اتحادیه اروپا ۱۴ میلیون یورو کمک تازه به افغانستان اختصاص داد

اتحادیه اروپا اعلام کرد که برای پشتیبانی از مردم افغانستان ۱۴ میلیون یورو کمک اضافی اختصاص داده است.

اتحادیه اروپا اعلام کرد که برای پشتیبانی از مردم افغانستان ۱۴ میلیون یورو کمک اضافی اختصاص داده است.
در وبسایت این اتحادیه آمده است که ۶ میلیون یورو از این مبلغ به «برنامه توانمندسازی جوامع افغانستان» داده میشود؛ برنامهای که با همکاری برنامه انکشافی سازمان ملل، سازمان خواربار و زراعت، سازمان بینالمللی مهاجرت و دفتر مبارزه با مواد مخدر و جرایم سازمان ملل اجرا میشود.
با این کمک تازه، سهم اتحادیه اروپا در این برنامه به ۲۱ میلیون یورو میرسد.
اتحادیه اروپا همچنین ۸ میلیون یوروی دیگر را برای همکاری با نهاد زنان سازمان ملل اختصاص داده است. این پول برای خدمات حمایتی و حیاتی به زنان و دختران، از جمله محافظت و مشاوره روانی و اجتماعی، به مصرف خواهد رسید.
با این مبلغ، تعهد اتحادیه اروپا در این بخش به ۲۳ میلیون یورو افزایش یافته است.
این تصمیم در حالی گرفته شده که افغانستان با خشکسالی، سیلابها، زلزله اخیر و بازگشت گسترده مهاجران از ایران و پاکستان روبهرو است.

مقامهای ایرانی در نشست اخیر گروه محلی «راهبرد راهحل برای پناهندگان افغان» گفتهاند که جامعه جهانی و کشورهای غربی در قبال میلیونها پناهنده افغان در ایران مسئولیتهای خود را انجام ندادهاند.
نادر یاراحمدی، رئیس سازمان ملی مهاجرت ایران، اعلام کرده که سهم کشورهای غربی در پشتیبانی از ایران «ناکافی و غیرموثر» بوده است. او تأکید کرده است که بخش اصلی بار پناهندگان طی پنج دهه گذشته بر دوش ایران مانده است.
همچنان محمد حسنینژاد پیرکوهی، از مقامهای وزارت خارجه ایران، نیز کشورهای اروپایی را به نقض تعهدات بینالمللی و تشدید مشکلات از طریق تحریمها و رویکردهای سیاسی متهم کرده است.
پیش از این شماری از کارشناسان مهاجرتی تاکید کردهاند که تهران با برجسته کردن این موضع تلاش دارد فشار بیشتری بر کشورهای غربی وارد کند تا کمکهای مالی و فنی بیشتری برای رسیدگی به وضعیت پناهندگان افغان اختصاص یابد.
ایران خود در ماههای اخیر به دلیل اخراج گسترده مهاجران افغان با انتقادهای بینالمللی روبهرو بوده است؛ اقدامی که به گفته سازمان ملل، دهها هزار کودک و خانواده را در شرایط دشوار قرار داده است.

چند مهاجر افغان که با نامه پذیرش و حمایت آلمان در مهمانخانههای اسلامآباد بهسر میبرند، به افغانستان اینترنشنال گفتند پولیس پاکستان فشارها علیه این پناجویان را تشدید کرده است.
به گفته منابع، پولیس پاکستان روز یکشنبه به هتلی در منطقه اف-۸ یورش برد و شماری از خانوادههای مهاجر را بازداشت کرد.
یک منبع، تصویری را از جریان یورش پولیس به اقامتگاه مهاجران فرستاد که نشان میدهد یک کودک از ترس بیهوش شده است.
مهاجران گفتند که دستکم در پنج روز گذشته، پولیس به هتلهای دیگر در همین منطقه برای بازداشت مهاجران افغان یورش برده است.
به گفته مهاجران، نیروهای مسلح پولیس پاکستان با رعب و وحشت وارد اتاقهای مهاجران میشوند و خانوادهها از جمله زنان و کودکان را بازداشت میکنند.
یک مهاجر گفت که پولیس در مواردی «قفل دروازههای اتاقها و پنجرهها را شکسته و مهاجران را لتوکوب و تحقیر کرده است.» علاوه بر این، «حاجی کمپ» نیز که مهاجران به آنجا منتقل میشوند، امکانات مناسبی برای نگهداری مهاجران به ویژه زنان، کودکان و بیماران ندارد.
مهاجران همچنین از عدم دسترسی به خدمات بهداشتی و کمبود غذا در این اردوگاه شکایت داشتهاند.
یک مهاجر گفت: «پولیس حتی اجازه نمیدهد که مهاجران وسایل خود را جمع کنند.»
این مهاجران پس از بازداشت، به «حاجی کمپ» منتقل میشوند و در صورت عدم رهایی، پس از طی مراحل از آنجا به افغانستان اخراج میشوند. مهاجران گفتند که آنجا نیز با تحقیر و آزار و اذیت ماموران پاکستانی مواجه میشوند.
به گفته منابع، برخی از این خانوادهها اکنون به افغانستان اخراج شدهاند.
در این هتلها مهاجرانی زندگی میکنند که نامه پذیرش برنامه مهاجرت دولت آلمان را دارند. آنها عمدتا، کارمندان جیآیزید (سازمان همکاریهای بینالمللی آلمان)، مدافعان حقوق بشر، زنان، وکلای مدافع و قضات حکومت پیشیناند.
این مهاجران از ترس انتقامجویی و آزار و اذیت طالبان، پس از دریافت نامه پذیرش آلمان به پاکستان فرار کردهاند.
یک مهاجر افغان که در یکی از این هتلها به سر میبرد، گفت پناهجویان شب و روز در ترس بازداشت بهسر میبرند. او گفت: «پولیس با بیرحمی شدید با مهاجران برخورد میکند.»
این مهاجر گفت برخی از خانوادهها، روز را در پارکها و بیرون از مهمانخانهها سپری میکنند چرا که احتمال یورش پولیس و بازداشت بیشتر است. هرچند به گفته او، پولیس در مواردی شبهنگام نیز برای بازداشت مهاجران به مهمانخانهها یورش میبرد.
شکایت از بیتوجهی دولت آلمان
مهاجران افغان در پاکستان میگویند در حالی که افغانهای دارای نامه پذیرش آلمان و کارمندان سابق جیآیزید، روزها پس از بازداشت در «حاجی کمپ» بهسر میبرند، دولت آلمان هیچگونه اقدامی نمیکند.
پولیس پاکستان ماه گذشته حدود ۴۵۰ نفر از افغانهای دارای نامه پذیرش آلمان را بازداشت کرد. آلمان توانست پس از پادرمیانی، جلو اخراج ۲۴۵ نفر را بگیرد. با این حال، پاکستان ماه گذشته بیش از ۲۰۰ مهاجر دارای نامه پذیرش آلمان را به افغانستان اخراج کرد.
حکومت آلمان بعدا در اواخر ماه اسد اعلام کرد که در حال رایزنی با اسلامآباد است تا ۲۱۱ افغان اخراج شده دوباره به پاکستان بازگردند.
پیش از این، این مهاجران ویزای خود را به گونه ماهوار یا هر چند ماه بعد تمدید میکردند. اما پاکستان حدود سه ماه پیش، تمدید ویزای مهاجران افغان را نیز متوقف و بازداشت آنها را تشدید کرد.
مقامهای آلمانی تاکنون درباره تشدید بازداشت و آزار و اذیت مهاجران افغان که نامه پذیرش این کشور را دارند، چیزی نگفتهاند.

نماینده پیشین مجلس نمایندگان، با انتقاد از رزا اوتانبایوا گفت نماینده تازه سازمان ملل باید بر بنیاد اساسنامه آن عمل کرده و با همه جریانها برابر گفتگو کند. به گفته فوزیه کوفی، اگر یوناما در برابر طالبان قاطع میبود، وضعیت زنان افغانستان تغییر میکرد.
فوزیه کوفی، نماینده پیشین پارلمان افغانستان، روز یکشنبه ۱۶ سنبله در واکنش به پایان ماموریت سهساله روزا اوتانبایوا، فرستاده ویژه دبیرکل سازمان ملل برای افغانستان، در شبکه اجتماعی اکس نوشت که وضعیت کنونی افغانستان نیازمند یک نماینده ویژه سرسخت، صریح و اصولی برای یوناما است.
او تأکید کرد که انتظار میرود آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل، و رزماری دیکارلو، معاون سیاسی او، فردی را بهعنوان نماینده ویژه تعیین کنند که حاضر باشد با همه طرفها کار کند و اصول منشور ملل متحد را بهعنوان یک اولویت اساسی و غیرقابل مذاکره رعایت کند.
خانم کوفی همچنین با انتقاد از عملکرد گذشته یوناما در افغانستان گفت که این نهاد بیشتر برای بقای خود عمل کرده است. او افزود که اگر یوناما در برابر طالبان موضع محکمتری اتخاذ میکرد، وضعیت کشور، بهویژه برای زنان، میتوانست متفاوت باشد.

گماشته طالبان در ریاست شرکت برشنا، از بانک جهانی، اتحادیه اروپا و شماری از کشورها خواست که پروژههای ناتمام خود در بخش برق را از سر بگیرند. عبدالباری عمر، گفت مسئله برق یک نیاز انسانی در عصر کنونی است و این روند نباید سیاسی شود.
عبدالباری عمر، رئیس گماشتهشده طالبان در شرکت دولتی برشنا، روز یکشنبه ۱۶ سنبله، در نشستی برای جلب سرمایهگذاری در بخش برق در کابل گفت: «ما پروژههای زیادی داریم که در نظام پیشین توسط بانک جهانی و اتحادیه اروپا تمویل میشد، اما زمانیکه نظام ما به قدرت رسید، این پروژهها نیمهکاره باقی ماند.»
او از نهادهای بینالمللی کمککننده و کشورها خواست که بخش برق را سیاسی نکنند و تنها بر پایه نیازهای انسانی با آن برخورد کنند.
آقای عمر افزود: «افغانها جزئی از جمعیت جهاناند و بر همین اساس باید در چارچوب تمام قوانین بینالمللی، در این بخش با آنان تعامل درست صورت گیرد.»
این اظهارات در حالی مطرح میشود که طالبان برعکس، خواستهای جامعه جهانی را نادیده گرفته و محدودیتها و ممنوعیتهای شدیدی را بر زندگی عمومی مردم در افغانستان اعمال کرده است.
محدودیت بر حقوق زنان، جلوگیری از آموزش دختران، اقدامات ضد آزادی بیان، بیتعهدی به برگزاری انتخابات و بیاعتنایی به ارزشهای دموکراتیک، از دید جامعه جهانی دلایل اصلی انزوای این گروه محسوب میشود.
جامعه جهانی بارها هشدار داده است تا زمانی که طالبان وضعیت استبدادی در افغانستان را پایان ندهند و حقوق همه اقشار جامعه، از جمله زنان، را برنگردانند، راهی برای تعامل با این گروه باز نخواهد شد.
به دلیل سیاستهای سختگیرانه طالبان، افغانستان با انزوای اقتصادی، فقر، گرسنگی، بحران انسانی و دشواریهای جدی در عرصه سرمایهگذاری روبهرو است.
بخش زیادی از برق افغانستان از بیرون تأمین میشود و این کشور وابسته به واردات از اوزبیکستان، تاجیکستان و ایران است. وابستگی افغانستان به برق وارداتی سبب شده که افغانستان همواره با کمبود انرژی و قطعیهای طولانی، بهویژه در برخی فصلها، روبهرو باشد.
با وجود گذشت چهار سال از حاکمیت طالبان و تکرار وعدههای زیاد، مشکل کمبود برق همچنان پا برجاست. طبق گزارشها، طالبان سالانه بین ۲۲۰ تا ۲۸۰ میلیون دالر برای خرید برق از کشورهای همسایه هزینه میکند.
با این وجود، گزارشها نشان میدهند که حدود ۶۰ درصد مردم افغانستان از دسترسی به برق محروم هستند.

سفیر افغانستان در سوئیس میگوید، برای افغانستان زیر حاکمیت طالبان، ما به کسی مانند «رزا لوکزامبورگ» نیاز داشتیم تا بهعنوان نماینده سازمان ملل برای آزادی و عدالت دادخواهی کند. به گفته نصیر احمد اندیشه، اما در عوض «رزا آتانبایوا» آمد که دوره کاریاش کاملاً ناامیدکننده بود.
نصیر احمد اندیشه روز یکشنبه ۱۶ سنبله، با نشر پیامی در شبکه اکس از ماموریت سهساله نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل و رئیس یوناما انتقاد کرد و نوشت مهم است که نماینده بعدی سازمان ملل فردی فعالتر و دوراندیشتر باشد.
رزا لوکزامبورگ متولد ۱۸۷۱، زنی آزادیخواه و انقلابی بود که بهخاطر، دفاع از دموکراسی و آزادی کارگران شناخته میشود. او چند بار زندانی شد و سرانجام در سال ۱۹۱۹ در برلین کشته شد. او به نمادی از زنان مبارز و آزادیخواه تبدیل شده است.
پیش از این نیز انتقادهایی از کارکرد نماینده سازمان ملل در افغانستان صورت گرفته بود.
نصیر احمد فایق نماینده افغانستان در سازمان ملل در ۲۷ حوت ۱۴۰۳ با انتقاد از عملکرد رزا اوتونبایوا گفت او نتوانسته از صلاحیتهایی که شورای امنیت تفویض کرده، به درستی استفاده کند.
او گفته بود یوناما باید برای «دیالوگ ملی» و تشکیل حکومت فراگیر در افغانستان گام بردارد.
فوزیه کوفی، عضو سابق مجلس نمایندگان افغانستان نیز به تاریخ ۵ ثور ۱۴۰۴، از گفتوگوهای «پشت درهای بسته» یوناما با طالبان انتقاد کرد. خانم کوفی گفت مردم افغانستان از تصمیمگیریهای پشت پرده خسته شدهاند و هر طرحی برای افغانستان تنها زمانی موفق خواهد بود که فراگیر، شفاف، و مبتنی بر خواست و نیاز مردم باشد.
شماری از زنان معترض افغان به تاریخ ۵ قوس ۱۴۰۳، در پیامی به مناسبت روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان، از بیتفاوتی سازمان ملل به ویژه یوناما انتقاد کردند. آنان گفتند که جامعه جهانی و یوناما تاکنون اقدام جدی و موثر در برابر «جنایات ضد بشری» طالبان نداشتهاند.
آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل رزا اوتونبایوا را در سپتامبر ۲۰۲۲ به عنوان نماینده ویژه خود برای افغانستان تعیین کرد. او همچین ریاست هیئت معاونت سازمان ملل متحد (یوناما) را برعهده داشت.
رزا اوتونبایوا بین ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۱ میلادی رئیسجمهور قرغیزستان بود و چند دوره وزیر خارجه این کشور بود.
ماموریت رزا اوتونبایوا، روز شنبه، ۱۴ سنبله، در افغانستان پایان یافت.
