والی طالبان در قندهار یک قطعه مخفی ۸۰۰ نفری ایجاد کرده است
بر پایه اطلاعات دریافتی افغانستان اینترنشنال، ملا شیرین، والی طالبان در قندهار، یک قطعه استخباراتی مخفی ۸۰۰ نفری ایجاد کرده است. این قطعه مخفی علاوه بر نظارت کامل بر فعالیتهای روزمره مردم، بر مناطق و مسیرهای تولید و قاچاق مواد مخدر نیز نظارت میکند.
ملا شیرین که یکی از نزدیکترین و معتمدترین افراد رهبر طالبان محسوب میشود، با استفاده از نفوذش، نوعی ساختاری موازی قدرت در قندهار ایجاد کرده است؛ ساختاری که حتا ادارههای امنیتی و استخباراتی طالبان نیز با آن موافق نیستند.
حضور ملاشیرین در حلقات خانوادگی و خصوصی ملاهبتالله، رهبر طالبان، نفوذ او را چند برابر کرده است. در قندهار بهویژه در ولسوالیهای ژیری و پنجوایی، دستور او مقدم بر هر قانون و فرمان رسمی است.
این قرابت ملا شیرین با ملاهبتالله، برایش نفوذ و جایگاهی داده است که حتا تصامیم وزارت دفاع طالبان، ریاست عمومی استخبارات و سایر نهادهای مرکزی را نیز تحت شعاع قرار داده است.
منابع به افغانستان اینترنشنال گفتهاند که او با استفاده از نفوذ فزایندهاش، در قندهار اقداماتی انجام میدهد که با هیچ مانع دولتی و دستوری رهبر طالبان مواجه نمیشود.
قطعه ۸۰۰ نفری ویژه؛ جزیره قدرت ملا شیرین
از حدود شش ماه پیش، ملا شیرین در قندهار یک قطعه ۸۰۰ نفری ویژه و مخفی با ماموریت استخباراتی ایجاد کرده است. این قطعه در ظاهر برای تأمین امنیت مقام ولایت و خود ملا شیرین معرفی شده، اما در عمل وظایفی چون تعقیب افراد مشکوک، نظارت، جمعآوری اطلاعات و بازداشتهای خودسرانه را پیش میبرد.
جنگجویان این قطعه، بهجای یونیفورم رسمی، لباسهای عادی و مشابه مردم محل میپوشند. هدف آنان، پنهانسازی هویت و سهولت در نفوذ در جامعه است؛ تا جایی که مردم نمیتوانند تشخیص دهند چه کسی فرد عادی و چه کسی عضو این قطعه است.
معاش اعضای این قطعه، از معاش نیروهای عادی طالبان بسیار بیشتر است؛ هر عضو ماهانه بین ۱۵ تا ۲۵ هزار افغانی دریافت میکند. این معاش بلند به هدف تعهد کامل اعضای قطعه و فعالیت مستمر آنان داده میشود.
منابع میگویند فعالیت این قطعه تنها محدود به شهر قندهار نیست، بلکه نشانههای حضور آنان در ولسوالیهای ژیری، پنجوایی، میوند، ارغنداب، شاهولیکوت و دیگر مناطق نیز دیده میشود.
اعضای این قطعه در مسیرها و محلهای کلیدی بهطور مخفی و خاموشانه فعالیت میکنند و مسیر عمومی رفتوآمدهای روزانه مردم را زیر نظر دارند.
باشندگان محل میگویند هرچند اعضای قطعه مخفی اند و دیده نمیشوند، اما حضور آنان در هرجایی حس میشود؛ آنان گفتوگوها، رفتوآمدها، تماسها، تجارت و تمام فعالیتهای روزمره مردم را زیر نظر دارند.
وظیفه اصلی این قطعه، نظارت بر زندگی روزانه هر فرد در منطقه است. افراد این گروه در بازارها، مسجدها، کاروانسراها، مراکز تجاری و حتی اطراف خانهها گشتوگذار میکنند.
به گفته منابع، هر فرد مشکوک تا روزها و حتا هفتهها تعقیب میشود؛ روابط، تماسها و فعالیتهای اجتماعیاش ثبیت میگردد و سپس گزارش آن به سران گروه داده میشود.
این قطعه به چند گروه کوچک تقسیم شده است که هرکدام رهبر خود را دارد. این رهبران نشستهای ماهانه منظم و گاهی نشستهای هفتگی برگزار میکنند.
در این نشستها فهرست افراد مشکوک ارائه شده و پلانهای نظارتی و دستورهای تازه عملیاتی مورد بحث قرار میگیرد. منابع تصریح میکنند بسیاری از افراد توسط همین قطعه بازداشت شده و در موارد زیاد با دستور مستقیم ملا شیرین در بازداشت باقی ماندهاند.
فعالیت این قطعه تا آن حد گسترش یافته که حتا اعضای طالبان که با حلقه ملا شیرین همنظر نیستند نیز زیر نظارت قرار میگیرند.
نظارت پنهان بر مسیرهای قاچاق مواد مخدر
اطلاعات دریافتی افغانستان اینترنشنال از منابع معتبر نشان میدهد که شماری از اعضای قطعه ۸۰۰ نفری ملا شیرین مأموریت دارند بر جریان داخلی و مسیرهای انتقال مواد مخدر نظارت کنند.
بر پایه اطلاعات، اعضای این قطعه در مناطقی که هیروئین، تریاک و شیشه تولید و قاچاق میشود، بهطور منظم رفتوآمد دارند؛ این مناطق شامل ژیری، پنجوایی، میوند و ارغنستان در ولایت قندهار است.
این قطعه، علاوه بر تأمین امنیت مسیرهای یادشده و کنترول رفتوآمد مردم، در مواردی حتی جلو فعالیت کسانی را نیز میگیرد که بیرون از حلقه نفوذ ملا شیرین به تجارت مشغولاند.
منابع آگاه میگویند هیچ نهاد مستقلی برای نظارت بر عملکرد این قطعه و پاسخگو ساختن اعضای آن وجود ندارد؛ موضوعی که نگرانی مردم را افزایش داده است. به باور آنان، این قطعه نه صرفا یک نیروی امنیتی، بلکه بخشی از ساختار گستردهتری از قدرت است که از هرگونه نظارت پنهان مانده است.
نگرانیهای فزاینده؛ مردم چه میگویند؟
باشندگان قندهار میگویند اگر اعضای قطعه ویژه ملا شیرین با کسی مشکل شخصی داشته باشند، بهراحتی او را به اتهامهای مختلف از جمله ارتباط با کشورهای خارجی بازداشت میکنند. مردم این وضعیت را «ظلم و خودکامگی» توصیف کردهاند.
یکی از باشندگان قندهار به افغانستان اینترنشنال گفت: «افراد این قطعه اگر با کسی بد باشند یا دشمنی داشته باشند، با اتهامات مختلف او را بازداشت میکنند. این وضعیت مردم را نگران کرده است زیرا نشان میدهد که طالبان یک حکومت واحد نیست، بلکه مجزا و پراکنده عمل میکند.»
طالبان؛ حکومت واحد یا مجموعه گروههای رقیب؟
هرچند تنش درونگروهی طالبان بر سر قدرت پدیده تازهای نیست، اما ایجاد چنین قطعهای از سوی ملا شیرین این شکافها را عمیقتر کرده است. وزارت دفاع و اداره استخبارات طالبان با فعالیت این قطعه مخالفت اند، اما هیچیک از مقامهای ارشد طالبان توانایی منحلکردن آن را نداشتهاند؛ زیرا ملا شیرین از نزدیکترین چهرهها به هبتالله بهشمار میرود.
این وضعیت نشان میدهد که در قندهار نوعی ساختار قدرت موازی درحال شکلگیری است؛ ساختاری که با تشکیل نیروهای موازی، گروههای مسلح شخصی و فعالیتهای خودمحورانه، درصدد تقویت جزیره قدرت است.
جزیرههای محلی قدرت و آینده مردم
شماری از تحلیلگران سیاسی هشدار میدهند هنگامی که یک والی بتواند قطعه ۸۰۰ نفری شخصی ایجاد کند، افراد مشکوک را بازداشت کند، رقبایش را زیر نظر بگیرد و در کنار ساختار رسمی دولت، ادارهای موازی بسازد، چنین وضعیتی زمینهساز بحرانهای سیاسی و اجتماعی در آینده خواهد بود.
حنا ربانی کهر، وزیر خارجه سابق پاکستان در حاشیه بیستوسومین همایش دوحه با هیلاری کلینتون، وزیر خارجه سابق امریکا دیدار کرد.
خانم ربانی با بیان اینکه روابط اسلامآباد و واشنگتن سالها زیر «سایه سنگین افغانستان» قرار داشت، گفت که این دیدار جنبه دوستانه و غیررسمی داشته است.
او در یادداشتی در شبکه اجتماعی اکس نوشت: «پس از ۱۳ سال، زمانی که روابط پاکستان و امریکا همواره تحت سایه سنگین مسئله افغانستان قرار داشت، دوباره با هیلاری کلینتون دیدار کردم. حالا میتوانیم لبخند بزنیم. مذاکره سختی در کار نبود، فقط گپوگفت و بحثهای غیررسمی سیاسی.»
اخیرا روابط میان ایالات متحده و پاکستان رو به گسترش بوده و امسال دونالد ترامپ، رئیسجمهور امریکا، میزبان مقامهای بلندپایه پاکستانی از جمله شهباز شریف، نخستوزیر پاکستان و عاصم منیر، فرمانده ارتش این کشور در کاخ سفید بوده است.
اسلامآباد و واشنگتن طی بیش از دو دهه گذشته در تحولات افغانستان نقشی مستقیم داشتهاند. امریکا با خروج کامل نیروهایش در سال ۲۰۲۱ به حضور نظامی خود پایان داد اما پاکستان همچنان بهعنوان یکی از بازیگران منطقهای شناخته میشود.
کمیسار حقوق بشر وزارت خارجه آلمان از تعلل حکومت فدرال برای انتقال پناهجویان افغان انتقاد کرده و گفته هماکنون ۱۵۰۰ افغان در پاکستان در انتظار انتقال به این کشور اند.
لارس کاستلوچی هشدار داد که این افراد با خطر مرگ مواجه هستند و خواستار تسریع روند انتقال پناهجویان افغان شده است.
این سیاستمدار حزب سوسیالدموکرات گفت: «اگر به وعدههای خود عمل نکنیم، این مسأله به اعتبار آلمان در جهان آسیب میزند.»
او هشدار داد: «ما باید اکنون همه نیروهای خود را بر روند انتقال متمرکز کنیم. وضعیت این افراد وحشتناک است و برای آلمان شرمآور خواهد بود اگر آنها را به حال خود رها کنیم.»
حکومت آلمان پیشتر برنامههای پذیرش پناهجویان را بهطور موقت متوقف کرده بود، اما در هفتههای اخیر شماری از پناهجویان افغان که دارای نامه پذیرش بودند، از پاکستان به آلمان منتقل شدند.
در تازهترین اقدام، حکومت آلمان هفته گذشته با یک پرواز چارتر، ۱۹۲ شهروند افغانستان را از اسلامآباد به شهر ارفورت منتقل کرد. این افراد شامل کسانی هستند که در افغانستان با نیروهای مسلح آلمان همکاری کردهاند و پس از بازگشت طالبان به قدرت، در پاکستان گیر افتاده بودند.
با اینحال شمار زیادی از افغانهایی که نامه پذیرش دارند، سالهاست در پاکستان در انتظار انتقال به آلمان هستند. آلمان میگوید روند پذیرش آنها نیازمند «بررسیهای امنیتی بسیار جدی» است.
اخیرا وزیر دفاع پاکستان هشدار داده است که اگر آلمان پناهجویان افغان ساکن این کشور را انتقال ندهد، به افغانستان اخراج خواهند کرد.
احمد شرع، رئیسجمهور موقت سوریه در نشستی در دوحه، درباره سابقه حضورش در گروههای تروریستی، گفت که تروریست کسی است که غیرنظامیان را هدف قرار میدهد. او گفت در بیش از دو دهه نبرد خود هرگز به غیرنظامیان آسیب نزده است. احمد شرع افزود در جنگهای افغانستان و عراق بیگناهان قربانی شدند.
رئیسجمهور موقت سوریه در بیستوسومین همایش دوحه گفت از نظر او تروریستها کسانی هستند که انسانهای بیگناه بهویژه کودکان و زنان را میکشند و با «روشهای نامشروع» به مردم آسیب میرسانند.
احمد شرع گفت: «ما جنگها را در افغانستان و عراق دیدهایم. همه کشتهشدگان بیگناه بودند و این همان قاتلاناند که دیگران را تروریست مینامند.»
او افزود: «فکر میکنم پس از ۲۵ سال، مردم امروز آگاهتر شدهاند که تروریست واقعی کیست و چه کسی شایسته این عنوان است.»
احمد شرع در پاسخ به پرسشی درباره نقش زنان در سوریه گفت که زنان این کشور توانمند شدهاند و حکومت میکوشد تا آنان بهطور کامل در دولت و پارلمان نقش داشته باشند.
محسن زنگنه، عضو مجلس شورای اسلامی، میگوید که در دو سال گذشته بیش از هزار شرکت و کارآفرین افغان و خانوادههای آنان ایران را ترک کرده و به شهرکهای صنعتی هرات و کابل بازگشتهاند.
آقای زنگنه، مشکلات ارزی را یکی از دلایل خروج کارآفرینان و شرکتهای افغان از ایران دانسته است.
او روز شنبه، ۱۵ قوس، در حاشیه یک نشست در مشهد گفت: «مشکل اصلی سرمایهگذاران افغان این بود که ارز خود را از طریق صرافی نقد کرده و از این طریق در ایران کارخانه ایجاد کرده بودند. لذا سازمان توسعه تجارت، سرمایهگذاری آنان را بهرسمیت نشناخته بود.»
آقای زنگنه میگوید که برای حل این مشکل دستور داده شد تا کارشناسان دادگستری جمهوری اسلامی، ارزش کارخانههای سرمایهگذاران افغان را ارزیابی کرده و بر مبنای قیمت روز میزان سرمایهگذاری آنان را مشخص کنند تا بدینترتیب سازمان توسعه تجارت ایران، آن را به عنوان سرمایهگذاری خارجی بپذیرد.
او گفت که در صورت نهایی شدن این تصمیم، سرمایهگذاران افغان تعهد دادهاند که تا «سه میلیارد دالر» طی سه تا چهار سال آینده در خراسان رضوی سرمایهگذاری کنند.
به گفته آقای زنگنه، هماکنون ۳۰۰ شرکت متعلق به سرمایهگذاران افغان در مشهد فعالیت میکند که «نشاندهنده توانمندی سرمایهگذاران افغان در این خطه است.»
این مقام ایرانی در حالی از خروج صدها شرکت و سرمایهگذار افغان از ایران یاد کرده است که جمهوری اسلامی با تسریع روند اخراج مهاجران افغان در ماههای اخیر تاکنون بیش از ۱.۵ میلیون افغان را اخراج کرده است.
ذبیحالله مجاهد، سخنگوی طالبان، اقدام استرالیا برای تحریم ۱۴۰ مقام و نهاد طالبان را «بیدلیل و ناعادلانه» خواند. آقای مجاهد گفت که طالبان هیچ معامله یا ارتباطی با استرالیا ندارد و نیازی هم به آن نمیبیند.
او افزود که کشورها به جای اتکا به «اطلاعات نادرست» و «مواضع بینتیجه»، باید واقعیتهای عینی افغانستان را درک کرده و مسیر تعامل با این کشور را انتخاب کنند.
آقای مجاهد همچنین از کشورها خواست که نسبت به افغانستان «قضاوت واقعبینانه» داشته و از اتخاذ تصمیمات و اقدامات ناعادلانه خودداری کنند.
همزمان، سیفالاسلام خیبر، سخنگوی وزارت امر به معروف طالبان، گفت که تحریمها علیه خالد حنفی خبری «تازه و تعجبآور نیست». به گفته او، کشورهایی مانند استرالیا نه به حقوق زنان اهمیت میدهند و نه به حقوق بشر باور دارند. او مدعی شد که این کشورها تلاش میکنند فرهنگ و رسوم خود را بر جامعه افغانستان تحمیل کنند. وی این اقدامات را «تمسخر ارزشهای دینی مردم افغانستان» خواند.
وزارت خارجه استرالیا جمعه تحریمهایی را علیه ۱۴۰ فرد و نهاد طالبان به شمول عبدالحکیم حقانی، قاضیالقضات، خالد حنفی، وزیر امر به معروف، ندامحمد ندیم، وزیر تحصیلات عالی و عبدالحکیم شرعی، وزیر عدلیه طالبان اعلام کرده است.
افراد تحریمشده متهم به نقض گسترده حقوق بشر و حقوق زنان هستند. پیشتر، استرالیا با شماری از کشورهای دیگر، پرونده مقامهای طالبان را به دادگاه بینالمللی کیفری لاهه ارجاع داده بود. دادگاه حکم بازداشت ملا هبتالله، رهبر طالبان، و عبدالحکیم حقانی، رئیس دادگاه عالی طالبان، را صادر کرده بود.
وزارت خارجه استرالیا اعلام کرد که برای پاسخگو کردن طالبان بهدلیل سرکوب زنان و دختران، یک چارچوب مستقل اعمال تحریم برای دستکم ۱۴۰ فرد و نهاد طالبان ایجاد کرده است. استرالیا نخستین کشور جهان است که چارچوب تحریمها علیه طالبان را به گونه مستقل در قانون ملی خود گنجانده است.
وزارت خارجه استرالیا گفته است که این چارچوب بهدلیل سرکوب جاری زنان و دختران، گروههای اقلیت و همه مردم افغانستان، توسط طالبان از آگست ۲۰۲۱ تاکنون، ایجاد شده است.
این چارچوب ١۴٠ فرد و نهاد طالبان را که پیش از این در فهرست تحریمهای شورای امنیت سازمان ملل متحد قرار داشتهاند، هدف قرار داده است.