.
شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد برای بررسی وضعیت حقوق بشری چندین کشور از جمله افغانستان پنجاهوهفتمین نشست خود را ژنو سوئیس برگزار کرده است.
ریچارد بنت، گزارشگر ویژه حقوق بشر این سازمان با ارائه گزارشی از وضعیت حقوق بشری افغانستان گفت زبان و کردار گروه طالبان یکسان شده و این گروه، هرگونه افکار و رفتار ناهمسو با خود را تحمل نمیکند.
آقای بنت تاکید کرد که وضعیت حقوق بشری در افغانستان برای همه شهروندان بهویژه زنان و دختران، اقلیتهای قومی، زبانی و مذهبی به شدت محدود شده است.
گزارشگر ویژه حقوق بشر ملل متحد با اشاره به وضع قانون جدید امر به معروف طالبان تاکید کرد که اقدامات گروه طالبان بر جامعه و نسلهای آینده تاثیر خواهد گذاشت.
او گفت: «در افغانستان اقلیتهای قومی، مذهبی و زبانی با موج جدیدی خشونتها روبرو هستند. آنها نمیتوانند از هویت خود بهرمند شوند یا هویت خود را ابراز کنند.»
ریچارد بنت از وضعیت کودکان و سالمندان تحت حاکمیت طالبان، اجرای مجازات بدنی و تهدیدات در برابر خبرنگاران ابراز نگرانی کرد.
آقای بنت با تاکید بر پاسخگویی متناسب با وضعیت کنونی افغانستان گفت عدم مجازات و پاسخگویی طالبان را جسورتر کرده است.
اتحادیه اروپا روز دوشنبه گفت که قانون جدید امر به معروف طالبان «ضربه جدی» دیگری به حقوق زنان و دختران افغان است و این اتحادیه نمیتواند آن را تحمل کند. این تحادیه گفت این قانون محدودیتهای شدید بر زندگی افغانها را تأیید کرده و توسعه میدهد.
این اتحادیه در بیانیهای که روز دوشنبه منتشر کرد، گفت: «ما مراقب تضعیف حقوق بشر و اصول دموکراتیک خواهیم بود، به ویژه در مناطقی که رژیمهای استبدادی این ارزشهای جهانی را تهدید میکنند.»
اتحادیه اروپا با توجه به شرایط بد حقوق بشری در افغانستان و اعمال محدودیتهای شدید بر زنان و دختران افغان، خواهان تمدید ماموریت گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد افغانستان شده است.
در بیانیه این اتحادیه آمده است: «به همین دلیل است که ما در این جلسه قطعنامهای را برای تمدید مأموریت گزارشگر ویژه در مورد افغانستان پیشنهاد میکنیم.»
این اتحادیه گفت شرایطی که طالبان در افغانستان به وجود آورده است، به ویژه محدودیتهای شدیدی که بر آموزش و کار زنان و دختران افغان وضع شده، «توجه کامل» شورای حقوق بشر سازمان ملل را ایجاب میکند.
در ویدیویی که به افغانستان اینترنشنال رسیده است قاری سمیعالله، آمر جنایی طالبان در ولسوالی ینگیقلعه ولایت تخار به رابطه جنسی خارج از ازدواج با یک زن اعتراف میکند. در ویدیوی جداگانه، لحظاتی از رابطه جنسی این مقام طالبان با یک زن دیده میشود.
در ویدیوی اعتراف این مقام طالبان میگوید که باشنده ینگیقلعه و آمر جنایی فرماندهی پولیس این ولسوالی است. او میگوید که حدود یک و نیم ماه است که با این زن ارتباط دارد و تا کنون سهبار او را در فرخار دیده است.
او در پاسخ به سوال فردی که از او تحقیق میکند میگوید که حوالی ساعت هشت و نیم صبح به او زنگ زده و قرار ملاقات گذاشته است. این مقام طالبان افزود که با او و یک زن دیگر در محلی که دقیقا نمیدانست رستوران است، غذا خورده و سپس با او «زنا» و «لبچوشی» کرده است.
در تصویر که باشندگان محل بهصورت پنهانی گرفتهاند، دیده میشود که این مقام محلی طالبان در محلی در بیرون رستوان کوکچه که با حصار نی احاطه شده، ابتدا یک زن جوان را در آغوش میکشد و سپس اقدام به سکس میکند.
باشندگان ولایت تخار به افغانستان اینترنشنال گفتند که قاری سمیعالله روز چهارشنبه، هفتم سنبله، توسط مردم محل در رستوران کوکچه، محل ملاقات او با آن زن، در ولسوالی فرخار دستگیر شد.
به گفته منابع، این مقام محلی طالبان اکنون همراه با دو زن در پیوند با این رویداد در زندان این گروه به سر میبرد.
باشندگان ولایت تخار میگویند که مقامات طالبان از قدرت دولتی و «ثروت بادآورده» خود سوءاستفاده کرده و به ازدواجهای متعدد و روابط خارج از ازدواج روی آوردهاند.
این در حالی است که وزارت امر به معروف و نهی از منکر طالبان بهطور گسترده محدودیتهای شدیدی را علیه شهروندان افغانستان اعمال کرده است. این وزارتخانه با اجرای قوانین سختگیرانه و افراطی، زندگی اجتماعی و شخصی مردم را به شدت کنترول میکند.
پیش از این نیز مقامات طالبان به روابط جنسی خارج از ازدواج و تجاوز بر زنان و پسران جوان متهم شدهاند. برخی از این مقامات بدون محکمه و پاسخگویی به زندگی با امکانات دولتی ادامه میدهند. با این حال دادگاه عالی طالبان روزانه با انتشار خبرنامههایی از مجازات شهروندان افغانستان به اتهامهای متفاوت به ضرب شلاق و حبسهای کوتاه، میانمدت و دراز مدت خبر میدهد.
کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل اعلام کرد که نزدیک به نیمی از ۱۴.۸ میلیون کودک پناهنده واجد شرایط آموزش در جهان، از آموزش محروماند. این سازمان از کشورهای جهان خواست برای رفع نیازمندیهای آموزشی کودکان پناهنده تا ۲۰۳۰ تلاشها را افزایش دهند.
کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل روز دوشنبه (۱۹ سنبله) در گزارشی گفت که با گذشت پنج سال از راهاندازی استراتژی آموزش برای پناهندگان تا سال ۲۰۳۰، علیرغم پیشرفتها در زمینه آموزش، چالشهای مهمی باقی مانده است.
این سازمان گزارش داد که نزدیک به ۱۵ میلیون کودک پناهنده در سراسر جهان وجود دارند که ۷.۲ میلیون این کودکان به دلایل مختلف از جمله ناامنی، نبود سیاستهای آموزشی فراگیر، محدودیتهای ظرفیت و موانع زبانی، به آموزش دسترسی ندارند.
این گزارش نشان میدهد که نابرابریهای جنسیتی در دسترس به آموزش برای پناهندگان همچنان ادامه دارد و بیش از ۶۰۰ هزار کودک و نوجوان اوکراینی آواره، به دلیل جنگ جاری در کشورشان، همچنان از آموزش محروم ماندهاند.
فیلیپو گراندی، رئیس کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل گفت: «آموزش با کاهش احتمال بارداری نوجوانان و ازدواج زودهنگام مرتبط است و به دختران امکان میدهد سرنوشت خود را شکل دهند. برای پسران به کاهش احتمال رفتارهای پرخطر منجر میشود.»
این درحالی است که پس از حاکمیت دوباره طالبان بر افغانستان، ۲.۵ میلیون دختر از فراگیری آموزش محروم شدهاند. این گروه دختران را از رفتن به مکتب بالاتر از صنف ششم، دانشگاههای دولتی و خصوصی و آموزشگاههای خصوصی منع کرده است.
با وجود درخواستهای مکرر برای لغو ممنوعیتهای آموزشی و تحصیلی برای دختران در افغانستان، طالبان پاسخ مثبت نداده است.
انتشارات آکسفورد پژوهشی به قلم ستاره محمدی، پناهنده افغان و ماریا اوسالیوان، استاد دانشگاه دیکین استرالیا، درباره تعدیل حقوق بینالملل پناهندگان در ارتباط به «جابهجایی داخلی» نشر کرد. پژوهش از بازگرداندن پناهجویان به کشورهایشان انتقاد میکند.
این تحقیق روز دوشنبه، ۱۹ سنبله، تحت عنوان «بازنویسی اسکان مجدد داخلی از منظر پناهجویان - تجربه زیسته پناهجویان در افغانستان» در «فصلنامه پژوهشی پناهندگان» توسط انتشارات دانشگاه آکسفورد منتشر شد.
در این تحقیق آمده است سیاستهای کنونی کشورها در رابطه «جابهجایی داخلی»، بدون توجه به واقعیتهای عینی زندگی پناهجویان اعمال میشود و عواقب بدی به دنبال دارد.
جابهجایی یا اسکان مجدد داخلی چیست؟
جابهجایی یا اسکان مجدد داخلی در حقوق بینالملل پناهندگی به شرایطی گفته میشود که در آن کشور میزبان یک پناهجویی که از خطر و آزار و اذیت از کشور خود فرار کرده، از او میخواهد به یک منطقه «امن» در داخل کشور خود بازگردد.
در چنین مواقعی، دادگاه تشخیص میدهد که پناهجو هرچند از آزار و اذیت در بخشی از کشور خود فرار کرده، باید به بخش دیگری از آن که از آزار و اذیت در امان باشد، بازگردانده شود.
در چنین پروندههایی، نهادهای مهاجرت کشورهای میزبان، روندی را زیر نام «ارزیابی معقولیت» انجام میدهند که در آن تشخیص داده میشود آیا امکان بازگشت یک پناهجو به نقطهای دیگر از کشور خودش وجود دارد یا خیر. در این روند، امنیت و ثبات، آزادی و دسترسی به حقوق، شرایط اجتماعی و اقتصادی برای پناهجو در مکان مورد نظر بررسی میشود.
انتقادهای نویسندگان پژوهش
نویسندگان پژوهش دانشگاه آکسفورد استلال میکنند که اصل جابهجایی داخلی اغلبا بدون توجه به واقعیتهای عملی زندگی پناهجویان به کار گرفته میشود و نتایج نادرستی را به همراه دارد.
در این پژوهش آمده که انتقال پناهجویان از روستاهای دورافتاده به شهرهای بزرگ با در نظر نگرفتن تفاوتهای فرهنگی و منطقهای، از مشکلات اصل جابهجایی داخلی است.
نویسندگان پژوهش منتشرشده در انتشارات آکسفورد همچنین میگویند که اصل اسکان مجدد داخلی اغلب در کشورهای ثروتمند و صنعتی و بدون توجه به شرایط کشورهای درگیر در جنگ و ناپایداری آنها اعمال میشود. مقاله تاکید دارد که این اصل، تحت تاثیر نگرش غربمحور کشورهای قدرتمند است و باید مورد بازبینی قرار گیرد.
نویسندگان همچنین معتقدند که در تصمیمگیریهای مربوط به جابهجایی داخلی، اغلب به شرایط اجتماعی، اقتصادی و حقوق بشری که ممکن است بر زندگی پناهجویان تاثیر بگذارد، توجه نمیشود.
آنها همچنین گفتند که جابهجایی داخلی در واقع یک امر «اجباری» است چرا که پناهجو در حالی که یک بار از کشور خود فرار کرده، بار دیگر بدون تمایل خودش، به آنجا بازگردانده میشود.
در پژوهش دانشگاه آکسفورد، به عنوان نمونه پرونده پناهجویی یک مهاجر از قوم هزاره افغانستان در استرالیا بررسی شده است. دادگاهی در استرالیا پس از بررسی پرونده این مهاجر افغان، بر اساس اصل اسکان مجدد داخلی نتیجه گرفت که به جای اعطای پناهندگی، این فرد میتواند به بخشی از کشورش برگردد که در آنجا با تهدید جدی مواجه نخواهد بود.
نویسندگان پژوهش معتقدند که دادگاه بدون توجه به شرایط اقتصادی و محدودیتهای فرهنگی و زبانی، این تصمیم را درباره پناهجوی افغان گرفته است.
پیشنهادها
پیشنهاد این پژوهشگران این است که اصول اسکان مجدد داخلی و دیگر اصول حقوق پناهندگی باید با توجه به شرایط واقعی پناهجویان بازنویسی شوند.
آنها تاکید کردند که تصمیمگیریها نباید تنها برپایه اطلاعات رسمی و دولتی صورت گیرد، بلکه باید به تجربیات واقعی پناهجویان نیز توجه شود.
در مقاله همچنین آمده است که در ارزیابی اسکان مجدد، باید به معیارهای حقوق بشر نیز توجه شود، بهویژه در شرایطی که پناهجویان با نابرابریهای اجتماعی و اقتصادی مواجه میشوند.
نویسندگان همچنین استدلال میکنند که اصل جابهجایی داخلی نباید در موقعیتهای پس از درگیری یا درگیریهای مداوم در مورد کشورهایی مثل افغانستان که وضعیت سیاسی و امنیتی آنها ناپایدار و غیرقابل پیشبینی است، اعمال شود.
