مدتهاست که فعالیت بدنی در مطالعات متعدد با کاهش خطر زوال عقل ارتباط داده شده است، بهحدی که مجله پزشکی بریتانیایی «لنست» در سال ۲۰۲۴، آن را یکی از ۱۴ عاملی دانست که مسئول پیشگیری یا به تعویق انداختن حدود ۴۵ درصد موارد زوال عقل است.
این پژوهش که با اشتراک بیش از ۴۸۰ هزار نفر در سراسر بریتانیا انجام شده و نتایج آن در مجله علمی انجمن پزشکی امریکا منتشر شده است، بیش از ۱۳ سال وضعیت سلامتی اشتراککنندگان را دنبال کرده است.
پژوهشگران این مطالعه دریافتهاند کسانی که بایسکل سواری را بهعنوان شیوه حملونقل انتخاب کردهاند، ۱۹ درصد کمتر در معرض ابتلا به انواع زوال عقل قرار گرفتهاند.
دکتر جو ورگس، استاد نورولوژی دانشگاه استونی بروک نیویارک، میگوید: «این نخستین بار است که مطالعهای نشان میدهد بایسکل سواری نه تنها خطر زوال عقل را کاهش میدهد، بلکه با بزرگتر شدن هیپوکامپ [بخشی از مغز که مسئول حافظه و یادگیری است] نیز همراه است.»
با این حال، پژوهشگران هشدار دادهاند که این نتایج به معنای تأثیر مستقیم بایسکل سواری بر پیشگیری از زوال عقل نیست، زیرا مطالعه از نوع مشاهدهای بوده است.
بر اساس دادههای این پژوهش، پیادهروی نیز با کاهش ۶ درصدی خطر زوال عقل همراه بوده است.
پژوهشگران و متخصصان تأکید میکنند که ورزش منظم از جمله بایسکل سواری، با بهبود سلامت قلبیعروقی، افزایش جریان خون به مغز، تقویت انعطافپذیری عصبی و بهبود متابولیسم میتواند اثرات مثبتی بر سلامت مغز داشته باشد.
آنان توصیه میکنند افراد کمتحرک پیش از آغاز بایسکل سواری با پزشک مشورت کنند و فعالیت خود را با مسیرهای کوتاه و ایمن شروع کرده و سپس به تدریج آن را افزایش دهند.
طبق توصیه سازمان جهانی بهداشت، بزرگسالان باید هر هفته دستکم ۷۵ تا ۱۵۰ دقیقه فعالیت شدید داشته باشند.
به گفته کارشناسان، حتی بایسکل سواری یک یا دو بار در هفته نیز میتواند مفید باشد و گزینههای جایگزین مانند بایسکل سواری ثابت در خانه نیز میتواند برای افراد نگران از ایمنی ترافیک مناسب باشد.