طالبان یک زن و هفت مرد را در کابل شلاق زد

ماموران طالبان یک زن و هفت مرد را به اتهام قاچاق و فروش مواد نشئهآور و «فرار از منزل» در کابل شلاق زدند. دادگاه طالبان آنها را به ۱۰ تا ۳۹ ضربه شلاق و هفت ماه تا دو سال حبس تنفیذی محکوم کرده است.

ماموران طالبان یک زن و هفت مرد را به اتهام قاچاق و فروش مواد نشئهآور و «فرار از منزل» در کابل شلاق زدند. دادگاه طالبان آنها را به ۱۰ تا ۳۹ ضربه شلاق و هفت ماه تا دو سال حبس تنفیذی محکوم کرده است.
دادگاه عالی طالبان روز یکشنبه، ۱۳ میزان در خبرنامهای نوشت که محکمه مبارزه با مواد مخدر این گروه در کابل شش نفر را به اتهام قاچاق و فروش «تابلیتکا، تابلیت زیکب و چرس» به ضرب شلاق مجازات کرد.
همچنین، محکمه ابتدائیه کابل یک زن و یک مرد را به اتهام «فرار از منزل» شلاق زد. هر یک از این دو نفر به ۳۵ ضربه شلاق و دو سال حبس محکوم شدند.
طالبان در دهم میزان اعلام کرد که طی یک هفته ۱۸ نفر، بهشمول هفت زن را به اتهامهای مختلف در ولایتهای خوست، کاپیسا و میدانوردک شلاق زده است. به گفته طالبان، این افراد به دلایلی چون رابطه جنسی خارج از ازدواج و فرار از منزل مجازات شدند.
بهرغم مخالفت سازمانهای بینالمللی با مجازات بدنی و شکنجه متهمان، طالبان در چهار سال سلطه بر افغانستان، صدها نفر را به ضرب شلاق در ملاء عام مجازات کرده است. این گروه شلاق زدن را «دستور شریعت اسلامی» مینامد.

فرمانده مرزبانی خراسان رضوی اعلام کرد ورود مهاجران افغان به ایران از مرزهای این استان در نیمه نخست امسال نسبت به مدت مشابه در سال گذشته دو برابر افزایش یافته است. مجید شجاع گفت در شش ماه اول امسال بیش از ۴۰ هزار افغان هنگام ورود غیرمجاز، در مرز شناسایی و اخراج شدند.
فرمانده مرزبانی خراسان رضوی روز یکشنبه در یک نشست خبری اعلام کرد در نیمه نخست سال گذشته خورشیدی از ورود ۱۹ هزار مهاجر افغان جلوگیری شده بود اما این رقم در سال جاری به دلیل اخراج گسترده و تلاش دوباره مهاجران برای ورود به ایران افزایش یافته است.
دستکم یکونیم میلیون مهاجر افغان در سال جاری میلادی از ایران و پاکستان اخراج شده اند. با این حال، به دلایل عمدتاً اقتصادی، مهاجرت افغانها به این کشورها همچنان ادامه دارد.
مهاجران افغان از طریق مرزهای میلک و دوغارون در خراسان رضوی و ماهیرود در خراسان جنوبی به افغانستان اخراج میشوند.
با وجود اجرای طرحهای اخراج مهاجران افغان، گزارشها نشان میدهد این سیاست جمهوری اسلامی موفق نبوده است.
در حال حاضر، روزانه بهطور میانگین دو تا سه هزار مهاجر افغان از گذرگاه دوغارون اخراج میشوند. افزایش دو برابری ورود غیرمجاز و ادامه تلاشها برای ورود، نشان میدهد اخراج مهاجران بدون حل مشکلات اقتصادی و اجتماعی آنان نتیجه پایدار نداشته است.
پیشتر ریچارد بنت، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل برای افغانستان هشدار داد که اقدامات ایران و پاکستان برای اخراج مهاجران افغان، خطر بیثباتی را افزایش میدهد. به گفته او اخراج افغانها خطر جدی آزار و خشونت علیه مهاجران را به همراه دارد.
کارشناسان سازمان ملل میگویند مهاجران پس از بازگشت به افغانستان در معرض عدم دسترسی به آموزش، بحران انسانی، قحطی و وخامت شدید شرایط زندگی قرار میگیرند.

وزارت اطلاعات و فرهنگ طالبان اعلام کرده است که در ولایت پنجشیر آزمونی درباره کتاب «توافقنامه دوحه» برگزار شده است. به گفته این وزارت، این برنامه با حضور حدود دوصد دانشآموز در ولسوالی آبشار و با همکاری ارگان نشراتی «المرصاد» برگزار شده است.
طالبان هدف از برگزاری این آزمون را «ترویج فرهنگ مطالعه، ایجاد رقابت سالم و افزایش آگاهی اسلامی جوانان» عنوان کرده و گفته است که در پایان برنامه، به برندگان تلفنهای هوشمند و جوایز دیگر اهدا شده است.
در اعلامیه وزارت اطلاعات و فرهنگ طالبان آمده است که این وزارت در پنجشیر قصد دارد برنامههای مشابهی را در دیگر ولسوالیها نیز برگزار کند تا به گفته مقامهای آنان، «ذهنیت اسلامی در میان جوانان تقویت شود».
توافقنامه دوحه، سندی است که در ۲۹ فبروری ۲۰۲۰ میان ایالات متحده امریکا و گروه طالبان در شهر دوحه قطر امضا شد.
طالبان در گذشته نیز آزمونهای مشابهی را در ولایتهای مختلف برگزار کردهاند؛ برنامههایی که اغلب با محوریت متون دینی یا سیاسی مورد تأیید این گروه راهاندازی شده است.
در بامیان، طالبان از صدها باشنده آزمونی درباره «فرمانهای هبتالله آخندزاده» برگزار کرد. در هرات، مأموران امر به معروف از کارمندان شفاخانه حوزوی خواستند در آزمونی دینی شرکت کنند که نخستین پرسش آن درباره «اطاعت از امیر» بود.
همچنین در ادارههای دولتی، طالبان آزمونهای ایدئولوژیک را بهصورت منظم اجرا میکنند و کارمندان را مکلف ساختهاند سالانه دوبار در چنین امتحانهایی شرکت کنند.

وزارت تحصیلات عالی طالبان تایید کرد که استفاده از موبایلهای هوشمند در دانشگاهها محدود شده است. ضیاالله هاشمی، سخنگوی این وزارت گفت این قدام با هدف جلوگیری از «مصروفیت بیش از حد» کارمندان و تاخیر در انجام کارها صورت گرفته است.
افغانستان اینترنشنال روز شنبه، ۱۲ میزان به استناد سندی از وزارت تحصیلات عالی طالبان گزارش داده بود که شورای رهبری این وزارت محدودیت تازهای بر استفاده از موبایلهای هوشمند برای استادان و کارمندان پایینتر از بست چهارم در دانشگاهها وضع کرده است.
در آن سند آمده بود که استفاده از موبایلهای هوشمند «باعث افزایش مشغولیت و پیچیدگی کارها» میشود.
همچنین در سند از استادان و ماموران بالاتر از بست سه درخواست شده است که استفاده از موبایلهای هوشمند را به تدریج کاهش دهند.
سخنگوی وزارت تحصیلات طالبان به تازگی گفته است که کارها در ریاستهای مربوطه از طریق تلفنهای دفتری، موبایلهای ساده و کمپیوترها انجام میشود و از اینرو نیازی به استفاده از تلفنهای هوشمند نیست.
ممنوعیت استفاده از موبایلهای هوشمند از سوی طالبان موضوع تازهای نیست.
ندامحمد ندیم وزیر تحصیلات عالی طالبان سهشنبه، اول میزان در دانشگاه هرات گفته بود که «ما» سه دشمن اصلی داریم: «کافر، منافق و موبایل». او توصیه کرده بود که استادان و دانشجویان باید از این پس از گوشیهای هوشمند استفاده نکنند، زیرا به باور او، این وسیله منبع «فسق و فجور» است و باید از میان برداشته شود.
افغانستان اینترنشنال حدود یکسال پیش، نیز بر اساس منابع معتبر از قندهار گزارش داده بود که هبتالله آخندزاده از شورای علمای طالبان خواسته بود تا راهی شرعی برای مسدود کردن این تلفنها پیدا کنند.
منابع گفته بودند هدف از این اقدام هبتالله، جلوگیری از تبلیغات مردم علیه طالبان، متوقفکردن انتقادها و خاموشکردن سخنانی است که این گروه آن را «فسادآمیز» مینامد. بر اساس اطلاعات به دست آمده هبتالله آخندزاده، رهبر طالبان با خدمات اینترنتی و استفاده از موبایلهای هوشمند مخالف است.
در همین راستا، خدمات سراسری مخابراتی و اینترنتی به فرمان هبتالله آخندزاده روز دوشنبه، هفتم میزان، قطع شد. این تصمیم با واکنشهای گسترده داخلی و بینالمللی همراه شد و پس از بیش از ۴۸ ساعت توقف، روز چهارشنبه نهم میزان دوباره در افغانستان وصل شد.
قطع خدمات موبایل و اینترنت اختلال گسترده زندگی عمومی را در پی داشت. در جریان دو روز گمرکها، میدانهای هوایی، بانکها، خدمات حواله پول و کار و بارها متوقف شده بود.
سخنگویان طالبان درباره دلیل قطعی سراسری خدمات موبایل و اینترنت و وصلشدن دوباره آن هیچ وضاحتی ندادند.

چند رسانه ایرانی گزارش دادهاند که در شماری از شهرهای تهران پایتخت این کشور، از جمله مهدیشهر و ملارد، مدارس دولتی از ثبتنام دانشآموزان افغان، حتا با اقامت قانونی در رشتههای ریاضی و تجربی خودداری کردهاند.
به گفته برخی خانوادههای مهاجر افغان در ایران، به آنها اعلام شده که فرزندانشان تنها تا صنف ششم اجازه تحصیل دارند و از مقطع متوسطه به بعد باید یا بهصورت آنلاین و با پرداخت شهریهای حدود ده میلیون تومان درس بخوانند، یا در رشتههای محدود غیر از ریاضی و تجربی ثبتنام کنند.
خبرگزاریهای «خبرآنلاین» و «فرهیختگان» با نشر این خبر نوشتهاند که در مهدیشهر، والدین افغان میگویند از آنان خواسته شده پرونده تحصیلی فرزندانشان را از مدارس فعلی تحویل بگیرند و با «رضایت شخصی» به مدرسهای حاشیهای منتقل شوند. گفته شده دانشآموزان افغان در این شهر در یک شیفت مختلط و جدا از دیگر دانشآموزان درس میخوانند.
در شهرستان ملارد، جایی که شمار زیادی از مهاجران قانونی افغان زندگی میکنند برخی از خانوادههای افغان از ثبتنام فرزندانشان در مدارس بازماندهاند. برخی از مادران ایرانی که همسر افغان دارند نیز گفتهاند حتی با وجود تابعیت ایرانیشان، فرزندانشان از تحصیل در مدارس دولتی محروم ماندهاند و پاسخ مقامهای آموزشی این بوده است: «میخواستید با اتباع ازدواج نکنید».
وزارت آموزش و پرورش ایران تاکنون بهطور رسمی به این گزارشها واکنش نشان نداده است، اما سخنگوی این وزارتخانه پیشتر گفته بود که ثبتنام مهاجران افغان باید در چارچوب ضوابط وزارت داخله انجام شود. در همین حال، نهادهای مدنی و فعالان آموزشی در ایران تصمیمهای محلی در این زمینه را «نقض آشکار حق تحصیل کودکان افغان» توصیف کردهاند.

جسد یک سرباز پولیس حکومت پیشین افغانستان پس از سه ماه و بیست روز مفقود شدن در شهر فراه پیدا شده است. خانواده این سرباز میگویند او را افرادی با کارت استخبارات طالبان از دروازه خانهاش برده بودند.
بر اساس گفتههای اعضای خانواده این سرباز، سه فرد مسلح با کارت هویت طالبان، این سرباز را از قریه ننگآب در مرکز ولایت فراه با خود بردند و از آن روز تا جمعه، یازدهم میزان برای مدت سه ماه و بیست روز، هیچ خبری از او در دست نبود.
این سرباز کشته شده، گلاحمد نام داشت و پیش از این در چارچوب پولیس ملی افغانستان در ولایت فراه انجام وظیفه میکرد.
به گفته امیر ارسلان برادر این سرباز، جسد او پس از جستوجوی طولانی و با اطلاع یک چوپان، توسط نیروهای استخبارات از زیر خاک پیدا شد.
امیر ارسلان به افغانستان اینترنشنال گفت که برادرش در زمان جمهوریت تسلیم شده، سلاحش را به طالبان سپرده و کارت عفو دریافت کرده بود. این سرباز حکومت پیشین، قبل از این برای کارگری چند بار به ایران رفته و آخرین بار در ماه رمضان گذشته به افغانستان برگشته بود.
امیر ارسلان برادر این سرباز گفت که طرف مقابل ما «استخبارات طالبان در فراه» است زیرا او را زنده برده و جسدش را نیز همین اداره به ما برگشتانده است.
از این سرباز پولیس، پنج فرزند، «سه پسر و دو دختر» به جا مانده است. خانوادهاش از مقامات طالبان خواسته است که موضوع کشته شدن این سرباز را تعقیب کنند و دادخواستشان را علیه اداره استخبارات طالبان در فراه پیگیری کنند.