مولانا هدایت الرحمان تېره شپه هغه وخت د پولیسو لهخوا نظر بند شو، چې د جماعت اسلامي په دفتر کې په کار بوخت و. نوموړي پرون په یوه خبری کنفرانس کې ویلي و، چې د جمعې په ورځ به په هغه پرلت کې ګډون او وینا کوي چې د تېرو شلو ورځو راهیسې روان دی.
تر هغه وړاندې تېره ورځ د بلوچستان پولیسو په پرلت کې د محسن داوړ د ګډون مخنیوی هم کړی و.
د چمن اوسېدونکي د بلوچستان د پولیسو دغه کار غندي او وايي، د پاکستان استخباراتي ادارې تل د پښتنو سیاسي مشران ځوروي او نه غواړي، چې د پښتنو لپاره غږ پورته شي.
په چمن کې روان پرلت چې له درېیو اوونیو راهیسې روان دی، زرګونه کسانو په کې برخه اخیستې او موخه یې د چمن سپین بولدک پر کرښه په پاسپورټ او ویزو د تګ راتګ د جبري کولو مخنیوی دی.
بل پلو نن په کوټه او د بلوچستان په نورو برخو کي ډوډۍ پخوونکو (نانوایانو) د افغان کډوالو د جبري ستنولو په غبرګون کې د کار بندیز کړی، چې له امله یې د بلوچستان ګڼو اوسېدونکو ته ستونزې راولاړې شوې دي.
دوی وايي، چې د افغانانو د جبري ستنولو په ترڅ کې ګڼ شمېر هغه ډوډۍ پخوونکي هم افغانستان ته شړل شوي، چې په دغه صوبه کې یې د ډوډۍ پخولو چارې ترسره کولې.
د یو بل راپور له مخې، د پښتون ملت پاله سیاسي ګوندونو د زدهکوونکو ټولنې د هغو افغان زدهکوونکو د اېستلو په غبرګون کې لاریون کړی چې د جبري شړلو سره مخامخ شوي او یا هم نن سبا ښوونځیو ته نه شي ورتللای.
دغه لاریونوال وايي، تر هغې به د ښوونځیو د دروازو پرانیستلو ته اجازه ورنکړي چې د بلوچستان چارواکو د افغان کډوالو د جبري ستنولو په برخه کې خپله پرېکړه بېرته بدله کړې نه وي.
د پرانیستې نړۍ یا Open-world په نوم یو شرکت د جي ټي اې لوبو څښتن دی. له دې لوبو د خلکو هرکلی ښيي، چې ښایي ۲۰۲۴ میلادي کال د دې شرکت د مالکینو لپاره ګټور کال وي.
د دې لوبې پخوانۍ نسخه، چې په ۲۰۲۳ میلادي کال کې بازار ته راغلې شاوخوا ۷.۶۸ میلیارده ډالر پلور یې لرلی، ځکه په تاریخ کې تر ټولو ګټورو لوبو کې شمېرل شوی.
جي ټي اې، د Grand Theft Auto په نوم د خورا مشهورې او بریالۍ ویډیویي لوبې د نوم لنډیز دی چې د افغانستان په خلکو کې هم محبوبیت لري.
د GTA V لوبې په ځانګړې توګه د هغه نسلي نوستالژۍ برخه ده چې د اتیایمې لسیزې په دویمه نیمایي او د نويمې لسیزې په لومړۍ نیمایي کې یې خپله تنکۍ ځواني په افغانستان کې تېره کړې ده.
په دې لوبو کې ، تاسو په ښاري نړۍ کې د اصلي کرکټر په توګه ژوند کوئ او هر ډول وسایطو او وسلو ته وړیا لاسرسی لرئ ، او تاسو باید ټاکل شوي ماموریتونه بشپړ کړئ.
دا لوبې تاسو ته اجازه درکوي چې په ښکلې او ازاده نړۍ کې ژوند وکړئ او بېلابېلې دندې لکه له جنایي ډلو سره مبارزه او داستاني ماموریتونه ترسره کړئ.
تر اوسه پورې، د دې لوبې بېلابېلې نسخې خپرې شوې دي. دغه لوبه د خپلو جذابو کيسو، غوره ګرافيکونو، د ژوندۍ او ازادې نړۍ او بېلا بېلو اسانتياوو له امله ډېره په زړه پورې ده او د افغانستان په ګډون په ټوله نړۍ کې ډېر مينه وال لري.
شکریه اته کلنه وه، چې له افغانستانه پاکستان ته کډواله شوه. هغې د ماشومتوب لوبې د جلال اباد په کوڅو کې هغه مهال کولې چې هره شېبه پکې د راکېټ د لګېدو امکان و.
نوموړې اوس ۳۴ کلنه انجینیره ده، زدکړې یې په پېښور پوهنتون کې بشپړې کړې او اوس په جبري ډول افغانستان ته ستنه شوې.
شکریې له افغانستان انټرنشنل – پښتو سره په خبرو کې وویل، چې دوی له خپلې کورنۍ سره د اکټوبر په اتمه نېټه د ماما کورنۍ د لیدو لپاره اسلام اباد ته په لار پولیسو ونیول.
هغه زیاتوي:” بدبختي دا وه، چې موږ لا اسلام اباد ته نه وو رسېدلي، چې په لار کې د پولیسو له خوا ونیول شو. زه، زما پلار او مور او درې کوچنۍ خویندې مې پولیسو له ځانه سره بوتلو”.
نوموړې وايي، چې پولیسو ترې د اسنادو غوښتنه کوله خو له دوی سره د کډوالۍ له کارت پرته نور اسناد نه وو، نو ځکه پولیسو د هغې پلار په څپېړو وواهه او دوی ټول یې زندان ته بوتلل.
شکریه د زندان کیسه کوي او وايي، چې د دوی پلار یې ترې جدا کړ او دوی یې په یوه ځانګړي زندان کې واچول چې ګڼې نورې ښځې هم پکې زنداني وې.
د شکریې په خبره، دوی نه پوهېدل چې وړاندې ورسره څه کیږي، مګر اته ویشت ورځې یې په زندان کې له سختو کړاوونو سره تېرې کړې دي.
هغې زیاته کړه: “ په زندان کې د ډوډۍ ستونزه وه، ډېره کمه او سوځېدلې ډوډۍ به یې راکوله، تشناب ته به مو نوبت نیوه او یو څو پولیسې وې هره ورځ به یې موږ ته بد رد ویل او د مهاجرې په نوم به یې موږ بللو”.
شکریه خوږیاڼۍ زیاتوي، چې په خپله اته ویشت کلنه کډوالۍ کې له داسې بدې پېښې سره نه وه مخ شوې او اوس فکر کوي چې د خپل ژوند تر ټولو بدې ورځې یې په پاکستاني زندان کې تېرې کړې.
د هغې په خبره، تر اته ویشت ورځو پورې یې له پلار څخه احوال نه لاره او کله چې پاکستاني پولیسو دوی تورخم ته راوستل په هماغه سهار یې خپل پلار ولید.
خوږیاڼۍ وايي: “پر موږ دا وخت لکه قیامت تېر شو، زما پلار د ډاکتر نجیب د وخت پخوانی صاحب منصب دی، هغه یې ډېر وهلی هم و، ما د خپل پلار مخ ته نه شول کتلی، هغه یې ډېر شکنجه کړی و”.
نوموړې زیاتوي، چې پلار یې په کارخانو مارکیټ کې دوکان لاره او کور یې په حیات اباد کې و: “پولیسو ته مو ډېرې زارۍ وکړې، چې موږ په خپله ځو، د کور وسایل باید له ځانه سره یوسو؛ مګر پولیسو ویل چې اوس هم درسره ښه کوو چې د ترهګرو په کیس کې مو نه بندي کوو”.
هغه وايي، چې ډک کور یې ترې پاتې شو او تر څو چې پوهېدل له بایومټریک وروسته یې د تورخم پر کرښه د افغانستان پر طرف را اړولي وو.
د شکریې په خبره، چې افغانستان ته له راتګ وروسته حیران وو، چې پر کومه خوا او چا کره لاړ شي.
نوموړې وویل: “موږ لا هم په جلال اباد کې د یوه خپلوان کور کې اوسو، ځکه زموږ هستي او نیستي ټوله په پېښور کې پاتې شوه”.
شکریه خوږیاڼۍ په افغانستان کې د خپل راتلونکي په اړه اندېښمنه ده او زیاتوي، چې پر مېرمنو او نجونو د طالبانو له خوا بندیزونه او بې کاري به یې د کور د څلورو دېوالونو بندیوانه کړي.
پاکستان د یوه میاشتني ضرب الاجل له پای ته رسېدو وړاندې هم د بې اسنادو افغان کډوالو د نیولو او په زوره د اېستلو بهیر پیل کړی و.
د پاکستان د حکومت د شمېرو له مخې؛ شاوخوا ۱.۷ مېلیونه افغانان په پاکستان کې له اسنادو پرته کډوال دي او په څه باندې یوه میاشت کې دوه لکه لس زره یې له دغه هېواده وتلو ته اړ شوي دي.