جبهه آزادی افغانستان با نشر بیانیهای، خواهان ایجاد یک روند سیاسی بینالمللی برای پایان دادن به سلطه طالبان و زمینهسازی برای استقرار نظامی «دموکراتیک مبتنی بر رای مردم» در افغانستان شده است.
در این بیانیه که روز چهارشنبه ۱۹ قوس به مناسبت روز جهانی حقوق بشر منتشر شد آمده است که افغانستان کشوری بیگانه با ارزشهای جهانی حقوق بشر نیست و از نخستین دولتهایی بوده که اعلامیه جهانی حقوق بشر را امضا کرده است.
به گفته جبهه آزادی، دولت افغانستان در گذشته با پیوستن به هفت سند اساسی از ۹ کنوانسیون مهم حقوق بشری، از جمله میثاق حقوق مدنی و سیاسی، میثاق حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، کنوانسیون منع شکنجه، کنوانسیون محو تبعیض نژادی، کنوانسیون منع خشونت علیه زنان، کنوانسیون حقوق کودک و کنوانسیون افراد دارای معلولیت، تعهدات گستردهای در قبال حمایت و تقویت حقوق بشر پذیرفته بود.
با این حال، جبهه آزادی تاکید میکند که مردم افغانستان اکنون زیر سلطه رژیمی قرار دارند که نه محصول رای مردم است و نه به هیچیک از معیارهای حقوق بشری پایبند است.
در بیانیه آمده است که چهار سال پس از تسلط طالبان، این گروه بهگونه سیستماتیک و روزمره حقوق بنیادین مردم، از جمله حق انتخاب و مشارکت سیاسی، آزادی بیان و دسترسی به اطلاعات، حق کار، آموزش و رفتوآمد، آزادی مخابرات و مکالمات، و حق دسترسی به عدالت و مصونیت قانونی را نقض میکند.
جبهه آزادی وضعیت زنان افغان را «بیسابقه در تاریخ معاصر» توصیف کرده و میگوید که زنان و دختران نهتنها از حق آموزش و کار محروم شدهاند، بلکه کرامت انسانی آنان نیز بهطور آشکار نقض میشود. به باور جبهه آزادی، افغانستان در حال حاضر یگانه کشوری در جهان است که زنان در آن عملاً از حیات اجتماعی حذف شدهاند.
در بیانیه همچنان از عملکرد جامعه جهانی و سازمان ملل متحد انتقاد شده است. جبهه آزادی گفته است که سیاستهایی مانند تعامل سیاسی، نبود شفافیت در کمکهای بشردوستانه و تمرکز بر مدیریت بحران به جای پایان دادن به آن، عملاً به تقویت و تداوم سلطه طالبان منجر شده است.
در بخش دیگری از بیانیه، به وضعیت مهاجران و پناهجویان افغان در بیرون از افغانستان نیز اشاره شده و اخراجهای دستهجمعی، بدرفتاری و نقض آشکار کنوانسیونهای بینالمللی پناهندگی مورد انتقاد قرار گرفته است.
این جبهه مخالف نظامی طالبان، هشت پیشنهاد مشخص را به جامعه جهانی ارائه کرده است؛ از جمله ادامه روند بهرسمیت نشناختن طالبان، ایجاد یک روند سیاسی بینالمللی برای گذار از سلطه این گروه، مشروط ساختن کمکهای بشردوستانه، توقف اخراج مهاجران، حمایت از رسانهها، نهادهای مدنی و زنان، ایجاد سازوکار بینالمللی برای ثبت و پیگیری جرایم طالبان، تعیین نماینده ویژه سازمان ملل متحد برای روند صلح افغانستان و برسمیتشناسی آپارتاید جنسیتی در افغانستان.
وی افزود که داعش، القاعده، تحریک طالبان پاکستان و جداییطلبان بلوچ با مصونیت کامل در خاک افغانستان فعالیت میکنند.
آقای افتخار بدون نام بردن مستقیم از هند گفت که برخی عناصر فرصتطلب از این وضعیت سوءاستفاده کرده و حمایت مالی و لجستیکی از این گروهها به عمل میآورند.
او خطاب به طالبان هشدار داد که اگر نتواند مانع استفاده تروریستها از خاک افغانستان شوند، پاکستان از همه گزینههای موجود برای دفاع از خود استفاده خواهد کرد.
نماینده پاکستان همچنین از محدودیتهای روزافزون بر زنان و دختران افغان انتقاد کرد و گفت این محدودیتها هیچ ارتباطی با ارزشهای اسلامی و دینی ندارد.
طالبان همواره این اتهامات پاکستان را رد کرده است.
نماینده هند: ما حامی اصلی صلح و توسعه در افغانستان بودهایم
در این حال، یمپ. هاریش، نماینده دائم هند در سازمان ملل متحد در این نشست گفت که هند از نخستین کشورهایی بود که پس از زلزله به افغانستان کمک رساند و اخیراً ۲۰ دستگاه آمبولانس به این کشور اهدا کرده است.
وی با تاکید بر روابط تاریخی و تمدنی دهلینو با مردم افغانستان افزود که هند همواره حامی اصلی صلح، ثبات و توسعه در افغانستان بوده و بیش از ۵۰۰ پروژه توسعهای و ظرفیتسازی را در سراسر این کشور اجرا کرده است.
