پولیس ایران میگوید مهاجران بدون مدرک اقامت تحت تعقیب اند
یک مقام ارشد پولیس ایران میگوید 'اتباع غیرمجاز'، تحت پیگرد قرار دارند و کسانی که این افراد را بهکار بگیرند، مرتکب جرم میشوند.
قاسم رضایی، معاون فرمانده پولیس ایران، روز سه شنبه در نشستی در ولایت کرمان گفت: «اتباع غیرمجاز تحت تعقیب پولیس قرار دارند.»
خبرگزاری ایرانی تسنیم از معاون فرمانده پولیس ایران نقل کرده که پولیس در سراسر ایران برای شناسایی و برخورد با این موارد اقدام میکند.
در ماههای اخیر، فشارها بر شهروندان افغان بدون مدرک و نیز کارفرمایان آنها در ایران شدت یافته است. پولیس ایران از مردم نیز خواسته است هنگام اجاره خانه یا انجام معاملات، نسبت به هویت وسند اقامت آنها حساسیت نشان دهند.
بر اساس آمار نهادهای بینالمللی، ایران از آغاز سال جاری خورشیدی بیش از یک میلیون و ۲۰۰ هزار شهروند افغانستان را از خاک خود اخراج کرده است.
سخنگوی وزارت امر بهمعروف طالبان روز سهشنبه از بازداشت شش دانشجوی دانشگاه کابل به ظن آنچه او «ترویج غیرمستقیم افکار الحادی» گفته، خبر داد.
سیفالاسلام خیبر گفته این افراد از قبل بهدلیل «نشانههای آشکار انحراف فکری» تحت تعقیب بودند و پس از تحقیقات لازم، بازداشت شدند.
سخنگوی وزارت امر بهمعروف طالبان روز سهشنبه، ۱۴ اسد، در صفحه اکس خود نوشت که وزارت مذکور در دو ماه گذشته اقدامات عملی «علیه جریانهای فکری و فرهنگی گوناگون» انجام داده و سه تن از تبلیغ کنندگان جریانهای فکری «خارجی» را بازداشت کرده است.
سیفالاسلام خیبر هشدار داده است که به «هیچکس اجازه داده نمیشود که در سایه نظام اسلامی، ارزشهای اعتقادی این گروه را زیر سوال ببرد».
جزئیات بیشتری در مورد هویت این دانشجویان ارائه نشده است.
پیش از این در نهم سرطان، وزارت امر به معروف طالبان دو کارمند موسسه فرهنگی-مذهبی «نما رسانه» را به علت «افکار الحادی، دعوت به دین مسیحیت و فمینیسم» در کابل بازداشت کرد.
طالبان از آغاز قدرتگیری تاکنون هرگونه فعالیت اقلیتهای مذهبی و عقیدتی را سرکوب کرده است و به گفته دیدبان حقوقبشر، با سیاستهای این گروه، افغانستان به کابوسی برای آزادی مذهبی و دیگر حقوق اساسی بشر تبدیل شده است.
بررسی این سازمان حقوق بشری نشان میدهد که طالبان، حقوق اقلیتهای مذهبی و افرادی را که با تفسیر سختگیرانه این گروه از اسلام همخوانی ندارند، به شدت نقض کرده است.
به نقل از این سازمان، شیعیان، صوفیان، احمدیها، هندوها، سیکها، مسیحیان و دیگر اقلیتهای مذهبی در افغانستان تحت تهدید خشونت و آزار و اذیت قرار دارند.
پیش از این در اواسط ماه ثور سال گذشته، کمیسیون آزادی مذهبی امریکا نسبت به «وخامت» آزادی مذهبی در افغانستان تحت حاکمیت طالبان هشدار داد و گفت طالبان همچنان به اجرای تفسیر سختگیرانه خود از شریعت ادامه میدهد و آزادی مذهب یا عقیده را نقض کردهاست.
منابع به افغانستان اینترنشنال خبر دادند که اداره طالبان به ساکنان شهرک پولیس در کابل دستور داده تا از این منطقه بیرون شوند.
به گفته منابع، طالبان به ساکنان ۲۵۰ خانه گفته است که اسناد آنها «نامعتبر» است و باید خانههای خود را تخلیه کنند.
مقامهای طالبان تاکنون رسما در این مورد اظهارنظر نکردهاند.
با این حال، منابع میگویند که طالبان هشدار داده است که اگر ساکنان شهرک پولیس بیرون نشوند، خانههایشان ضبط خواهد شد.
برخی از ساکنان شهرک پولیس به بخش پشتوی افغانستان اینترنشنال گفتهاند که ماموران طالبان از یک ماه گذشته در حال بازرسی خانههای این شهرک بودهاند.
گفته شده طالبان برای ساکنان شهرک پولیس در کابل یک کمیته تشکیل داده است.
یکی از ساکنان این شهرک به افغانستان اینترنشنال گفت طالبان دلایلی ارائه میدهد که غیرقابل قبول است؛ برای مثال به برخی گفتهاند: «شما جوان هستید، باید خانههای خود را تخلیه کنید.»
او میگوید طالبان میخواهد با بیرون کردن مردم از شهرک پولیس، افراد خود را جابجا کند.
ساخت شهرک پولیس در سال ۱۹۸۴ میلادی با بودجه وزارت داخله وقت در زمینی به مساحت ۱۸۱ هکتار انجام شد و در حال حاضر صدها خانواده در آن زندگی میکنند.
این شهرک عمدتا محل سکونت خانوادههای افسران پولیسی است که در دوران حکومت نجیبالله، رئیس جمهور سابق افغانستان کشته شدند.
ساکنان این شهرک شکایت دارند که در حدود چهار دهه گذشته در این شهرک زندگی کردهاند، اما اکنون به آنها گفته شده است که آنجا را ترک کنند.
به گفته منابع، طالبان ساکنان شهرک پولیس را تهدید کرده است که درباره اخراج اجباری با رسانهها و سازمانها صحبت نکنند و هیچ شکایتی هم در این مورد نداشته باشند.
یکی دیگر از ساکنان شهرک پولیس گفته است: « طالبان دروازه خانههایمان را میکوبند، زن و بچههایمان را به زور بیرون میکنند، اموالمان را تصاحب میکنند. این دیگر ظلم نیست، این نسلکشی خاموش است.»
او مدارکی را به افغانستان اینترنشنال فرستاد که نشان میدهد سی سال در این منطقه ساکن بودهاند و آپارتمان متعلق به آنهاست. با این حال او میگوید که طالبان گفته است: «شما پنجشیری هستید، اینجا جای شما نیست.»
یافتههای تازه اسوشیتدپرس نشان میدهد که جعل اسناد، تجویز نادرست واکسن، استخدام کارکنان بیتجربه و کمسواد، موانع فرهنگی، روند ریشهکنی فلج اطفال را در افغانستان با چالشهای جدی مواجه کرده است.
افغانستان و پاکستان دو کشوری است که تاکنون بیماری فلج اطفال در آن متوقف نشده است.
کارزار ریشهکنی فلج اطفال که از سال ۱۹۸۸ بدینسو از سوی سازمان بهداشت جهانی و شرکایش آغاز شد، بهرغم موفقیتهای چشمگیر در بسیاری از نقاط جهان، در افغانستان و پاکستان بهدلیل چالشهای متعدد به بنبست رسید است.
افغانستان و پاکستان تنها کشورهایی در جهان هستند که انتقال ویروس فلج اطفال تاکنون در آن متوقف نشده است؛ کارزار جهانی ریشهکنی فلج اطفال در دهه گذشته بیشترین تمرکز و بودجه خود را به این دو کشور اختصاص داده است.
اسوشیتدپرس با استناد به برخی اسناد، گفتههای کارکنان و کارشناسان فلج اطفال گزارش داده است که در این دو کشور، مسئولان مدارک مرتبط به واکسیناسیون را جعل کردهاند، افراد نامناسب را برای واکسیناسیون انتخاب کردهاند، تیمها را در طول کمپینهای گسترده به مناطق موردنظر اعزام نکردهاند.
در این گزارش آمده که در افغانستان و پاکستان بیاعتمادی گسترده به واکسنها وجود دارد، سیستمهای بهداشتی و زیرساختهای این دو کشور ضعیفند، روستاهای دورافتاده سخت قابل دسترسی هستند، برخی مراجع فرهنگی و مذهبی مخالفت با واکسیناسیون دارند، و صدها کارمند فلج اطفال و نیروهای امنیتی به دلیل ارتباط با ابتکار جهانی هدف حملات قرار گرفته و کشته شدهاند.
در چندین مورد مرتبط به افغانستان و پاکستان، مقامات سازمان جهانی بهداشت گزارش کردهاند که «واکسندهندگان مدیریت واکسن را نمیدانستند» و واکسیناسیون به درستی انجام نشدهاند.
گزارش ماه آگوست ۲۰۱۷ از قندهار افغانستان نشان میدهد مقامات محلی و دیگران در انتخاب واکسندهندگان دخالت کردهاند، «که منجر به انتخاب داوطلبان کمسن و بیسواد شده است.»
بر مبنای یافتههای اسوشیتدپرس، تیمهای واکسیناسیون در افغانستان با عجله کار میکردند و «هیچ برنامهای برای نظارت یا سرپرستی وجود نداشت.»
یک تیم واکسیناسیون نوزاد در افغانستان در سال ۲۰۱۷ فقط نیمی از منطقه تعیینشده را پوشش داد و ۲۵۰ خانواده کاملا از واکسیناسیون جا ماندند. بزرگان روستا گفتند حداقل دو سال هیچکس به آنجا مراجعه نکرد.
کارکنان و مقامات بهداشتی افغانستان و پاکستان این مشکلات را تایید کرده و گفتهاند که تلاشهای خانه به خانه برای واکسیناسیون با موانع فرهنگی، شایعات بیاساس درباره واکسنها و فقر و جابهجایی مردم در منطقه مواجه است.
یکی از کارکنان به اسوشیتدپرس گفت: «اکثر مواقع وقتی برای واکسیناسیون به در خانه میرویم، سرپرست خانه یا مرد خانه نیست.» و افزود: «بسیاری افراد ناراحت میشوند که غریبهای در را بزند و با زن خانه صحبت کند.»
در جنوب شرق افغانستان، مادری که پنج فرزند دارد، میگوید خودش مایل است کودکانش را علیه فلج اطفال واکسینه کند اما شوهر و دیگر مردان خانواده دستور دادهاند واکسیناسیون رد شود.
آنها به شایعات غلطی باور دارند که میگوید واکسن باعث عقیم شدن کودکان میشود. زن که نخواست نامش فاش شود، گفت: «اگر اجازه بدهم، کتک میخورم و از خانه بیرونم میکنند.»
با اینحال دکتر جمال احمد، مدیر بخش فلج اطفال سازمان جهانی بهداشت، معتقد است که مقامات طی ۱۲ تا ۱۸ ماه آینده میتوانند انتقال فلج اطفال را پایان دهند. هدف نهایی ریشهکنی سال ۲۰۲۹ تعیین شده است.
این کمپین اعلام کرده که امسال باید حدود ۴۵ میلیون کودک در پاکستان و ۱۱ میلیون کودک در افغانستان واکسینه شوند. کودکان معمولا برای واکسینه کامل به چهار دوز دو قطرهای نیاز دارند.
بودجه سالانه این ابتکار حدود یک میلیارد دالر است و جز گرانترین برنامههای بهداشت عمومی است. امسال امریکا از سازمان جهانی بهداشت خارج شده و دونالد ترامپ کمکهای خارجی را قطع کرده است. مقامات سازمان بهداشت به طور خصوصی گفتهاند تأمین مالی دشوار خواهد بود.
سویا کلوسر، استاد بهداشت بینالملل در دانشگاه جانز هاپکینز، گفت پاکستان و افغانستان چند دهه پیش مقاومت کمتری نسبت به واکسیناسیون داشتند. اکنون مردم از تمرکز بر فلج اطفال و کمبود کمک برای بیماریهایی مانند سرخک و سل عصبانی هستند و این موجب نظریههای توطئه شده است.
وزارت صنعت و تجارت اداره طالبان اعلام کرده است که هیئتی بلندپایه از جمهوری تاتارستان، یکی از جمهوریهای خودمختار فدراسیون روسیه، به کابل سفر کرده و با مقامهای این اداره دیدار کرده است.
در رأس این هیئت، اولیگ کوروبچینکو، معاون نخستوزیر و وزیر صنعت و تجارت تاتارستان، حضور دارد. براساس اعلام طالبان، در این دیدار، بر گسترش همکاریهای اقتصادی، سرمایهگذاری در پروژههای زیربنایی و آغاز طرحهای مشترک میان دو طرف تأکید شده است.
عبدالغنی برادر، معاون اقتصادی ریاستالوزرای طالبان، در این نشست گفته است که اداره طالبان از سرمایهگذاری خارجی در افغانستان استقبال میکند و برای اجرای پروژههایی در بخشهایی چون ساخت جاده، تونل، شبکه آبرسانی، سدسازی، خانهسازی و صنایع شیمیایی آمادگی دارد.
یکی از موضوعات مطرحشده در این دیدار، طرح انتقال آب از رود پنجشیر به کابل بوده است.
اولیگ کوروبچینکو نیز در این نشست گفته است که پس از تصمیم روسیه برای بهرسمیت شناختن طالبان، مسیر همکاریهای اقتصادی با افغانستان هموارتر شده و شرکتهای صنعتی همراه او در این سفر، علاقهمند به حضور در پروژههای زیربنایی، انرژی و صنایع سبک هستند.
در ترکیب این هیئت، نمایندگانی از شرکتهای بزرگ صنعتی تاتارستان از جمله شرکت موترسازی کاماز، شرکتهای ساختمانی و فعالان بخش نفت و گاز حضور داشتهاند.
این دیدار در شرایطی انجام شده که روسیه از جمله کشورهاییست که طالبان را بهعنوان قدرت حاکم در افغانستان پذیرفته است.
روزنامه تاگس انتسایگر چاپ زوریخ نوشته است که طالبان با ایجاد موانع بر سر راه اخراج مهاجران دارای سوءپیشینه، تلاش میکند کشورهای غربی را «شبیه آلمان» به تعامل مستقیم وادار سازد.
این روزنامه در گزارشی گفته است که با وجود تصمیم دولت سوئیس برای ازسرگیری اخراج مهاجران افغان، هیچیک از این تلاشها به نتیجه نرسیده و مقامهای طالبان با تغییر ناگهانی شرایط ورود، مانع از بازگشت اتباع افغانستان شده است.
به نوشته این روزنامه، نخستین تلاش عملی دولت سوئیس برای اجرای سیاست بازگرداندن مهاجران افغان دارای سوءپیشنه در دسامبر ۲۰۲۴ بینتیجه ماند. سال گذشته، یک مرد افغان که به جرم کیفری محکوم شده بود، از سوی پولیس سوئیس با پرواز از طریق استانبول به کابل منتقل شد. اما مقامهای طالبان، با وجود ارائه کامل اسناد و مدارک سفر از سوی دولت سوئیس، از ورود این فرد به خاک افغانستان جلوگیری کردند و هیچ توضیحی در اینباره ارائه ندادند.
تلاش بعدی مقامهای سویسی برای نمایش این اخراج بهعنوان «بازگشت داوطلبانه» از طریق تماس ویدیویی نیز نتیجه نداد و این فرد، بار دیگر همراه با مأموران، به سویس بازگردانده شد.
روزنامه نوشته است که از آن زمان تا کنون، هیچ مورد دیگری از اخراج مهاجران به افغانستان موفق نبوده است. اداره فدرال مهاجرت سوئیس (SEM) تأیید کرده است که طالبان شرایط پذیرش اتباع بازگرداندهشده را بهشکل چشمگیری تغییر داده است. به گفته این نهاد، در حال حاضر حدود بیست نفر دیگر در فهرست اخراج قرار دارند، اما اجرای این تصمیمها به دلیل عدم همکاری طالبان، متوقف شده است.
دامیان مولر، سناتور حزب لیبرال سوئیس (FDP)، در واکنش به بنبست پیشآمده خواستار آغاز گفتوگوی مستقیم با طالبان شده است. او گفته است که دولت سوئیس باید کارمندان اداره مهاجرت را از اسلامآباد به کابل منتقل کند تا زمینه تماسهای منظم با مقامهای طالبان فراهم شود. مولر همچنین پیشنهاد کرده است که نمایندگان قنسولی طالبان برای تسهیل روند بازگشت مهاجران به سوئیس دعوت شوند؛ پیشنهادی که بهگفته او، مشابه اقدام اخیر دولت آلمان است که با میانجیگری قطر و همکاری نمایندگان طالبان، نخستین اخراج مهاجران افغان را عملی ساخت.
آلمان اخیرا اعلام کرده که برای تسهیل روند اخراج مهاجران، با میانجیگری قطر، اجازه داده است که دو نماینده طالبان بهصورت غیررسمی در امور قنسولی در سفارت افغانستان در برلین فعالیت کنند، بدون آنکه این اقدام به معنای بهرسمیتشناختن طالبان باشد.